Hoi,
Iets te luid rondgebazuind dat ik 1.20 zal lopen, en nu moet ik mezelf er ook aan houden!?
Hoe deed ik dat vroeger ook al weer?
Heel kalm naar de wedstrijd toeleven, goed rusten, goed eten, zorgen dat je geen misstap maakt en soepel blijft, en ja, wat kan je dan nog meer doen? Niets.
Zoals een bekend hardloper eens zei: je hoeft pas zenuwachtig te worden ergens halverwege de wedstrijd. Tot die tijd is het bekeken en zuinig lopen, en na die tijd is het emotie en strijd!
Maar ondertussen wandel ik door de kamer met superbenen, zo voelen ze althans. Geen spoortje vermoeidheid, alles is erg soepel, laat die halve vanavond maar al komen! Mentaal ligt mijn grens bij 1.17, maar lichamelijk denk ik iets hoger..
Ik hou mezelf voor dat alles mogelijk is, ook grote teleurstellingen, ik weet nog dat ik een jaar of 11 geleden mij 3 maanden voluit op een marathon had voorbereid, en toen 3 dagen tevoren ziek werd, of, andere wedstrijd, op PR-koers en fatale zijsteek etc etc etc etc.... maar dat neemt niet weg dat je je kan voorbereiden alsof het allemaal goed zal gaan.
Paul
2 opmerkingen:
Rustig !!!!
Ga 2x per dag met je kop in het vriesvak liggen. Het lichaam is goed en wordt met nog 2 dagen rust alleen maar beter. Alleen tussen de oren kun je het nu nog verprutsen. Heb je niet iets te doen ter afleiding? Ga nog een leuk artikel schrijven ofzo!
Hoe dan ook : succes :-)
Dank!
ik ben rustig genoeg, andere zaken (later misschien meer daarover) vragen veel meer mijn aandacht zodat het lopen een welkome ontspanning is, en ook al zal ik zaterdag voluit gaan, ik zal totaal niet wakker liggen van een 'slecht resultaat'.... Maar als het heel goed gaat dan vind ik dat natuurlijk ook best leuk!
Een reactie posten