Het zit wel mee!

Het zit wel mee, het zit niet mee...

Dat zijn natuurlijk allemaal slechts interpretaties in een gewoon feitelijke wereld. De leerling vroeg aan de meester: is het de wind die beweegt, sensei, of de vlag die beweegt. En de meester zei: nee leerling, het is je geest die beweegt.

Maar okee... afgezien van het filosofiese gewauwel: het zit nu weer ff mee.

Vandaag wel ziekgemeld (hoofdpijn en dan kan je nu eenmaal niet lekker nadenken), maar dat trok in de middag weg. Daarna vroeg ik me af: zou ik kunnen trainen? De knie was gisteren nog gevoelig. Maar hop, gewoon maar geprobeerd, en ja!

Het ging goed: ca 40 minuten fietsen (HF130-140 dus vlot), en 6k loopband, 12-13 km/uur. Ging ook enkeltechnisch (de blessure heeft me nog steeds niet verlaten... laat ik dat niet interpreteren, ook niet accepteren of afwijzen - want beiden zijn een interpretatie en leiden tot foute behandeling - laat ik er gewoon mee omgaan en de benadering geven die ze nodig heeft (accepteren leidt tot apathie want eenmaal geaccepteerd neem je er genoegen mee en wil je er niet meer van af komen en ga je niet naar dokters etc, afwijzen leidt tot geweld want je gaat bijvoorbeeld de blessure negeren en er net iets te lang doorheen trainen)) niet verkeerd. Ik zie mezelf wel weer de kilometers opbouwen.

En verder heb ik opeens een mooi sporthorloge in huis: de Garmin 630 ForeRunner. Mijn review is te vinden op de ProRun site en als beloning mag ik hem houden!

Ik zal de Garmin af en toe bij deze en gene om binden om wat statistiese informatie te verzamelen: deze 630 is voor trainers heel fijn.

Verder niet veel te melden. 

POV

ps... de woensdag toch alweer tot 12k gekomen. Enkel/voet voelt wat 'warm', en is ook, 's ochtends, wat roder dan andere voet. Verder geen pijnen dus tja.

ps... de donderdag toch alweer tot 15k gekomen. Vrijdag blijkt enkel heel normaal aan te voelen. Niet warm.

Dus bij deze: trainen is goed. Er is niets stuk. Doorgaan dus.