HH, EF en ik: ieder kiest z'n eigen tempo. Ik doe rustig aan want zou de knie het houden? (ja dus). En rustig aan want zeer slechte nacht, ik sliep om 02.00 nog niet, heb nauwelijks een oog dichtgedaan. Maar dat heb ik wel vaker. Geen aandacht aan schenken, dan maar wat slaperig zijn, wat maakt het uit...
Allereerst: Het Profiel:
Niet al te steil, peddelden we voort. Rond 8 km, kwamen een heleboel snelle mannen ons voorbij. Het bleek een of ander profteam te zijn, incl Bob de Jong. Heel soepeltjes trapten ze 5 km/uuur sneller dan onze miezerige 12 km/uur omhoog. Ze moesten wel erg hijgen, dat dan weer wel.
Na 10 km was er plotseling een venijnig stukje weg, 14% (het was op de weg geschreven). Aan het eind van dat stukje stopte ik even want voelde een knars in mijn knie. Er stonden een paar Nederlanders op dat punt, en eentje zei tegen mij "nu telt hij niet meer he". Ik was even in de war, wat de man waarschijnlijk bedoelde was dat als je stopt om even te rusten, dat 'de klim dan niet meer telt'. Of zo. Ach ja.
Verder: een paar vrij lastige kilometers, toen lekker relaxed omhoogrijden (het blauw-groene stuk rond km 15). De laatste 3 km waren erg zwaar: weinig zuurstof, koud, net iets te zwaar verzet voor continu 11-12%, maar: we hebben het gered. HH netto 1.45, ik netto 1.55, EF daartussenin...
De foto is het bewijs:
HH en EF zijn nog onderweg wankelden om half7 binnen. Met 3500 hoogtemeters in de benen, omdat ze de Stelvio OOK nog eens vanaf de andere kant hadden genomen.
Ze hadden imposante beelden van de afdaling van de Col d'Umbria (wat eigenlijk een zijtakje van de Stelvio-klim is), deze afdaling is hier en daar onverhard.
Morgen gaan we naar Canazei, zo'n 200k hiervandaan. Lastig detail is dat we over de Stelvio moeten of anders een flink end moeten omrijden. Nog lastiger is dat het zou kunnen gaan SNEEUWEN op de Stelvio.
We gaan het zien. Morgen gaat het sowieso de hele dag regenen in de dalen, dus fietsen kan niet. Maar uiteraard kan (en ga) ik gewoon hardlopen. 10x1000.
POV
ps... zaterdag zal mijn Piek zijn. De dan geklommen klim (welke maakt niet uit) zal ik 'mijn neus aan het venster drukken', gebruikmakend van het gisteren en vandaag opgedane trainingseffect en mijn hartslag (die nu rond 150 zat) op 165 zettend, hetgeen mij 50 watt extra oplevert, wat voldoende moet zijn voor de zege.
2 opmerkingen:
Top gedaan!! Ik lees je verhaal met bewondering, weet hoe zwaar zo'n klim kan zijn.
Ja... het zit'm in de lengte. Bijna 2 uur trappen, en eigenlijk nog net iets lichter verzet nodig
Een reactie posten