Vandaag 35 km gefietst, waarvan 30k geklokt, in 56.45 minuten.
Misschien is het zelfs bijna een PR!
Ik fiets dan met een intensiteit/hartslag iets onder 140 denk ik, en een 2 a 3 mmol verzuring in de benen, denk ik. Want ik heb niet van die apparaatjes om dat te meten.
Maar, omdat de anaerobe drempel statistisch gezien op 4mmol ligt, is dit een goede training. De anaerobe drempel is het inspanningsniveau waarbij er nog net een evenwicht tussen lactaat aanmaak en afbraak is, resulterend in een continu gelijk niveau lactaat van 4mmol (kan ook continu 6 zijn) in het bloed. Gaat de betreffende persoon 'iets' sneller, dan is er in het bloed een langzaam en geleidelijk stijgend lactaatgehalte waarneembaar waarna hij na 10 of 20 minuten (ofzo) de inspanning moet afbreken.
Net onder de anaerobe drempel (2-3 mmol) is het goed trainen, omdat:
a) je in dat gebied lang kan trainen zonder te moe te worden. Je kan gemakkelijk anderhalf uur fietsen zo;
b) er niets stuk gaat. De spiercellen worden niet te zuur, de H+ ionen die bij zware verzuring geproduceerd worden zijn nog niet erg aanwezig zodat celwanden niet stuk gaan;
c) er wel een hoog genoeg lactaatgehalte in de spieren aanwezig is om een goede prikkel te zijn voor o.a. de mitochondrieen (energiefabriekjes in de spiercellen) die gaan groeien van lactaat.
d) er is ook genoeg lactaat om een goede prikkel te vormen voor aanmaak van bepaalde 'lactate transporters' (MCT1 en MCT4). Deze zullen van pas komen bij de 10kilometer wedstrijd, die niet op de anaerobe drempel maar daarboven gelopen wordt. De stofjes verwijderen het lactaat snel uit de verzurende spiercellen zodat ze relatief ongestoord de geplande 16 km/uur kunnen blijven ondersteunen.
En voor de spieren maakt het niet zo gek veel uit of je nu met 3 mmol loopt of fietst.
POV
ps... enkele dingetjes over lactaat: lactaat is niet de schuldige. Lactaat 'veroorzaakt' niet het gevoel van verzuring/brandende/zware benen. Lactaat kan je eerder zien als een soort signaal dat er 'andere vreselijke dingen' aan de hand zijn in de spiercel.
Het vermoeidheidsgevoel/verzuringsgevoel lijkt eerder op te treden door effecten van de H+ ionen en ADP die oa. de calcium stofwisseling verstoren en de glycolyse remmen. Zie ook: http://hbo-kennisbank.uvt.nl/cgi/fontys/show.cgi?fid=2467.
Ja zelfs: het lactaat vervult hier een nuttige functie door wat H+ ionen weg te vangen en uit de spiercel te transporteren. Zo bezien 'beschermt' lactaat ons tegen overmatige verzuring. En op deze manier bezien: het is goed om die lactate transporters te hebben (trainbaar via snelle tempo's), want zo verdwijnt het H+ uit de spier en worden de spieren beschermd en beter geschikt om veel energie te produceren.
Ofwel: hard trainen is nie verkeerd / harde trainingen hebben een beschermende werking op overige trainingen / in elk schema moeten ook wat snelle tempo's zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten