Vandaag een duurloopje van 28 in de planning.
Na de 20.5 van gisteren zou ik voor-vermoeid zijn zodat die van vandaag 'dubbel hard' zou aankomen. En me op een totaal van 116 deze week zou brengen.
En Hard kwam het aan.
Want ik had tevoren met de kids de hele middag gezwommen, en kennelijk doe je dan toch wel van alles met je beenspieren (o.a. vele minuten onderwaterzwemmen met T. op de rug, afzetten tegen wand etc etc). En na drie kilometer lopen voelden bovenbenen 'iets stijf'.
De eerste 15 km vrij rustig T12-14, daarna 2 km 8.10, drie km rustig, en 2x2500 in 10.15 en 9.58. Dit ging heel best, HF bij T13 was een magere 125, bij 15 km/u op het laatst zo'n 145. Nu, om 0.15 maandag, voelt het toch wel als een spierkatertje. Maar dat is niet erg want dat zorgt voor adaptatie, weet de trainer. Pijn is fijn.
Etten-Leur: dat komt met deze training wel dichterbij. Want daar ging het wel 'goed genoeg' voor. Ik voel me afgezien van wat stijve benen ook heel 'fit'. Wat er nog moet gebeuren: 1 lange rustige duurloop van 2.53 uur (doeltijd), 3 of 4 lange lopen met lange vlotte stukken erin (o.a. een 25 km met daarin 15 vlot). Verder is het nu zo dat ik tijdens het trainen iets denk als 'ik zal het laten zien'. Het traint lekker, deze gedachte, maar: garantie tot aan de deur.
Verder hebben 'mijn' pupillen goed cq naar tevredenheid gelopen in Eindhoven en Melbourne(!). Bravo! Bis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten