10 kilometer in 47.30 en een stukje hometrainer.
Want zere rechterenkel (niet al te erg, maar loopt niet lekker, ik had geen zin om hier een blessure van te maken door 28 km te lopen).
Ik had ook totaal geen zin in trainen. Een soort 'waar ben ik nu eigenlijk helemaal mee bezig' gevoel. Opeens lijkt het erg prettig om te stoppen met al dat geloop, gewoon relaxed te zijn en veel tijd aan allerlei andere dingen te besteden. Mmm........ kan ook een momentje van desorientatie zijn. Niet te ver op in gaan, als het echt is komt het wel terug. Datgene wat bedoeld is om te gebeuren, daar hoef je nooit op te letten of te onthouden, het dringt zich toch wel aan je op, totdat het echt realiteit is. Niemand is eeuwig blind. Als de marathon zou moeten gebeuren komt de training vanzelf goed.
POV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten