14 juni 2012

Voetjebal

Er is helemaal niets aan de hand.

Nederland gaat gewoon door. We vertrouwen erop dat Duitsland er een stuk of twee in tikt tegen de Denen, en dan winnen wij met 1-0 (uit een onterechte penalty) van Portugal en zijn we door. Statistisch, op de website wedkantoren wordt nog een 1 op 30 gegeven voor een Nederlandse titel.

Gisteren nog even getraind, 10x1 minuut, hiervan deed ik er een stuk of 6 'snel', 17-19 km/uur, in een poging wat leven in de onwillige benene te pompen.

's avonds nog even voetbal gekeken. Eigenlijk had ik gepland eindelijk het onkruid eens terug te snoeien in de inmiddels beroemde tuin, maar werd plotseling uitgenodigd bij J. Daar samen met G, J, R, D, een lekker potje voetbal gekeken.

Goed voetbal, Nederland creerde kansen, Duitsland was relaxter in de afwerking. Nederland leek, als ze in scoringspositie kwamen, opeens heel erg zenuwachtig te worden en met een wilde trap de bal naast schieten. De Duitsers daarentegen: aannemen, kappen, kijken wie er vrij staat, aanspelen, draaien, hoek uitkiezen en scoren. Die nervositeit moet er af. Tenenkrommend was de intensiteit waarmee de Nederlanders het volkslied beleefden: veel te intens, veel te verwachtingsvol. Nee... beter is het om gewoon ongeinteresseerd wat om je heen kijken, voor de vorm je lippen wat bewegen, boeiend (NOT) die poule fase.

POV

Geen opmerkingen: