soepele en goede benen, en 15 kilometer in 1.10 gelopen.
Hierin 2x1500 in 6.30 en 4x500 in 2.02, 'klein beetje snelheid', leverde geen probleem op.
Eens te meer blijkt dat een loperscarriëre (of hoe noem je dat) gekenmerkt wordt door driekwart wachten en een kwart knallen. Wachten totdat kleine en grote blessures over zijn, wachten totdat je weer beter bent of weer lekker in je vel zit, wachten tot je weer zin hebt om te trainen, maar dan opeens is het zover, je hebt geen blessures, bent fit, en opeens verschijnt je dag in de zon. Dan moet je niet verrast of van je stuk gebracht zijn maar het meteen accepteren als een geschenk (of hoe noem je dat) wat jou wordt toegeworpen, en er maximaal van genieten. En nog jaren later denk je er met een enorm goed gevoel aan terug, een gevoel dat je gemakkelijk door allerlei donkere periodes heen brengt.
POV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten