Gezond:-)

Zondag nog slecht en energieloos.

Maandag een fietstochtje 40 km. Ging in 1.17.30, eigenlijk werd ik hierdoor verrast.

Vandaag 'ging alles supergoed', je hebt van die dagen.... ook de looptraining ging best. Nog wel een soort pijn in de knie maar niet meer dan een licht steekje. Daarom maar het risico genomen om de 2x (200-400-800-800-400-200)/2'pauze te lopen. En ging ouderwets goed: 41/85/2.51/2.53/83/39, 40/78/2.51/2/51/82/39.

Het contrast is groot....

POV

ps... met verbazing zit ik te kijken naar alle verkiezingrethoriek.

ziek?!?

Voel me slecht.. Zere klieren in hals/nek. Een 'vreemd' gevoel in benen, beetje moe en totaal geen snelheid. Vanochtend 10x1 minuut getraind, rustig aan want geen macht en ook last rechterknie en enkel.

Maar er is geen probleem... Ik doe wat ik altijd doe: niet al te veel over mijn grenzen gaan. Soms liggen de grenzen zeer ver weg en kan ik alles, nu liggen de grensjes heel dichtbij.

POV

Hehe.... moest dat nu zo lang duren?

Eindelijk is het dan toch gebeurd. L.A. krijgt levenslange 'ban' en verliest zijn tourzeges.

Het USADA statement: http://www.usada.org/media/sanction-armstrong8242012

Een linkje m.b.t. de vermeende 500 dopingtests:
http://www.cyclismas.com/2012/07/the-legend-of-the-500/
Hierin staat o.a.:
- geen 500 maar max. 236 tests gehad in de periode 1992 - 2011
- rond 1995 een aantal tests met veel te hoog testosterongehalte.
- 1999 een positieve corticosteroiden test
- 1999 een groot aantal EPO-positieve tests in de tour (voor volledige overtuigende toelichting zie http://velocitynation.com/content/interviews/2009/michael-ashenden)
- 2001 'onder het vloerkleed geveegde' positieve EPO test

Verder is er nog 2009-2010 overtuigend bewijs bloeddoping (zie mijn blog, ongeveer een maand geleden, dat mooie plaatje waarin fout bloedbeeld wordt getoond).

En we hebben natuurlijk:
- getuigenissen Landis, Hamilton
- de minstens 8 andere getuigen die USADA heeft (waaronder Lance's 'beste vrienden')
- de schofferingen van Lance richting o.a. Simeoni, Bassons
- etc.
POV


ps. Ben trouwens benieuwd naar het volgende interview van Mart Smeets met Lance

Hmmm......

Maandag 30 km fietsen. Hier kwam ik nog een van mijn vroegere loopmaten tegen die tempo's aan het fietsen was: 42 km/u vlot / 32 km/u pauze. En daar kon ik slechts een magere 31 km/u continu tempo teogenover stellen. Tijdens/na ons gesprekje sprong, aangemoedigd door de goede zondagtraining, mij een nieuw doel in het oog: de Halve van Amsterdam Onder De 1.20. Vrijwel onmogelijk en daardoor ook uitdagend. Ja!

Dinsdag: hier de eerste tekenen van verval: tijdens het inlopen liep ik te hijgen en puffen, zeer vreemd. Ook klein beetje last van zere klier in nek. En de tempo's: 3x (800/400/400) gingen enorm zwaar. Misschien door de zondagtraining, misschien ook heb ik 'iets' onder de leden. 2.57/1.21/1.23, 3.00/1.26/1.28, 3.06/1/29/1.31. Verder wat duizelig.

Woensdag: clubtraining, totaal 13 km, de tempo's die ik meeliep gingen gemakkelijk, 14-15 km/u voelde relaxed/ontspannen. Maar wel erg slaperig en duizelig.

Vandaag: keelpijn. Dit is dan zo'n lastig momentje: wat te doen. Zou trainen kwaad kunnen? Eind fietsen misschien? Of gewoon helemaal rusten. Hmmm...... -> toch gefietst, ging erg goed, 46 km gemiddeld 30.1 km/u met HF gemideld 130.

Vrijdag: voel me eindelijk weer enigszins okee.


POV

ps... onder de 1.20, het zou kunnen lukken, er waren in het voorjaar enkele dagen waarop de vorm voor een dergelijke tijd aanwezig was.

ps2... waarom geen marathon? Omdat: kleine pijntjes hier en daar; de marathontraining kost teveel concentratie (althans: voor een sub 3 uur marathon, want 3.10 ofzo kan met minder strikte training); te warrig schema/bezigheden komende weken; 'iets zegt me dat het geen goed idee is'. Vager dan dit kan ik me niet uitdrukken. Het zou zelfs kunnen dat er een klein stemmetje 'nee' zegt en dat ik bovenstaande redenen erbij verzonnen heb.

ps3... donderdagavond kwam mijn zending Asics Tarther II binnen:

Althans... er zat een briefje in mn bus dat de zending was afgeleverd op nr. 12 in mijn straat. Oei... want betreffende buurvrouw had mij vorig jaar nog via een schrijven gevraagd of mijn tuin een wilde bloementuin moest voorstellen. Dus... alvorens de zending op te halen had ik een antwoord geprepareerd: op elke tuingerelateerde vraag zou ik antwoorden: "ik ben een liefhebber van wilde bloementuinen". Helaas kon ik dit antwoord niet gebruiken want kreeg de Tarther's van de buurMAN, die absoluut niet geinteresseerd is in de toestand van tuinen drie huizen verderop.

Ze zitten als gegoten, ik zal ze gebruiken in de absurde poging om onder de 1.20 te komen.

ach wat is het toch een lekker weertje....

Maar... moet helaas weer aan het werk.

Wel ideaal trainingsweer wat mij betreft. Lekker warm, beter dan die koude winterdagen. Het lijkt te warm maar dat heeft alleen betekenis bij wedstrijden. Iedereen maakt zich enorm druk over drinken tijdens warm weer, maar e.e.a valt reuze mee. Je hoeft ook bij warm weer alleen maar te drinken op dorstgevoel, niet eerder. Een litertje vochtverlies is geen enkel probleem, echt niet!

Gisteren 5x5 minuten met 4' pauze gelopen. Bewust lange pauzes om de lichaamstemperatuur weer wat te laten zakken. De minuutjes gingen verrassend goed, kon redelijk gemakkelijk de 16 a 16.5 km/u halen. 's avonds nog uurtje wielren, 30 km in 1 uur. Daartussendoor nog lekker op terrasje gezeten, bier drinken want het was nog vakantie.....

POV

Niet veel te melden. Beetje fietsen....

Net terug van weekje vakantie. Na de vlotte maandagtraining heb ik woensdag en donderdag nog 8k gelopen elke dag, donderdag met 6x1000 in 4.05 erin. Deze duizendjes gingen niet zo goed, want op de dinsdag kreeg ik tijdens een kussengevecht een voet van zoon in mijn dij, en dit voel ik nu nu nog.

Maar erg is het niet. Ik heb gisteren en vandaag 40 resp 60 km gefietst en niet gelopen (ach wat is het toch mooi weer). Morgen weer loopgroeptraining, eens kijken.... ook of zere knie nu wegblijft.

Doelen: er is de 10km Run Winschoten, daar sta ik opgesteld voor een 38 minuten, maar verder heb ik even geen doelen. Eerst kijken hoe alles gaat, of training redelijk gaat, geen last van dingen krijg. En ook weer werken etc.... (ik heb slechte ervaringen met 'te vroeg doelen stellen', ik wacht liever tot het doel zich aan mij opdringt en onontkoombaar is).

POV

Duinrell

Lekker weekje vakantie met the kids,

In een huisje, dus geen gedoe in tentjes en gewoon lekker internetten 's avonds.
Overdag patat, snoep, kola, en ohja ook nog verse groenten natuurlijk eten, en af en toe ga ik even hardlopen.

