30 oktober 2011

Na het donderdagse fietsen, vrijdag een 10km/46 minuten gelopen, en gisteren (ALWEER met de kinderen, ze lijken het gen te hebben waardoor men lopen leuk gaat vinden, wat wil je met zulke ouders) 4 kilometer rustig hardlopen.

Vanochtend 5x2 minuten met de loopgroep en vanmiddag nog 14 kilometer om de omvang weer wat op te krikken. Ging allemaal gemakkelijk.

Het trainingsplan de komende twee maanden: ik voorzie op allerlei overige terreinen allerlei ingewikkelde activiteiten dus het lopen is simpel: gewoon allemaal weekjes die er ongeveer zo uitzien:

- maandag iets korts
- dinsdag een vlotte baantraining: proberen L. voor te blijven en in groepje J. consistent aanwezig te zijn. Ook door lang inlopen nog wat extra kilometers te maken zodat dit een omvangrijke dag wordt.
- woensdag loopgroeptraining en zelf beetje meehobbelen
- donderdag een langere fiets/looptraining ofwel in groningen ofwel in sportschool (alnaargelang weer en zin)
- vrijdag / zaterdag rust of iets kort rustigs
- zondag iets met minutenlopen

Het belangrijkste is om de kwaliteit goed te houden, met genoeg rust overal, en geen grootse zware omvangsweken (denk ik nu... misschien dat over 2 weken wel opeens zin om lange loop te doen).

Anders gezegd: lekker wat harde trainingen doen.

POV

27 oktober 2011

vandaag even maximaal gegaan

Op hometrainer bij fitnesscentrum roden, 20 fietskilometers met elke minuut 30 seconden hard 30 seconden rustig. Bij deze training loopt hartslag op tot boven de anaerobe drempel (deze ligt op 158 en bij het fietsen zit ie op 162). Ik had een PR van 21.31 minuut over deze 20 fictieve kilometers, een teken dat e.e.a. goed gaat.

Anaerobe drempel is overigens een vaag begrip. Soms wordt deze omschreven als: snelheid en bijbehorende hartslag, waarmee je een uur, of 15 kilometerwedstrijd, loopt. Soms wordt er ook over 'omslagpunt' gesproken. De snelheid/hartslag waarboven de stofwisseling niet meer optimaal loopt, de snelheid waarboven er steeds meer melkzuur en andere afvalstoffen verschijnen, de coordinatie wordt verstoord, je spieren weten niet wat ze met al die troep moeten.

Eenmaal boven dat 'punt', kunnen sommige lopers opeens heel moeilijk uit de voeten, ze blokkeren etc. Bijvoorbeeld marathonlopers. Deze zijn niet geinteresseerd in alles boven het omslagpunt, ze willen slechts heel aeroob alles efficient verbranden en ver weg van verzuring blijven (zie rechts het HADD artikel).

Andere lopers, vooral goede 3-5-10 km lopers, werken al die afvalstoffen zo goed mogelijk weg en kunnen heel hard doorlopen met heel veel melkzuur in het bloed. ("maar ook zij hebben er baat bij om het omslagpunt in eerste instantie zo hoog mogelijk te leggen").

Mijn trainingkje van 30-30 seconden is bedoeld om dat wegwerken van afvalstoffen heel erg goed te trainen (30sec melkzuur maken 30sec 'wegwerken'). Fietsen is heel erg geschikt omdat je niet ook nog hoeft na te denken over coordinatie en zo. Je kan gewoon hard rammen en trappen. Lekker.

Ok ik stop. Moet mijn laatste bieren nog opdrinken.

POV

25 oktober 2011

okee dan

Sommige mensen in deze wereld geloven te veel, anderen weer te weinig.

Niet dat ik me daar wat van aantrek, dat moet de mensch zelf weten.

Maar, vanavond, bij mijn eerste clubtraining na de halve marathon Amsterdam waar ik een toch enigszins verrassende 1.23.04 liep, verrassend gezien mijn belabberde wedstrijdresultaten de laatste anderhalf jaar, meende ik (ik kan me vergissen) toch hier en daar enige twijfel te bespeuren. Want, geen chip, waar is het bewijs.

Hier: rond 1.24.21 kom ik door. Die man met dat baardje, ja. Speciaal gekweekt om te kunnen worden onderscheiden in dit soort twijfel gevallen. En als men klikt op de 'start', dan is na ongeveer 10x doorklikken op rechterpijltje ook een man met baard te zien, die na ongeveer 01.20 door het beeld schuift, helemaal rechts ja

Ik liep samen met nummer 17172:



Moge dit voldoende zijn om mij op te nemen in de eeuwige lijsten....

... even wachten... ik hoorde een of ander geluidje... het klonk als "kraaa"... zelfs drie keer achter elkaar... ja....

EN, dan de training vanavond. Het programma was simpel, 4-3-2-2-3-4 rondje, pauze 1.15 minuut (200 meter) in halvemarathontempo. Ik had helaas geen horloge bij me zodat ik wel moest aanhaken bij een groepje om mijn tijd te weten. Ik koos voor de snelle groep want de langzame groep ging me te langzaam. Voor een man in vorm is e.e.a. al snel te langzaam. Dus de snelle groep (toevallig was dit ook de groep twijfelaars dus kwam mooi uit).

Tijden: 6.04 / 4.33 / 2.58 / 2.58 / 4.31 / 5.59, een mooie bijna 16 km/u training, waarbij ik eigenlijk alleen maar heb lopen genieten, van goede benen, het mooie weer, de binnengetankte zuurstof, en de uitgebannen twijfel.

POV

ps. Mensen die teveel geloven: bijv in het hiernamaals, in hemel en hel. Want, wat is de relevantie eigenlijk. Als het bestaat, dan zien we dat dan wel. Als het niet bestaat dan niet. Geen noodzaak tot geloven. Bovendien leidt geloven niet tot het waar worden van iets. Want dan zou alle ellende allang de wereld uit zijn geloofd. Leuk dat iemand over water kan lopen. Maar hoe zit het met ...vul in...

pps. Ik zoek een 'snelle 10' ergens rond begin december.

23 oktober 2011

Plannen en doelen

Na een intensief weekje met niet zoveel 'vrije tijd', alles was 100% opgevuld met grotendeels hele leuke dingen, nu een hele zondagmiddag/avond VRIJ. Niets hoeven doen is erg prettig.

Maar nu het lopen, ik voel me sinds vorige week erg goed. Donderdag/vrijdag/zaterdag telkens kort stukje gelopen (druk), vandaag een uur met loopgroep (en vanavond nog een uur T11). Eigenlijk voelt het al goed sinds ik met ijzerpilletjes begonnen ben, ergens in maart, maar nu pas ben ik ook blessurevrij.

##boring stukje over eigen doelen etc verwijderd##

Verder, vrijdagavond nog een magische 4 kilometer met dochter & zoon gelopen, ze lijken het net als hun ouders ook leuk te vinden, en het lijkt ze geen moeite te kosten. Ze sprintten me er zelfs uit op een 200 meter...

POV

19 oktober 2011

spierpijn

Dan weet je dat je maximaal bent gegaan.

Maandag en dinsdag had het geen zin om te lopen. Bij elke stap zere bovenbenen en hardlopen is onaangenaam. Er zijn dan mensen die zeggen dat je voor de 'doorbloeding' toch WEL moet lopen.

Maar ik probeer soms heel simpel te doen. Au. Het doet pijn. Niet leuk. Niet lopen. Als je geen theorieen kent, doe je automatisch de juiste dingen. Als je wel veel theorieen kent denk je dat je de juiste dingen doet maar theorieen zijn slechts dood materiaal, boeken, meningen. We moeten af van het teveel aan theorieen. Dit is bedoeld in brede zin. Als je even je best doet zit je hele leven gevangen in 1 grote theorie, en hoef je die alleen maar te volgen... Maar zonder dit denken ben je natuurlijk hulpeloos en weet je niet wat je moet doen (dat denk je dan). Ach wat zit ik toch voor me uit te praten.... dit alles is 1 grote theorie... vergeten dit...

De halve van zondag was erg prettig, misschien herontdek ik nu wel het wedstrijdlopen.
Het is ook anders dan vroeger, meer op souplesse en minder op kracht. Ik kan nu absoluut niet meer 'doorrammen' met zere benen. Dat blokkeert onmiddelijk en misschien is dat gewoon een bescherming voor mij, nu, op 48jaar. Dat niet kunnen doorrammen, vorig jaar dacht ik nog dat dat een gebrek aan mentaliteit was, 'ik geef het te snel op', ik heb nu het idee dat dat gewoon heel natuurlijk is. Een sein dat ik het meer in de souplesse en techniek kan zoeken, total loss gaan is niet meer. Dit is gewoon heel simpel direkt vanuit mezelf gedacht, er zullen vast kasten vol boeken zijn die anders zeggen.

Maar: ik verheug me nu al op een puur op gevoel en souplesse trainingswinter.

POV

ps. Training was leuk, nu voor het eerst met extra trainster voor de startersgroep...

ps2: .deze Dilbert is extreem leuk

ps3: een dezer dagen zal ik weer eens een echt serieus artikel over trainingsbenadering schrijven, het gaat over trainingseffect en waaarom training soms niet werkt en onbekende belemmerende factoren.

16 oktober 2011

1.23.04

Op de halve marathon Amsterdam.

Er zijn geen bewijzen, omdat ik mijn chip vergeten was aan te doen. Maar er komen vast wel foto's en video's waarop e.e.a. te zien is.

