Vandaag iets te veel spierpijn en moeheid om te trainen.
Het betreffende procesje mompelde nog iets als '12 kilometer rustig', maar daar luisterde ik niet naar. Wat heeft het voor zin 12 km te hobbelen met gevoelige spieren.
Nee iets veel nuttigers gedaan: een schema voor Etten Leur gemaakt, het moet dan toch maar alsnog gebeuren. Zie hier rechts. Gedachten achter het schema (en vandaar ook deze rustdag) zijn: proberen uit de vermoeidheid te blijven, dicht bij de 'topvorm' te blijven. Het is nog wat onduidelijk wat die topvorm is, trouwens.
POV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten