Het gat van 37 seconden die me nog van J., en van een tijd van 37.laag scheidden, is dicht! Want vandaag liep ik gevoelsmatig een van mijn beste trainingen dit jaar: licht, gemakkelijk, en ruim voor J die natuurlijk wel de wedstrijd van zaterdag in de benen had.
Het was een 3 x 2100 meter (600/450/600/450), rondjes park van precies 1050 meter. Telkens 600 op 10k-tempo, 450 op halvemarathontempo. Tijden: 2.09/1.43/2.06/1.41, 2.07/1.46/2.08/1.42, 2.08/1.45/2.08/1.44. Die 600jes dus op 3.33-tempo, de 450'jes op 3.54 tempo.
Lekker om zo te kunnen lopen!
En... wat gaan we nu met deze goede vorm doen. Zaterdag is Appingedam, maandag Onstwedde. Wat te kiezen. Zaterdag is natuurlijk DE kans om vorm te verzilveren en groep Jacob/Perdok/etc, de vernieling in te lopen (met dank aan o.a. Bietensap en nog enkele andere niet met name te noemen maar bij LA GA welbekende 'trucs')...
later meer....
POV
ps. 'vorm vasthouden'. Vanavond was de training nog altijd veel lichter dan bijv een 5kilometerwedstrijd. Dus tijd zat om goed te herstellen. Kijken we naar Olympische spelen, toplopers lopen serie 5k, finale 5k, series of directe finale 10k. In '76 liep L. Viren uit Finland, weliswaar medisch ondersteund, achtereenvolgens in een week tijd de 10k series en finale (gewonnen), 5k series+finale (gewonnen) en een dag later de marathon (5e). Ik bedoel maar.
ps2. waarom voelen mijn benen vandaag alsof er een truck overheen is gereden?
ps3. maar prognose voor zaterdag is goed. Ik voel me mentaal in staat om alles eruit te persen. Maar dat houdt niet in: keihard pijn leiden, het gaat meer iets worden als totale ontspanning en de benen vrij baan geven, geen controle opleggen zodat ze maximaal kunnen functioneren. Dat is ook een beetje mijn 'experiment' of 'hobby', de situatie in zodanige banen leiden dat er een maximale power explosie volgt. Meestal is deze situatie helemaal niet goed, zoals blessures, ijzertekort, niet gemotiveerd, of allerlei andere toestanden. En natuurlijk zijn dat nu typisch de dingen die je just goed moet oplossen om een goede prestatie mogelijk te maken. "haal elk obstakel weg en je hebt vrij baan. Ook die zware balk die je eigenlijk niet wilt tillen" (en het is ook helemaal niet moeilijk om dat te doen. Het meest belemmerend ben je vaak zelf "arme ik waarom moet mij dat nu weer overkomen" "wie gaat mij redden". Nee... gewoon beginnen en aanpakken en stelselmatig werken).
En nu lijkt plotseling alles correct in elkaar te klikken... de harde goede trainingsweek, de super training van dinsdag... .... totzover de woorden. Zaterdagavond zullen we zien of dit allemaal profetisch is, of gewoon keiharde onzin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten