29 februari 2008

er zijn zo van die dagen

dat je wakker wordt met hoofdpijn (was dat bier gisteravond niet helemaal ok?),
geen zin hebt in trainen maar er eigenlijk geen enkele reden is om (nog) een rustdag te nemen want, ja, de marathon staat op het program.

Dus maar even gelopen, het inlopen ging moeilijk en zwaar, een soort vermoeidheid van al dat trainen. Tijdens het lopen begon ik met gedachten als 'waar ben ik mee bezig, doe ik niet veel te veel', en dat leidde tot nog veel meer, niet voor publicatie geschikte, gedachten (of misschien juist wel, een soort half uur durende meditatieve stemming, het voelen van de omgeving, het zachte bospad, het relaxte. En als je dan weer thuiskomt en de tv aanzet treed je de 'normale wereld' weer binnen met kwesties als de film van Wilders, dan denk je 'hij moest ook eens een stukje lopen').

Na het lange inlopen een vrij lichte intervaltraining: 10x500 meter in 1.55-2.00, gedroomd marathontempo dus. Dan wat (lang) uitlopen, en weer 21 kilometer bijgeschreven.

POV

Geen opmerkingen: