Dat is de laatste.
Hij ging opzich goed, maar het werd geen PR, om diverse redenen. Totaaltijd ca 12.43. Redenen:
- benen waren goed, de eerste 9 keer gaf ik vrijwel vol gas en lag ik enkele seconden voor op de vorige HIITs, hartslag kon ik naar een max van 153 tillen. Maar toe ik eenmaal iets voor lag, wilde ik geen 'pijn lijden' en nam ik iets gas terug in de tiende en elfde HIIT. Dit is ook te zien aan de hartslag die de 150 niet eens meer haalt, resp 149 en 147 zijn waarden die nog ver beneden mijn drempel van ca 154 liggen.
- desalniettemin lag ik na de voorlaatste, nog 'gelijk' met de vorige HIIT. Een allerlaatste volgas zou me het PR alsnog brengen. Maar: ik startte niet heel scherp, moest man met loslopende hond passeren, en daarna op het laatste stuk oud echtpaar met 2 loslopende honden. Beetje inhouden (blauwe lijn) en nog lagere hartslag.
- het ging gevoelsmatig iets lekkerder, technischer, gemakkelijk dan vorige keren. En daarom ging ik het mezelf iets gemakkelijker maken. Waarom forceren als het fijn loopt...
Dus alles prima. Gevoelsmatig zal ik morgen hersteld zijn.
Het plan is nu verder om op de maandag, dinsdag, of woensdag, een intensieve langere-tempo's training te doen. Maandag zou het een testje loopband kunnen worden, dinsdag een intensieve baantraining, of woensdag 1000jes met minstens eentje onder de 3.20. En dan maar kijken of de vorm een beetje wil komen.
En ohja, een polar fitheidswaarde van 70, hoogste waarde ooit gehaald. Het lijkt dat dit soort intervaltrainingen de waarde omhoogbrengen. Deze fitheid is ook feitelijk waar, want, tijdens het inlopen liep ik eigenlijk moeiteloos 12 km/uur met een lage hartslag, ik klokte 4.51 / hartslag 123. En lage hartslag bij submaximale snelheden is een goede voorspeller van 'vorm'. Nouja. Eerst zien dan geloven.
POV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten