20 oktober 2013

2.57.32

Startnummer1605
NaamPaul Oude Vrielink
WoonplaatsRoden
5 km20:24 (20:24)
10 km40:55 (20:31)
15 km1:01:32 (20:37)
20 km1:22:30 (20:58)
21,1 km1:27:00
25 km1:43:04 (20:34)
30 km2:04:13 (21:09)
35 km2:25:48 (21:35)
40 km2:48:00 (22:12)
Netto tijd2:57:32
Bruto tijd2:57:41
Snelheid14,260 km/uur
AfstandTCS Amsterdam Marathon
Plaats5 / M50

Was zwaar maar kon de schade genoeg beperken om een masters PR te lopen, ook blij met 5e plek 50+.
Mooie marathon, was (weer) 42 km lang genieten: de strijd, het gevecht de pijn... mooi.

Per kilometer:
(tevoren: ik wist niet precies wat ik kon verwachten. De hele trainingsperiode was fantastisch en soepel gegaan. Ik voelde me erg 'gezond' en sterk, maar ik had geen echte wedstrijdinspanning gedaan. Wel een aantal harde trainingen maar die zijn altijd nog 'gemakkelijker' dan een wedstrijd. De 36.4 km in 2.39: ik kwam vandaag op 36.4 door in 2.32.... Vannacht weinig, zo'n 2 uur geslapen. Vreemd bed en ook te 'wakker' om goed te kunnen slapen. Ik was niet zenuwachtig en ook nauwelijks gespannen, veel minder dan dit voorjaar. Wel wat gefocust: hoe snel moet ik weg, wat moet strategie zijn.. etc).

1: 4.04 ondanks rustige start toch 4.04, da's mooi
2: 3.57 oei want: beetje hard, en ook merk ik dat bovenbenen wat stijf zijn. Kan komen doordat ze vol koolhydraten zitten, ik besluit het tempo wat te temperen. Maar conditioneel voelt het gemakkelijk
3: 4.00 oei alweer, want ondanks temperen toch vlot
4: 4.07 ok da's beter
5: 4.17 (kilometeraanduidingen dus niet 100% ok)

km 6 tot 10 liepen allemaal rond de 4.05, allemaal prima, en voelt 'op reserve'. Toch raar dat zo'n 10 km in 40.55, in een normale trainingsperiode eigenlijk veel zwaarder voelt dan zo in de wedstrijd (... of eigenlijk niet echt raar, is natuurlijk een 'tapering' fenomeen. Uitgeruste en sterke benen).

km 11 tot 15, allemaal rond de 4.07, ook prima. Hier zat ik wat te twijfelen: moet ik dit tempo aanhouden of, omdat benen niet 100% soepel zijn, iets langzamer... ik weet het niet.

km 16 tot 20: ergens bij 17 besloot ik: gewoon het tempo doortrekken, omdat er tegenwind stond werd dit circa 4.11... maar ik voelde wel dat bovenbenen niet echt soepel waren. Toch gewoon maar proberen. Ergens liep het gemakkelijk, maar ik merkte ook dat klinkertjes vervelend waren en hier en daar wat schuinen kanten en afstapjes ook (Rotterdam is wat dat betreft toch fijner).

km 21 tot 25: alle kilometers windmee rond de 4.07, maar ik kreeg wel het gevoel dat ik wat te scherp liep. Ik zou afgestraft kunnen worden...

en dat gebeurde na 27 km ook, opeens een inzinking, alle kracht vloeide uit mijn benen en ik zat een paarhonderd meter opeens op 13 km/uur te lopen...tien man gingen me voorbij, ik incasseerde een mentale tik, zou ik nu dan al tegen 'de muur' oplopen. Dat kan niet, zei ik tegen mezelf (rare zin trouwens, ik weet helemaal niet of 'ik' die gedachte tegen 'mezelf' zeg. Volgens mij komt de gedachte gewoon op, uit het niets ofzo... de vraag is zelfs of er wel echt een 'ik' is of dat dat eerder een soort sociaal/cultureel aangeleerd concept is. De gedachte komt op dat het laatste waar is. Afijn, 'ik' dwaal af). Ik heb zoveel getraind, ik MOET wel meer in mijn benen hebben dan dit. Ik moet ritme vinden en kijken of het weer terugkomt, dat moet gewoon!
En zo zat ik wat op mezelf in te praten... er kwam een 28e km in 4.18 opeens... hmm.. valt nog mee. Even later kwam het ritme wat terug, 29e km ook 4.18, daarna weer 4.08 en een tussen-PR op de 30 in 2.04.13... hmm....

Maar het terugkomen van het ritme betekende weer hoger tempo en dreunen op mijn bovenbenen, en die begonnen nu al wat pijn te doen. Na nog een 4.09 begon het tempo terug te zakken, een paar 4.20'ers. Ik voelde wel weer genoeg macht, maar nu werd de spierpijn te erg om heel hard door te lopen. Ik probeerde dan maar een soort middenweg te kiezen. Vrij hard doorlopen, net tegen de pijngrens aan...nog meer 4.20'-25ers, af en toe ook een snellere tussendoor

Na 36 km de beruchte tunnel, deze deed nog meer pijn, vooral tijdens het afdalen... ik zat te rekenen waar ik op uit zou kunnen komen, de 2.55 was al uit beeld, misschien dan net in de 2.56? Dan moest ik wel alle kilometers onder de 4.20 lopen... oei. Proberen maar. En elke kilometerpost was ik wat verbaasd, ik had het gevoel tempo te verliezen maar toch telkens weer 4.20 op de klok. Rond km 39 een vervelender probleem: bijna kramp in het hele linkerbeen, het hing er net tegenaan. Ik moest terug naar 12 km/uur en kon half losschuddend, half trekkebenend, de kramp net voor blijven.. oei.... gelukkig begon het na een paarhonderd meter weg te trekken en de laatste kilometer kon ik opeens, gek genoeg, weer hard (3.58).

Finish: stoppen. Stilstaan. Bijna niet meer kunnen WANDELEN. Mooi!

POV


Ps... de conclusies:
- mijn 'conditie' was perfect. Een kwartier na de finish noteerde ik alweer een hartslag van 60 per minuut. Voelde me ook nooit 'moe'
- ik voelde dat mijn benen eigenlijk niet 'wedstrijdhard' waren. Om benen wedstrijdhard te maken moet er in de voorbereiding eigenlijk een halve marathon en een 25-30k wedstrijd in zitten. Of er moet een lange duurloop van bijv 28k in marathontempo (niet langzamer) in zitten.
- ik ga de huidige structuur van mijn training aanhouden en nog wat 'verbeteren': lange zware trainingen erin houden, de rustige blokjes desnoods nog rustiger.
- ik ga ook meteen doortrainen want de 7heuvelenloop, waar ik me in een impuls voor ingeschreven heb (want H.G doet mee), kan ik denk ik goed lopen. Meteen doortrainen betekent wel overigens nu 5 dagen bijna niets doen. Doortrainen op '60%' want daarmee houd je 100% van de conditie vast. Lekker relaxed trainen.



3 opmerkingen:

Erik zei

Knap gelopen en mooie tijd!

Johan Artmanni zei

Paul, in één woord: PRACHTIG!!!

paul oude vrielink zei

thx,

ik word ook steeds blijer, krijg steeds mer het gevoel dat het toch wel aardig maximaal was.

En zo voelen benen ook nog steeds...