Het ging heel goed, tot 10 kilometer liep ik vrijwel voluit in 38.59 (na en 19.11 5km), daarna ging het een tikje langzamer (58.55, 1.18.56) en moest ik iets inleveren. Ook op 16 km nog de oude blessure gevoeld en een bijna kramp in linkerkuit, ik durfde toen niet keihard door te lopen. Maar wel erg tevreden.

Tussentijden en verslag:
2km: 7.27, hier was ik verrast want dacht dat het misschien wel 8.00 zou zijn. Kennelijk goede benen
3km: 11.20 (3.52)
4km: 15:10 (3.49) bord stond iets te vroeg
5km: 19:11 (4.00), hier liep het heel lekker, ik rekende me al rijk als ik dit vol kon houden
6km: 23:03 (3.52)
(4mijl: 24:45, dan hebben we dat ook weer gehad)
7km: 26:53 (3.49) deze kilometers was genieten, lekker hard gaan, nog niet te moeilijk, alle opties nog open, op PR koers. Technisch liep het heel goed, geen trekken met 1 been, mooi op de kaats lopen.
8km: 31:05 (4.12)
10km: 38.59 (7.54)
11km: 42:50 (3.50),
12km: 46:48 (3.58), gaat nu toch wel moeizaam
13km: 50.53 (4.04), hier zag ik kansen op een masters PR verminderen, dit ging net wat te moeilijk. Zware benen bij heuveltjes en ik durfde niet door te drukken, bang voor wat komen gaat.
15km: 58:55 (8.02),
16km: 1.03:03 (4.08), oei....
18km: 1.10.49 (7.46), hier durfde ik weer aan te zetten, de dip was voorbij
19km: 1.14.47 (3.58)
20km: 1.18.57 (4.10), ik zakte bijna door mn benen en moest even herstellen
21.1: 1.23.04, laatste km in 3.44 voornamelijk door een felle eindsprint laatste 150meter.


POV

ps. eindelijk weer eens echte spierpijn, een dag later. Lekker.

14 oktober 2011

hee... rusten werkt

Mijn rug vond het erg fijn dat er gisteren niet gelopen werd.

Waar ik vorige week nog niet normaal uit de auto kon stappen, ging dat deze week en vooral vandaag veel beter......... dus zondag kan ik waarschijnlijk wel voluit op 1/2m

POV

ps1: er zijn geen weer-gerelateerde excuses mogelijk. Zo eens in de paar jaar komen er zulke perfecte marathonomstandigheden voor. Wilson Chebet zou het wereldrecord kunnen kraken, maar waarschijnlijk gaat de kopgroep te langzaam. Hopelijk komen ze in 1.02.00 door, dan heeft ie een kans.

13 oktober 2011

Amsterdam komt in zicht: tips

Net op het werk even voorbespreking Amsterdam gehad met PI.

Waarschijnlijk ga ik via metro, op 27km staan met flessen drinken etc etc...

Over drinken gesproken: het wordt zondag bij de start lekker fris, 5 graden, en geleidelijk stijgend naar 12 graden ofzo. Met weinig wind. Dit is PERFECT marathonweer. De lage temperatuur maakt het mogelijk om een zuinige drinkstrategie te gebruiken: een halve liter water net voor de start, en af en toe een paar slokken extran/water elke 5 km. En dan op 27 km 'de fles'.

Marathonlopers: houd er rekening mee, dat in je lichaam al flink wat water is opgeslagen. Elke gestapelde gram koolhydraat is gebonden aan 3-4 gram water, en dit water komt tijdens het lopen tot je beschikking. Je hebt dus al een voorraad bij je en hoeft absoluut niet veel bij te drinken bij dit weertype waarin je nauwelijks zweet. Ga, volgens de huidige inzichten, gewoon op je dorstgevoel af.

Ikzelf loop de halve. De rug doet nog steeds zeer maar met nu twee rustdagen en wat paracetamol/ibu/diclofenac, moet het goed gaan. Het is 'gewone lage rugpijn', waarbij bewegen juist aanbevolen wordt. Ook hardlopen mag ik gewoon doen, en de pijn zal verdwijnen in enkele dagen tot enkele weken (volgens google).

POV

11 oktober 2011

kleine update

training gaat best wel goed, rug doet nog zeer maar daar hebben ze van die pilletjes voor.

Gisteren in totaal 10 km interval op loopband, gemiddeld 16.3 km/u. Er zaten een paar lange stukken in, 1200-2200-1400 @16.2, en wat kortere @16.4 of 16.6. Viel niet mee, weer voor het eerst lang op loopband, maar snelheid/kracht is prima.

Vandaag voelde het volledig hersteld, liep 3x1800 met groningen atletiek mee, T14.5 km/u, voelde 'rustig'. Maar die rug moet nog wel beter worden!!!@#)!)@$#. Een 1.24 moet er dan zeker inzitten, komende zondag....

Ook kennisgemaakt met een adspirant looptrainster die mogelijk kan assisteren bij training geven aan de startersgroep (we formuleren het nog voorzichtig). Misschien is ze er morgen al bij! Verder is er een cursus assistent looptrainer, eind nov in stadskanaal, M en G hebben al interesse getoond, maar als er nog meer interesse is....

POV

09 oktober 2011

(geen) training

woensdag nog wel getraind, 16 km,
daarna wegens tijdgebrek 2 dagen niet en de derde dag een 30 minuten losloopje.
Vandaag in totaal 1.21 gelopen / 17 km. Kijken bij de 4mijl lukte om planningstechnische redenen niet....

Papieren voor de halve van Amsterdam zijn binnen, maar ik ben nu even niet echt geconcentreerd, wegens diverse omstandigheden. En nog rugpijn, niet al te erg meer maar wel vervelend.

POV

04 oktober 2011

Platzerwasel

Een zeer boeiend en zwaar weekje achter de rug.

Woensdagavond begon het met een training van totaal 16 km incl 1x1000 in 3.45 (goedgedaan mannen!)

Daarna zo'n anderhalf uur slapen en met 5 collegaeae, in twee auto's richting Vogezen. Twee hutten in Kruth gehuurd, en vandaaruit zou er gefietst gaan worden.

Op dag 1, de Col de Markstein. Na 10 jaar geen bergen, weer eindelijk eens echt klimmen, zo'n 700 meter omhoog in 14 kilometer. Ging best lekker, maar ik kreeg een soort bijna-kramp in alle beenspieren. Uiteindelijk 50 km gefietst vandaag.

Dag 2 was de koninginnerit, eerst een klein bergje, toen de col de la Schlucht, toen de Petit Ballon, en uiteindelijk de Platzerwasel.
Omdat het met collegaeae was, en er natuurlijk een soort rangorde bestaat, was dit een lastige rit. Men was onder te verdelen in de (project)leiders HV, RB, de regelaars RL en EF, en mede techneut GZ. RL en GZ waren geen probleem, EF was lastig want taai, en overige twee waren verrassend sterk.

Ik besloot op de Petit Ballon, nadat eerste helft klim verrassend goed ging (mede door enkele gesnoepte magnesiumpillen tegen kramp), een verrassingsaanval te plaatsen. Ik gooide hem plotseling op de grote plaat en pakte een paarhonderd meter door 25 km/u bergop te fietsen. Even aan de boom schudden. EF kraakte, en RB leek even te slapen. Mooi. Jammergenoeg reageerde HV alert, maar desalniettemin actie geslaagd. Bovenop had ik nauwelijks achterstand op de chefs terwijl ze zeker en vast, ondanks hun luchtige houding, schade hadden opgelopen.

Na een kleine felle afdaling was daar dan de Col de Platzerwasel, zeven kilometers van 10% met uitschieters naar 13, en een paar kleine vlakke stukjes in het midden. HV ging meteen in de aanval, de man was te sterk. Maar RB zat nog wat moeilijk, en ik begon meteen in hoog tempo om hem pijn te doen. IJzer smeden als heet is. EF mopperde iets over een knie of een defect aan het kleinste verzet... doorzichtige smoes. Doorrammen. Vlak voor einde klim lag ik keurig tweede, vele minuten voor op de rest van het veld. Moest nog wel even van de fiets wegens totale verzuring, maar kwam gezond boven. Intensiteit van die laatste 7 km (40 minuten) was 'zware 10kilometerwedstrijd'.

((Placeholder voor foto))

Erg mooi deze dag, helemaal bruin geworden van alle zon, en lekker moe in de benen.

Zaterdag, dag 3, werd ik wakker met rugpijn.. hmm... toch ietsje teveel gegeven. Najah... Na even geprobeerd te hebben, 20 km fietsen, ging ik terug naar de hut en besloot een duurloop te doen, ging goed ondanks rugpijn. En erg lekker met al die bergjes. 21km in 1.45.

Zondag: 12x1000 langs mooi meertje met kilometerbordjes, in 3.54 per 1000 gemiddeld, dit had ik helemaal niet verwacht na alle inspanningen...

Maandag rust

Dinsdag (vandaag) een baantraining, lang inlopen om de rugpijn wat weg te krijgen, steigerungen lukten niet, maar de baantraining ging supergoed: 1200 + 6x600 in 4.12 en 2.06 gemiddeld.

POV

ps... Het wordt de HALVE marathon, wegens rugpijn kon ik vandaag geen laatste lange duurloop doen en ik heb geen zin om dingen te forceren. Ik ben al zeer tevreden met de trainingen en de fitheid die ik voel, dus....