Hoi
Gisteren wilde ik een lange duurloop doen, 30+ km, omdat het er anders niet van komt dit weekend, en vandaag een kort loopje. Maar gisteravond bleef ik bij 13 km steken. Licht vermoeide of slappe benen, en ook lichte irritatie rechterenkel, een bekend pijntje. Ik wilde er gisteren niet doorheen lopen en besloot om dan 'vandaag' maar een lange snelle duurloop te doen.
Maar nu, zaterdagochtend, iets gevoeliger enkel. Dit komt onverwacht. Wat nu. Er doorheen lopen? Dat doe ik eigenlijk nooit, door blessures heen lopen. Rusten? Dan kom ik maandag pas weer aan trainen toe wegens geen tijd, en dan mis ik een lange duurloop.... Maar okee.
Even wachten, er zijn alternatieven, ik kan ook een uur hometrainer doen, even over nadenken. Verder, ik denk dat de irritatie misschien toegenomen is door het over ongelijke paden lopen in trainingsweekend. Dat betekent dat als ik nu rust en de rest van de trainingen op asfalt of vlakke paden doe, ik uit de problemen kom. De blessure is niet erg genoeg om te 'behandelen': ik kan er waarschijnlijk wel 30 km op lopen maar weet dan niet zeker of het over gaat. En met rust gaat het zeker over in een of twee daagjes.
Okee: de knoop doorgehakt, een uur hometrainer, zelfde principe als donderdag.
Nu kwam ik tot 52.17 kilometer. In het begin ging het gemakkelijk maar na ruim een half uur moest ik tempo terugschroeven. Het was intensief, hartslag liep op van 140 naar 159 de laatste vijf minuten; grotendeels 153-155. Na een minuut, herstel naar 135 (dit duidt op melkzuurproductie want minder dan 40 slagen herstel), twee minuten 115, ok. Een erg goede en specifieke training.
Het vervolg van de training is onduidelijk, het hangt af van de enkel. Ik wacht het gewoon af, er hoeft niet perse nu al iets gepland te worden.
Verder kreeg ik het vanochtend even benauwd: "waar ben ik helemaal mee bezig, ik doe veel te veel! En marathon voorbereiding En allemaal schema's En training geven En beginnersgroep En veel werken En indiers begeleiden En gezin En nog andere aktiviteiten! De kans is aanwezig dat ik overbelast raak! Paniek!"
Maar even later was deze gedachte verwaaid, ik lijk eerder onrustig te worden van deze gedachte dan van de activiteiten zelf, ik bedoel, je kan toch niet meer doen dan je kan. Bovendien is alles interessant en leuk.
Als een computer 100% CPU verbruikt crasht hij niet, in tegenstelling tot wat sommige mensen denken. De compu zoemt gewoon lekker door en als de programma's even niet draaien is het meteen weer heerlijk rustig.....
POV
ps. vanochtend nog naar de kapster geweest, ze heeft er 1 cm vanaf gehaald, alleen de dode punten. Ik opperde de suggestie om coupe Dolf Jansen te nemen, maar ze zei dat ik daar spijt van zou krijgen. "Eraf halen is gemakkelijk maar het duurt drie jaar voor het er weer aan zit". Ik zal binnenkort de Haarlijsten opstellen, en ik zal de tijden bepalen, indachtig bovenstaande uitspraak (lees "er komen onhaalbare tijden op").
Geen opmerkingen:
Een reactie posten