Sinds vorige week donderdag, 5x hardgelopen, totaal 48 km. Met ups en downs want ik kreeg opeens last van mijn rechterknie. Zou kunnen komen door nieuwe schoenen, Asics Cumulus 14, de opvolger van de 13... ze voelen ongeveer hetzelfde maar misschien is de leest weer ietsje anders, waardoor mijn knie onstabieler voelt. Nu doet het rare feit zich voor dat ik op de volledig afgetrapte groene Asics Tarther, die zogenaamd geen steun bieden en waar alle demping inmiddels uit is, geen enkel probleem heb. Nergens last van, ze lopen nog altijd erg lekker.

Daarom vandaag een training gedaan om de 10k weer sneller te krijgen: 12x300 / 1pauze, in 61... aflopend naar 57 seconden. Ging goed. De eerste 6 in ongeveer 60-61 sec, maar daarna techniek iets veranderd (geconcentreerder lopen, kortere pas, kaatsen) ging het opeens rond de 58 sec.

POV

Mahkloufi -

Een terechte 1500 meter winnaar, gisteren...

De Kenianen waren nergens. Hoewel ze in de 3.29 liepen eerder in het seizoen leken ze nu oververmoeid. Waarschijnlijk verkeerd gepiekt. Het lichaam is als een spons die je 1x kan uitknijpen, en geen 2x. Mogelijk dat de Kenianen ook 'verplichte trainingen van de bond' hebben gekregen en dat die hun genekt hebben.

Ook andere sterke lopers (Willis etc) waren slecht in de finale, ook misschien wel te moe. De Amerikanen waren behoorlijk sterk en liepen heel dicht bij hun beste tijden. Relatief liepen ze even goed als de winnaar.

Opvallend was dat de Mahkloufi niet gefeliciteerd werd door hun mede atleten, en dat de BBC-commentatoren allerlei indirecte 'beschuldigingen' uitten ('opmerkelijk grote progressie dit jaar', 'komt uit verdachte trainingsgroep'). Deze mensen zijn slechte verliezers. Als de winnaar om bepaalde redenen niet bevalt, dan gaan we vervelend doen. Als de winnaar wel bevalt, populair is, en leuk voor de camera kan doen en uitstraling heeft dan stellen we geen vragen.

POV

Epke!

Vandaag een mooie training gedaan, totaal geinspireerd door de gouden verrichtingen van Epke. Wat is hardlopen dan eigenlijk een simpele sport.

De training bestond uit 1650 - 6x800 - 1650, pauzes 3' en 1.45', de lange afstanden in halvemarathontempo, de achthonderdjes in 5 a 10 km tempo. En het ging lekker, goede benen....
- Tempo: 6.19 - 2.57/56/54/52/52/48 - 6.21.
- Hartslagen 150 op de eerste, daarna 155 oplopend tot 160, laatste tempo weer 156.

Hartslag in rust vandaag was 37, lekker laag. Lijkt wel erg laag maar je hoort ook wel eens verhalen van mensen met een hartslag van 28 ofzo. Dus... niets aan de hand. Overigens heb ik wel een 'ruis om het hart', zo'n 30 jaar geleden al geconstateerd bij de sportkeuring, omdat ik toen al een sporthard had en de 'kleppen niet helemaal goed sluiten'. Maar omdat (kennelijk) alles goed werkt, hoef ik me geen zorgen te maken.

POV

Olympische Spelen - falen en slagen:

Vandaag heeft Rutger Smith weer gefaald (volgens zijn eigen woorden).

Ook volgens de deskundigen aan de tafels heeft hij gefaald en moet er misschien mentale begeleiding worden ingeroepen (want er moet toch een 'reden' zijn dat men faalt. Typisch menselijk gedrag: zodra er ergens een of ander probleempje wordt gedetecteerd, wordt direct de meest voor de hand liggende oplossing er bij gehaald).

