Van het feit dat alles zo gemakkelijk en vanzelf lijkt te gaan (qua training dan, we hebben het niet over de rest van het leven dat nog steeds een puinhoop is).
Zondagochtend training gegeven, en benen voelden al aardig hersteld, beter dan na de eerdere wedstrijden. En toen nog 's middags 64 km gefietst met een collega die eigenlijk net iets te hard op kop sleurde... daarna waren de benen wel leeg. Dat voelde erg lekker moe. Vandaag, maandagavond, even losgefietst, niet teveel doen, omdat ik niet 'de vorm wil verklooien'. Rustig aan.... ik zit dicht tegen beste vorm aan.
POV
ps. Dat van die puinhoop is onzin. Er is altijd een briljant soort eenheid aanwezig. Onafhankelijk van eventuele blessures of 'goede' of 'slechte' gebeurtenissen. Doe een mini stapje terug van de chaos (of de orde) en er is relaxedheid en gemak.
ps2. Kreeg net een mailtje van mijn scribd account met de tekst: "Wat een goed schema! Ben al een tijdje opzoek naar een schema dat bij mij past. Dit schema voldoet perfect, bedankt! Ik ga hem zeker gebruiken". De lezer verwees naar "Mijn perfecte marathonschema", en ja, bij herlezing vind ik hem zelf ook nog steeds mooi. Bovendien al 5600 keer gelezen. Het is een 20 weeks schema, en over zo'n 20 weken is... jawel! De marathon Amsterdam!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten