Overzicht van mijn eerste vijf weken training:
- Totaal 350 kilometer in 5 weken
- 5 goede krachttrainingen
- 8 goede hometrainer sessies (60 minuten HF 140 gemiddeld)
- Duurlopen: 22, 27, 18, 18, 17, 20
- Omvangsdagen (2x trainen): 29, 30
Snelheden:
- 60 km 13-14 km/u
- 40 km 14-15 km/u
- 25 km 15-16 km/u
- 6 km > 16 km/u (weinig)
- Zo’n 200 kilometer meestal tegen de 13 km/u. Alleen bij clubtrainingen enzo, soms langzamer.
En dan iets over het waarom van het marathonlopen. Zelf geschreven, nergens van gejat, gewoon origineel:
Als ik aan een 3000 meter baanwedstrijd denk, dan denk ik ook aan schema’s, hypotheken, het werk moet nog af, het kabinet, de koopkracht, en supportersrellen.
Maar bij een marathon, of bij een lange lange duurloop denk ik aan leegte, meer leegte, Schiermonnikoog (zie ook foto bovenaan de blog), zwerftochten, verdwalen in je gedachten, ‘het lichaam is hiervoor gemaakt’, Jan Knippenberg, en Tarahumara indianen die al voetballend en lachend afstanden van 70 kilometer en meer afleggen.
Ik sprak laatst een 'gewone man' die marathonloper bleek te zijn. Toen hij begon te vertellen over zijn voorbereiding merkte ik dat hij ook in die sfeer zat. Het gewone leven is dan wel nuttig en belangrijk, maar, zo vertelde hij, en zijn alledaagse gezicht kreeg plotseling de trekken van een oude indiaan, tijdens de marathon na 30 kilometer toen hij het moeilijk kreeg, was het 'doorgaan en pijn lijden en het volbrengen’, een ervaring die nergens anders te krijgen valt.
Deze extreme bezigheden: ze verplaatsen je vanuit het dagelijks bestaan naar een soort rots vanwaaraf je de wereld beziet. En als je daar even gezeten hebt, en weer afdaalt begrijp je weer meer. Deze bezigheden zijn een ontsnapping aan een bepaalde werkelijkheid, niet om te ontlopen, wel om te begrijpen. Vluchten uit de werkelijkheid wil niemand, wel even afstand nemen om te zien in wat voor omstandigheden je eigenlijk zit.
Ik moet zeggen dat de echt snelle marathonwedstrijd daarentegen wel weer meer op een 3000 meter baanwedstrijd lijkt, met zijn concentratie, schema’s. Maar alle voorbereidende lange duurlopen zijn dat niet en zijn puur genieten in een andere wereld.
(c)POV
1 opmerking:
Mooi geformuleerd Paul, en heel herkenbaar. Als je het plezier in het lopen ook bij "vervelende" lange duurlopen gaat ontdekken, worden die afstanden vanzelf minder extreem. En je gaat de "bijwerkingen" steeds meer waarderen: dat de gedachten met jouw op de loop gaan, en je op onverwachte plaatsen brengen. Een soort van uittreden soms, waardoor je de hectische wereld waarin je verkeert ineens gemoedelijk van een afstandje kunt bekijken. Van zulke fysieke inspanningen kun je geestelijk helemaal opknappen. Ondertussen leg je er een prima fundament voor de marathon mee. Dat belooft wat voor Rotterdam..
Een reactie posten