De trend zet door,
Geen macht, geen gevoel van power
De geplande training: 1600-1000-600 x 2, werd: 1600 in 6.08, 1000 in 3.33, 600 in 2.05, 1600 in 6.14.
De tweede 1000 stopte ik na een paarhonderd meter, want het ging slecht. Moe, zere knieen... het speelse soepele lopen was ver te zoeken.
En dan is het meer werken dan lekker trainen. En werken had ik vandaag al gedaan dus geen zin meer in. Het is nog wel hobby ja!
Alle eventuele ambities even teruggeschroefd.... afgedaald uit hoger sferen, ben ik nu weer een gewone hardloper. Of... het is vreemd. Zittend in stoel weet ik niet dat ik een hardloper ben, eigenlijk. Ik ben een stoelzitter. Je bent pas hardloper als je hardloopt, of? Als je niet hardloopt, en ook niet aan hardlopen denkt, ben je dan een hardloper? Hoe zit dit?
POV
ps. Ik las over een Keniaanse wereldrecordhouder steeple, hij ging de deur uit voor een training. Na 300meter keerde hij om "ik ben te moe vandaag" en liet zijn trainingsmaten verbaasd achter, huiswaarts en op de bank liggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten