Vandaag heeft Rutger Smith weer gefaald (volgens zijn eigen woorden).
Ook volgens de deskundigen aan de tafels heeft hij gefaald en moet er misschien mentale begeleiding worden ingeroepen (want er moet toch een 'reden' zijn dat men faalt. Typisch menselijk gedrag: zodra er ergens een of ander probleempje wordt gedetecteerd, wordt direct de meest voor de hand liggende oplossing er bij gehaald).
Eens kijken. Wat is het nut van falen. Falen is een signaal, dat je je doelen niet haalt, en misschen wat anders moet gaan doen. Of het is een bevestiging van een vermoeden dat het niveau toch minder hoog is. Falen geeft aan dat de dingen anders moeten. Kortom. Een goed en betrouwbaar signaal. Het enige 'probleem' is de negatieve beeldvorming of 'je wordt minder populair' (typisch menselijk trekje: iedereen gaat opeens heel zielig doen, zeggen dat dit niet had mogen gebeuren, zich direkt voornemen dat dit beter moet). Maar een echt probleem is het niet.
En ook, waarom wil altijd iedereen toch slagen? Waarom de focus op 'ik die moet slagen'. Wat is dat voor obsessie. Het is waarschijnlijk ook een menselijk en vooral westers trekje, 'persoonlijk succes te moeten halen'. Wat is eigenlijk het belang van persoonlijk succes. Wie ben 'ik' eigenlijk? Wordt de persoon zelf er beter van? Is Ranomi opeens een 'beter iemand' geworden? Of gaat het alleen maar om beeldvorming, 'het is toch niet voor niets geweest', 'ik kan iets'. Slagen is een excuus om uitgelaten te zijn en oranje kleren aan te trekken, typisch menselijk trekje. En slagen wil je nog wel een doen. Dus het continueert zichzelf. Slagen is denkbeeldig succes.
Misschien goed om de focus een beetje van onszelf af te halen. Dan zijn we ontspannen, en meteen van het hele faal en slaag probleem af.
POV
ps. training ging beroerd... denk erover om die hele marathon te cancellen. Heb rust nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten