Vannacht lag ik om 05.15 in mijn bed, na een werknacht.
Helaas net iets te laat om de ochtendtraining te kunnen geven, maar bij mijn assistenten was alles vast in goede handen.
Verder niets gedaan, eindelijk weer een hele dag helemaal alleen voor mijzelf... fijn! Begonnen in mijn (inmiddels) zoveelste Baldacci, Divine Justice. En getraind. 57 kilometer fietsen, gemiddeld 28 km/uur, met een wat lagere hartslag dan gisteren, zo'n 125. Hierbij voel ik helemaal NIETS van mijn enkel, en wel zodanig niets dat ik overweeg vanavond nog even een stukje te lopen.
Trainingstechnisch: ik heb gevoelsmatig voldoende duur gedaan, en ook qua koele harde cijfers (het aeroob equivalent ligt boven de 100 km/week). En hoewel geen lange duurlopen de laatste twee weken en een enkelblessure, zou het toch nog goed kunnen komen. Want mijn spieren kunnen veel energie leveren (ik kan een uur met HF150 en hoger fietsen en veel kracht leveren). Deze energielevering zou omgezet kunnen worden naar hardlopen door de komende twee weken enkele langere vlotte looptrainingen te doen.
Ondanks dat dit theoretisch klopt, had ik liever een paar vette goede lange harde duurlopen in mijn benen gehad. Maar trainen is natuurlijk ook accepteren hoe het gaat, er kan er maar 1 olympisch kampioen worden en nooit heeft een mens alles onder controle. Hoewel dat wel soms zo lijkt (en zo filosofeerde hij voort).
POV
ps... om op de titelvraag antwoord te geven: ik weet het niet.
Vanavond een stukje gelopen. Na tweehonderd meter voelde ik de enkel alweer. Toen wilde ik ter plekke stoppen en het hele marathongedoe afzeggen. Het scheelde niets ("wat zit ik eigenlijk te doen dit is niet leuk. Ik hou ermee op, dit geklooi!%*#$").
...
Maar de enkel werd warm en de pijn trok weg en, vooruit, toch nog 29 minuten gelopen incl een paar x 1 minuut 'vlot'.
2 opmerkingen:
Ha POV,
Lijkt erop dat je wat motivatie nodig hebt. Vervelend van je enkel, maar het kan nog. Zoals je weet heb ik ook een paar mindere weken gekend, dus er is hoop! Inmiddels ben ik overigens wel weer op stoom, met twee weken van dik 100 km achter de rug. Viel me wel zwaar, maar langzaamaan begint er iets van vorm te dagen. Jouw voorbereiding was tot dusver beter, dus een week rust hoeft nite erg te zijn, integendeel! Als de enkel weer bijtrekt, dan verwacht ik nog wat moois in Rotterdam. Bij deze stel ik je alvast een fijn Belgisch biertje in het vooruitzicht voor als je onder de 3 uur loopt! Groeten, PI
Dank.
Aan motivatie ontbrak het me niet PI!
Wel aan vertrouwen dat het goed ging komen. Maar nu, vandaag, maandag, trekt de enkel bij. Ik geef mezelf nu een goede kans.
En nu staan we ook gelijk, allebei een blessuretje gehad, dat maakt het wel zo eerlijk. Het is ook niet zo stoer om door een dip van tegenstander zomaar soepeltjes de overwinning binnen te slurpen.
Proost! Op gelijkwaardige strijd... (shit. vergeten bier te halen).
Een reactie posten