Een merkwaardig goede training

Ha,

Vandaag stond er een 28k enigszins vlot op mijn (zelfverzonnen) programma, als laatste training in een zwaar blok. Het werd 31k, in een 7daags blok van 127 km.

En ja... het ging merkwaardig goed (later meer hierover). 

Eerst de grafiek:

Toelichting: dit is een hartslaggrafiek, deze omvat een training van 30.8 kilometer (waarvan de eerste 600 meter en de laatste 200 meter rustig). Daartussenin zit 30 kilometer in 2.07.40, met gemiddelde hartslag van 138. 

Vlak voor ik griep kreeg deed ik vrijwel exact dezelfde training, met de volgende verschillen:

• Nu 2.07.40, toen 2.11.10. Nu hartslag 138 toen 134.
• Alles ging nu net wat harder, met zelfde opbouw in de loop. Voornamelijk gingen de rustige stukken harder (toen 13.2, nu 13.6-13.8). En nu langere snelle stukken: 4, 7, 3 km vlot. (met laatste kilometer oplopend tot 15.6 km/u, ging nog goed ook)
• Het gevoel was op het eind beter, meer gevoel van macht, alsof die laatste 12k er ook nog wel uitgeperst zou kunnen worden.

Blauwe lijntje is de temperatuur binnen, gemeten door mijn horloge die niet om mijn pols zit maar in een bakje ligt daar. Dus best warm. 

Al met al een heel fijne training, hopelijk niet te zwaar zo vlak voor Rotterdam, maar we zullen zien.

Gedachten over griep en ziekte

"eigenlijk ben ik nu beter dan voor de griep". Het lijkt alsof die korte ziek-periode mij meer 'in touch with my body' heeft gebracht, alsof ik nu goed onderscheid kan maken tussen: ik voel me helemaal goed cq ik heb wat rust nodig. Minder luisteren naar wat anderen over mij zeggen/vinden/etc, meer afgaan op mijn eigen gevoel. Bevalt goed. 

Algemeen gesproken, lijkt het wel alsof ziek-zijn als zij effect heeft: opnieuw in contact met jezelf komen. En ernstig ziek zijn heeft dat in nog veel sterkere mate: contact met de essentie, kern van het leven, liefde, god, 'en dat soort dingen'. En uiteindelijk gaan we allemaal dood: dan worden we ontdaan van alle theater en onechtheid en keren terug tot de kern der kernen, kern van het leven, totale essentie.

nouja.. een simpel griepje geeft je dus een tik in de goede richting....

Verder zijn er de voedingsaspecten

Jaahaaa... mijn blog over voeding, vetten, nieuwe inzichten, komt er aan. Ik moet alle recente info nog verwerken, er komt veel los. Een voorproefje:

• Ik ben veel meer goede vetten gaan eten. Want wat blijkt: verzadigd vet is i.t.t. sommige oude richtlijnen van minder dan 10% verzadigd vet tot zelfs slechts enkele procenten, helemaal geen probleem (ze vervullen allerlei belangrijke rollen, hormonen, herstel, celwanden reparatie). Ook blijken dingen als zonnebloemolie, zonnebloem of bepaalde andere onverzadigde vet producten helemaal niet zo gezond. Tenslotte is de omega3/6 verhouding belangrijk. Dus wel eten: lijnzaadolie, olijfolie, roomboter, noten, volle zuivel (beetje met mate). Weinig eten: allerlei margarines/becelprodukten, niet bakken in zonn. olie
• Daardoor minder koolhydraten (want vetten zorgen voor veel energie). Dit geeft mooi de gelegenheid om een hele verzameling 'voeding' te dumpen. Tussen quotes omdat het nepvoeding is:
• allerlei koeken, ook zogenaamd gezonde als snelle jelle's, ligakoeken, sesamzaad koeken, ontbijtkoek etc: veel teveel suiker, naast de granen is er ook gewoon 10 of meer % pure suiker in gestopt.
• vele zuivel met suiker: vla, vruchtenkwark, vifit achtige troep. Veel te sterk, veel te suikerrijk. Kan allemaal weg.
• Speciale bullet voor eieren: het advies van 3 eieren per week kan doorgestreept worden (VS, Zweden, en andere landen hebben dit al gedaan, Nederland volgt dit najaar (waarom niet nu, vraag je? Tja. Het is een soort ping pong. Het rapport moet, hoewel alles al totaal duidelijk is, eerst langs 'de industrie' en langs 'de deskundigen' die een formulering moeten verzinnen waarin ze niet totaal afgaan vanwege dertig jaar foute en ongegronde adviezen)). 

Die 30k vanavond, het is gelopen op maaltijden van 3 eieren, aardappels in veel olijfolie, toetje vette griekse yoghurt met lijnzaadolie. Geen hoeveelheden spaghetti en dergelijke, niets van dat al.

'iets ongrijpbaars'

En ja. Bovenstaande is natuurlijk allemaal leuk... er is ook nog zoiets als, het ongrijpbare, levensenergie die 'er is'. Vitaliteit. Waar komt het vandaan? Geen idee. Als het er is is het fijn... zoveel mogelijk van profiteren zou ik zeggen.

POV

ps. the day after: helemaal geen spierpijn. Wel energieloos qua benen. Zak er bijna doorheen. Heb hem gisteren dus goed 'geraakt'. Nu rustig trainen.
- zaterdag niets
- zondag 18 km ofzo
- maandag testloopje 10km, marathontempo?
- dinsdag uurtje
- woensdag niet te lang
- donderdag/vrijdag/zaterdag rustig/weinig
- zondag ????
Vraagtekens omdat ik aan de ene kant het gevoel heb dat ik nog een week of 4 extra nodig heb om verder op te bouwen. Nodig is nog, een lange vlotte duurloop op de weg bijv 37 km in 2.55 ofzo, en iets als een lang tempo 20-25 km rond marathontempo. Het is dan een optie om Rotterdam daarvoor te benutten (een van beiden) en later (Leiden?) 'de echte marathon te lopen'. Aan de andere kant: misschien 'ben ik al goed genoeg' om een snelle Rotterdam te lopen. De hartslagen geven aanleiding om dat te denken want: ik vond oude data van 2 jaar geleden toen ik in 2.56 vorm was (liep in het warme rotterdam 2.58):

Eerst 8k in 38.00 (trainingsschoenen) T12.6 / HF132Toen 11.4k in 52.00, wedstrijdschoen tarther, T13.2 / HF134Dan een rustiger 6.8k in 32.00, T12.8 / HF130Dan een 9.2 in 41.00, T13.6 / HF136daarna even rustig en nog 3km T14.2 / HF142

Hartslagen komen vrijwel overeen dus..... En herstel is nu erg goed, voel eigenlijk niets meer van de anderhalve dag geleden gelopen 30k. Dus tja. Nog even over denken. Of eigenlijk: niet denken, denken leidt tot problemen. Voelen, ja, voelen. 

Overigens: het kwik kruipt al richting 14 graden volgende week zondag. Met een beetje mazzel slaat het door. Als het 19 of 20 graden wordt, nemen mijn kansen toe. Dan gaat iedereen huilen en klagen en slecht lopen, en kan ik mogelijk toeslaan. Heb een aantal lange lopen in 22 graden gedaan, geen probleem.