Ik kan doen wat ik wil
Training gisteren: 1600-800-400-400-4x200.
Tempo niet hoog: 6.40 - 3.28 - 1.41 - 1.38 ofwel rond/iets boven marathontempo.
De 200's in ca 43 seconden.
Dit gaf me te denken over marathon... wellicht is het sub 3 uur doel te hooggegrepen en misschien is het mentaal te belastend. Het alternatief: doorgaan met krachttraining/fietsen en daarbij wat meer baantempo's doen, voelt opeens veel aantrekkelijker.
Hmm... alles ff aankijken... sommige mensen moeten altijd maar besluiten nemen "ik doe OF dit OF dat" maar ik kan prima leven met een situatie van besluiteloosheid. Sowieso kunnen besluiten altijd het beste op het laatst mogelijke moent genomen worden, omdat je dan over de meese informatie beschikt. Nooit overhaast dingen besluiten!
POV
ps... woensdag ook op de baan getraind en een paar tempo's gedaan, gewoon om ff te kijken of het toen WEL zou gaan.
En ja: de 6x1000 progressief ging goed. De eersten gemakkelijk, de laatsten hard:
- 5.35 (met groep mee. Voelt als wandelen)
- 5.07 gemakkelijjk
- 4.42 nog altijd erg gemakkelijk. Met de Asics Hyperspeed aan voelt elk tempo gemakkelijk
- 4.16 ietsje harder maar zelfs dit marathontempo van 3.00 (als je dit 42x doet kom je daarop uit) gaat goed
- 3.57 dit ging hard, moest echt doorlopen. Nog niet afzien, maar goed geconcentreerd lopen
- 3.45 ik dacht voor het loopje om gewoon even 400 mee te lopen maar tot verbazing ging het eigenlijk best gemakkelijk.
WAAROM ging het dinsdag totaal niet, en woensdag wel? Ik denk dat het aan de schoentjes ligt: op klompen (trainingsschoenen) is het nu eenmaal niet fijn lopen op de baan. En het lag denk ik aan de krachttraining van maandag.
Welke les uit dit alles trekken: dat niet alles beheersbaar is. Soms heb je slechte of goede dagen. Er zijn altijd onduidelijke redenen waarom dingen slecht of goed gaan. Wij kennen per definitie maar een deel van "de werkelijkheid", het grote geheel ontgaat ons (denken we). Alles is één en wij zijn de wereld, maar kom er maar eens achter!
Les nummer twee is: niet teveel nadenken. Doortastend proberen te zijn. Voelen waar het leven naar toe wil stromen en dat volgen. In hardlopen bestaat dit gewoon uit: je benen het werk laten doen. Niet te bewust sturen. Bewust sturende hersenen worden moe, en vermoeide hersenen kunnen juist niet flexibel gemakkelijk reageren op onvoorziene situaties. Wil ik eigenlijk "go with the flow" zeggen?
2 opmerkingen:
Hoi Paul,
Ik lees je blog met plezier. Ik zelf wil volgend jaar een marathon gaan lopen. Ik probeer 4x keer pw te trainen. Ik heb al vele schema's voor bij zien komen. Nog bekijken wat er in mijn straatje past. In je laatste bericht schrijf je 1600m 800m , 400 en 200. Hoeveel pauzes neem jij er tussen. Als ik soms lees dan doen sommige mensen 2 min er tussen laten en andere volgens de souplesse methode (bekend hiermee trouwens??)
Remco
Ha,
Die 1600-800-400-200 was niet tevoren bedacht, het was gewoon ter plekke ingegeven (na 800 meter was ik te moe en stopte dus). Pauzes wil ik altijd kort houden bij rustige tempo's. Bijv 200 meter.
Ik ken de souplesse methode maar ik begrijp niet waarom pauzes per se lang zouden moeten zijn. Bij 1000'jes lees ik dan 800m pauze, dat is volgens mij bijna 5 minuten met wandelen/rustig lopen. Lange pauzes kan is uiteraard geen probleem maar er is geen reden om er religieus aan vast te houden.
Ik denk ook dat het niet zoveel uitmaakt. In mijn beleving is vooral de hoeveelheid tempo's en het tempo daarvan, belangrijk voor de prestatie. Enfin...
Een reactie posten