Platzerwasel

Een zeer boeiend en zwaar weekje achter de rug.

Woensdagavond begon het met een training van totaal 16 km incl 1x1000 in 3.45 (goedgedaan mannen!)

Daarna zo'n anderhalf uur slapen en met 5 collegaeae, in twee auto's richting Vogezen. Twee hutten in Kruth gehuurd, en vandaaruit zou er gefietst gaan worden.

Op dag 1, de Col de Markstein. Na 10 jaar geen bergen, weer eindelijk eens echt klimmen, zo'n 700 meter omhoog in 14 kilometer. Ging best lekker, maar ik kreeg een soort bijna-kramp in alle beenspieren. Uiteindelijk 50 km gefietst vandaag.

Dag 2 was de koninginnerit, eerst een klein bergje, toen de col de la Schlucht, toen de Petit Ballon, en uiteindelijk de Platzerwasel.
Omdat het met collegaeae was, en er natuurlijk een soort rangorde bestaat, was dit een lastige rit. Men was onder te verdelen in de (project)leiders HV, RB, de regelaars RL en EF, en mede techneut GZ. RL en GZ waren geen probleem, EF was lastig want taai, en overige twee waren verrassend sterk.

Ik besloot op de Petit Ballon, nadat eerste helft klim verrassend goed ging (mede door enkele gesnoepte magnesiumpillen tegen kramp), een verrassingsaanval te plaatsen. Ik gooide hem plotseling op de grote plaat en pakte een paarhonderd meter door 25 km/u bergop te fietsen. Even aan de boom schudden. EF kraakte, en RB leek even te slapen. Mooi. Jammergenoeg reageerde HV alert, maar desalniettemin actie geslaagd. Bovenop had ik nauwelijks achterstand op de chefs terwijl ze zeker en vast, ondanks hun luchtige houding, schade hadden opgelopen.

Na een kleine felle afdaling was daar dan de Col de Platzerwasel, zeven kilometers van 10% met uitschieters naar 13, en een paar kleine vlakke stukjes in het midden. HV ging meteen in de aanval, de man was te sterk. Maar RB zat nog wat moeilijk, en ik begon meteen in hoog tempo om hem pijn te doen. IJzer smeden als heet is. EF mopperde iets over een knie of een defect aan het kleinste verzet... doorzichtige smoes. Doorrammen. Vlak voor einde klim lag ik keurig tweede, vele minuten voor op de rest van het veld. Moest nog wel even van de fiets wegens totale verzuring, maar kwam gezond boven. Intensiteit van die laatste 7 km (40 minuten) was 'zware 10kilometerwedstrijd'.

((Placeholder voor foto))

Erg mooi deze dag, helemaal bruin geworden van alle zon, en lekker moe in de benen.

Zaterdag, dag 3, werd ik wakker met rugpijn.. hmm... toch ietsje teveel gegeven. Najah... Na even geprobeerd te hebben, 20 km fietsen, ging ik terug naar de hut en besloot een duurloop te doen, ging goed ondanks rugpijn. En erg lekker met al die bergjes. 21km in 1.45.

Zondag: 12x1000 langs mooi meertje met kilometerbordjes, in 3.54 per 1000 gemiddeld, dit had ik helemaal niet verwacht na alle inspanningen...

Maandag rust

Dinsdag (vandaag) een baantraining, lang inlopen om de rugpijn wat weg te krijgen, steigerungen lukten niet, maar de baantraining ging supergoed: 1200 + 6x600 in 4.12 en 2.06 gemiddeld.

POV

ps... Het wordt de HALVE marathon, wegens rugpijn kon ik vandaag geen laatste lange duurloop doen en ik heb geen zin om dingen te forceren. Ik ben al zeer tevreden met de trainingen en de fitheid die ik voel, dus....