Eens kijken. Wat is het nut van falen. Falen is een signaal, dat je je doelen niet haalt, en misschen wat anders moet gaan doen. Of het is een bevestiging van een vermoeden dat het niveau toch minder hoog is. Falen geeft aan dat de dingen anders moeten. Kortom. Een goed en betrouwbaar signaal. Het enige 'probleem' is de negatieve beeldvorming of 'je wordt minder populair' (typisch menselijk trekje: iedereen gaat opeens heel zielig doen, zeggen dat dit niet had mogen gebeuren, zich direkt voornemen dat dit beter moet). Maar een echt probleem is het niet.

En ook, waarom wil altijd iedereen toch slagen? Waarom de focus op 'ik die moet slagen'. Wat is dat voor obsessie. Het is waarschijnlijk ook een menselijk en vooral westers trekje, 'persoonlijk succes te moeten halen'. Wat is eigenlijk het belang van persoonlijk succes. Wie ben 'ik' eigenlijk? Wordt de persoon zelf er beter van? Is Ranomi opeens een 'beter iemand' geworden? Of gaat het alleen maar om beeldvorming, 'het is toch niet voor niets geweest', 'ik kan iets'. Slagen is een excuus om uitgelaten te zijn en oranje kleren aan te trekken, typisch menselijk trekje. En slagen wil je nog wel een doen. Dus het continueert zichzelf. Slagen is denkbeeldig succes.

Misschien goed om de focus een beetje van onszelf af te halen. Dan zijn we ontspannen, en meteen van het hele faal en slaag probleem af.

POV

ps. training ging beroerd... denk erover om die hele marathon te cancellen. Heb rust nodig.

marathontraining continued -

Ben toch maar alvast begonnen met marathontraining, ik zit nog wat te twijfelen, maar marathontraining blijkt ook uitermate geschikt te zijn voor 10 km / halve marathon dus is sowieso nooit weg.

Woensdag t/m vrijdag rustig aan en weinig,

Zaterdag een duurloop. Ik gebruik een variant die ik nog eigenlijk nergens echt ben tegengekomen, daarom doop ik hem 'duurloop POV'. Gaat als volgt: je loopt een enigszins vlot tempo, en elke 1 a 2 kilometer neem je een korte pauze, waarin je 200 meter doordribbelt en eventueel even klein losmaakoefening. Doel is om 'soepel vlot' te lopen, en door de pauzes houd je de concentratie hoog en verkramp je niet, ongemerkt, verder zit het enigszins in de richting van marathontempo.

Dus deze variant, dit werd totaal 22 km in 1.43, en nog 3 km rustig dribbel.

Zondag een fietstochtje 35 km T29 (wou langer maar het ging regenen). Nu even blog bijwerken, wijntje bij... misschien later op de avond nog 8 km lopen om de marathonaspiraties open te houden. Want, als ik marathon Amsterdam ga lopen, wil ik absoluut 100+ km/week halen, de komende 10 weken. Mocht dat onmogelijk blijken dan ga ik voor de Halve van Amsterdam, met als 'onmogelijk' doel om onder de 1.20 te lopen. Ik houd van onmogelijke doelen omdat dat soort doelen altijd perfecte breekijzers zijn om beter te worden. In elk geval bevalt het mij meer dan doelen als 'we zien wel hoe het gaat, misschien dat ik mijn dag wel heb en anders maar niet'.

Bij onmogelijke doelen moet je natuurlijk wel beseffen dat als het niet lukt, er dan helemaal niets verloren is. Het stellen van scherpe doelen is gewoon een soort truc om scherper te worden. "shoot for the stars and maybe you will hit the moon".


POV

ps.... het 'sportmoe' gevoel, het bombardement aan Olympisch Nieuws en geklets. Ik heb het afgeschud doordat ik opeens doorhad dat ik me er niet per se mee hoef bezig te houden. Het is vrij te kiezen waar ik me op kan focussen. Waarschijnlijk zijn Olympische Spelen een mooi excuus om geen andere dingen te hoeven doen... of..... nouja het is wel vakantie voor mij dus ik hoef Echt Helemaal Niets!!!!

Zal vanavond wel de finale van Bolt kijken natuurlijk.