Gisteren 6-5-4-3 minuten 'voluit' gelopen. Gemiddelde hartslag 160, en ongeveer 16.5-17 km/uur. Het plan was eigenlijk om wat langzamer te lopen, maar recent loopgroep lid Geo, 52 jaar en supertalent, joeg mij in de eerste 6 minuten op. Ik ging 17 km/u maar hoorde eigenlijk voortdurend voetstappen achter mij. Pas in de laatste minuut kon ik hem wat verder afschudden.
De 5-4-3 minuten gingen ietsje rustiger en hij bleef gemakkelijk bij.
En vandaag voel ik de effecten van de training: macht in benen, sterk gevoel. Met pupil Joost even een blessureherstel-training gedaan van 4x9' T13. Volgend jaar gaan wij elkaar bestrijden in Berlijn, we wisselden alvast onze doelen uit, voor hem een haalbare 2.43, en ik wil dat natuurlijk ook. Misschien lukt het.
(Ik weet dat je het zo moet benaderen, als je zegt dat het niet gaat lukken dan valt de spanning van de training af en ga je 'prutsen' en marchanderen. Als je het 'misschien' open houdt ben je zo scherp mogelijk en kun je de juiste details in de training onderscheiden (je bent alert op wanneer iets wel of niet werkt) en de mogelijkheid naar het doel open houden).
Voor wat betreft de 6 uur: 'misschien lukt het', ik heb veel omvang getraind, zij het op de fiets, en de 31 km in Juli, voelde dermate goed dat ik nog wel een stuk verder kan komen. Komende zondag probeer ik een uur of 4 echt heel rustig te lopen, en de reactie af te wachten. Als dit redelijk gaat dan ga ik nog 1x een vlotte 30 doen en daarna de 50 van Winschoten. Als dat dan goed gaat ben ik er klaar voor.
Nu slapen.
POV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten