Oldehove!

En ja, zoals PI al zei, mijn eerste goede wedstrijd in maanden...
Zeker de eerste goede regionale wedstrijd, want de 'anonieme' halve marathon Amsterdam en obscure Peize, die laten geen indruk achter.

Vandaag, Oldenhove, liet weldegelijk indruk achter. Een hele kudde lopers die ik al in geen jaren achter mij had gehouden, was ik nu allemaal tegelijkertijd te baas. J, PI, Perdok, Drent, Olijve en wie al niet meer (dat wordt straks genieten als de uitslagenlijsten gepubliceerd worden).

Ik had weinig last van de warmte. Na een voorzichtige eerste twee kilometer, beschutting tegen de wind zoekend, mochten we lekker 8 kilometer windmee. Hier liep Jacob een meter of honderd van mij weg. Ik zat in groep Perdok, en zo zeilden wij voort. Na zo'n 8 km vroeg Perdok mij hoe oud ik was, ik zei "onder de 50". Vlak daarvoor had ik al even met P. onderhandeld, hij zette me tegen de wind in helemaal op de kant, maar aan mijn "ga links lopen dan los ik zo af" gaf hij direkt gehoor, en zo wisselden we wat af en kwamen enkele meters dichter bij groep J.

Vlak na een of ander dorpje gaf hij opeens gas en ik kon met moeite volgen. We liepen J. snel in en bij het begin van het tegenwindstuk zat ik met o.a. P. in een mooi groepje. Daarna waaide P eraf en kop over kop liepen de 3 overgebleven mannen stevig door, het gat met de concurrentie onoverbrugbaar makend.

Uiteindelijk kwam ik na 1.03.30 ofzo, binnen, 15.93 kilometer op mijn Garmin dus er missen ergens 160 meter. Nouja...

Warmte: ik train vaak in sportschool, 60 of 80 minuten snel fietsen, en daar is het altijd warmer dan nu in Oldehove.
Voeding: ik zal binnenkort iets over 'bietensap' schrijven. Heb in 2 dagen een kilo bieten naar binnen gewerkt. Zou dat dan "de factor" zijn!?!?!?!?


POV

een aantal dingetjes

1. De training. Ik heb even rustig aan gedaan. Morgen 10mijl Oldenhove, het wordt 'warm', we zullen zien. Ik verwacht er niet al teveel van, ik hoop alleen 'lekker te lopen', zodat er weer een beginnetje is voor de volgende trainingen en wedstrijden. Ik ga niet proberen de 'kop de goede kant op te krijgen', veel te veel moeite.

2. De marathontraining. Voor amsterdam doemen drie varianten op:
- hetzelfde trainen: fietsen, lopen, en hopelijk dat het dan wel lukt. Voordeel: weinig blessure risico. Nadeel: "als je doet wat je deed krijg je wat je kreeg"
- 110-120 km/week in de voorbereiding. Dit is volgens deskundigen minimaal nodig voor een redelijke marathon. Kan kloppen. Voordeel: hier geloof ik in. Nadeel: iets hoger blessurerisico.
- een van bovenstaande varianten, maar dan met krachttraining. Dat betekent dat de tempo's iets rustiger worden en er 1 a 2x per week krachttraining (alleen voor de benen!!) gedaan wordt. Voordeel: hopelijk blijft die 'zere bovenbenen' spierpijn dan weg. Nadeel: onbekend, kan blessures opleveren.

Vermoedelijk komt nr 2+3 (120 km/week + kracht) bovendrijven.

3. Olympische spelen. Mijn voorstel zou zijn aan het NOC om het beleid te veranderen. In plaats van zo weinig mogelijk sporters sturen, zo veel mogelijk sturen. Reden: sporters vinden het fantastisch om naar de OS te gaan; en de NOC en andere bonden zijn er om de sporters te steunen (echt helemaal nergens anders voor). NOC WORD WAKKER!!!!!! (en stuur gewoon die drie marathonlopers).


Ok dat was het dan weer eventjes voor nu

POV

mooie training weer

of mooi trainingsweer?!

Want het werd erg donker en we liepen in stromende regen.

Programma was 3x ( 2x (600 + 450)), die 2x600+450 als 1 tempo totaal 2100 meter.
Ik liep er 2, waarbij de 600jes in 2.08 gingen en de 450'jes in tegen de 15 km/uur. Totaaltijden 7.57 en 7.50, erg mooie trainingstijden in de eerste intensieve training na de mislukte marathon.

Natuurlijk weer het nodige gezever over de marathon, de consensus leek optie a) te zijn, namelijk "hij is te oud".

Maar met mijn "ik heb twee vijfendertig staan" snoerde ik de gehele kleedkamer de mond. Prettig... om ooit goed geweest te zijn.

POV

Nog wat verdere evaluatie

Hoewel het natuurlijk allemaal okee is,
wat maakt het uit hoe je loopt, wie interesseert zich daar eigenlijk voor, waarom zou het belangrijk zijn, vanaf Jupiter gezien is alles niet erg boeiend, en zelfs vanuit deze huiskamer, gaap, wat spierkrampjes, waar praten we eigenlijk over.....

Hoewel dat allemaal, toch is er altijd het terugkijken en zien 'waar het beter kan'. Mijn gedachten hierover:
- ouderdom: het is steeds lastiger 'goed' te zijn op het moment supreme. De benen reageren zeer anders dan toen ik nog 32 was, de energiebalans is anders, herstelcurven lopen anders.
- energie: een heleboel dingen slokken allerlei energie op, dat is zeker anders dan wanneer je als student alleen maar hoeft te studeren, hardlopen, bierdrinken.
- mijn gemiddeld aantal kilometers, het is 85 a 90, de laatste jaren. Wellicht net te weinig (voor mij) om de benen voldoend afgehard te krijgen voor een snelle marathon. Bij bijvoorbeeld 120 kilometer per week 'moeten' je benen zich wel aanpassen aan loopbelasting, bij 85 kilometer zit er net teveel rust in. Of zoals trainer E.K. tegen me zei: "train zoveel als nodig is, niet zoveel als mogelijk. Voor de marathon is 180 kilometer per week nodig".

Uitkomst: ik heb mijn tegenstander nu goed leren kennen. Bij mijn volgende gevecht met het marathonbeest zal ik meer kilometers in de strijd werpen (en even de trainer consulteren). Eens kijken wie er dan kramp krijgt.

Vandaag een eerste wat intensievere training, fietsblokje (dat 'extra kilometers' gaat nu natuurlijk nog niet gebeuren. Voorlopig eerst gewoon relaxed trainen). Beenkracht prima, maar hartslag vrij hoog. Komt door al die rust. Morgen baantraining.

POV

niet meer au

Vandaag nog even 7 km gelopen. Voor het eerst met paar stukjes vlot, 2x500 meter a 15 km/u.
Voelt aardig goed.
Morgen loopgroeptraining geven incl 10x2 minuten, hmm...

POV

ps... sorry voor layout. Firma Blogspot heeft een nieuwe interface, die niet helemaal lekker is.
pps... ik lees dat concurrentie 6 (zes) (six) dagen na de marathon alweer een wedstrijd loopt.... Hmmmm... nu heb ik dat ook wel eens gedaan natuurlijk...
ppps... de hardloper in mij is even lam geslagen, "kan ik ooit nog progressie boeken" "waarom zou ik nog wedstrijden lopen". Maar het zijn maar losse gedachten, er is geen echte 'hardloper in mij', dat is alleen maar een manier van denken. Ik laat de gedachten verwaaien in een duurloopje. Daarna Oldenhove.
ppppppps. Vandaag 10x2 minuten op 14 a 15 km/uur, viel aardig mee. Wel met z'n vijven, weinig. KOM OP ZONDAG!!!!

auw

Benen zijn nog steeds gevoelig.

Maandag/dinsdag/woensdag was hardlopen niet mogelijk. Of eigenlijk, wel mogelijk als we pijn voor lief nemen. Maar met elke stap felle pijnscheuten, laat maar.

Donderdag, clinictraining, en paar kilometer meegehobbeld. Aan het eind gevoelige benen. Nog niet hersteld. Totaal 5 km.

Vandaag: 4 km. Ik moest stoppen wegens zere benen...

Kwam PI nog tegen, die had nergens last van. "winners dont feel no pain". Hij zei nog iets over Oldenhove 30 april, 10 mijl. Hmm...revanche?

POV

afkicken

Denk niet aan een roze olifant!
Denk niet aan een roze olifant!

Ik ben aan het afkicken van hardlopen,
dat is om 'de zaak weer in evenwicht te krijgen'.

Voor je het weet ga je als rebound actie allerlei plannen maken om over een paar weken alweer een marathon te lopen en zo. Een soort wegpoetsen van de zogenaamd slechte ervaring. Maar het was natuurlijk een hele mooie ervaring, dit is wat hardlopen zo mooi maakt, een echte originele 'mislukte race na goede voorbereiding' (of overdrijf ik nu).

Maar.... afkicken dus omdat ik anders 'te diep in het lopen terechtkom'

Eerst andere dingen. Huis schoonmaken. Dingetjes regelen die 3 minuten kosten en die je al maanden uitstelt, je kent het wel.


POV

ps. morgen ben ik niet op de training, dochter heeft koor uitvoering. G. neemt de training over.

ps2. m'n Garmin uitgelezen: 1.26.41 op de halve als doorkomsttijd, 2.04.29 op de 30 km doorkomst. Na 32.5 km blijk ik pas 'uitgestapt' te zijn, toen rekpauze 40 seconden waarna ik weer begon en PI mij kwam voorbijdenderen. Na de rekpauze heb ik nog 3km doorgedribbeld a 6.00-6.30/km. En nog 5 km uitgefietst (broer achterop, ik trappen), dit ging merkwaardig genoeg, wel goed.

aftermath

Nog wat text:

Een korte analyse van mogelijke redenen van mijn opzichtig falen:
- teveel gerust / te volle benen: misschien, maar vergezocht
- te weinig gerust: ook niet. 9 'rustige' dagen in de laatste 2 weken, moet genoeg zijn
- overtraind geen aanwijzingen voor (alle trainingen op vermogen; geen afwijkingen)
- te koud/onvoldoende opgewarmd: deze suggestie is me door PI gegeven. Dit zou kunnen. Is 700 meter inlopen en een kwartier stilstaan te weinig? Dat zou best eens kunnen. De afgelopen jaren had ik altijd wel wat last van stijve spieren, en altijd weinig ingelopen (onder het motto: we gaan brandstof sparen). Maar dit oude lichaam heeft mogelijk meer warmingup nodig. Dit gaan we tot op de bodem uitzoeken!!!
- te hoog tempo aangehouden: niet waarschijnlijk wegens lage HF 140 tijdens eerste kilometers en gevoel te 'joggen' af en toe.
- onvoldoende mentaliteit: niet kwantificeerbaar, onduidelijke statement

Meest waarschijnlijke is dus, niet voldoende opgewarmd zijn en opeens 15 km/uur lopen. Deze theorie kan ik natuurlijk wel testen. In de training eens proberen zonder warming up meteen hard te gaan en kijken of ik stijve benen krijg. Daarna met warming up etc etc etc etc...

Afgezien van al het bovenstaande gezoek, ben ik redelijk ongeschonden uit de strijd gekomen en zal ik me laten zien in wedstrijdjes, misschien Nacht van Groningen, en 10kilometers.

POV

ps... vandaag moest de snelste ter wereld, Geoffrey Mutai, in Boston ook de wedstrijd uit, met Kramp na 31 kilometer. Wat een mooie overeenkomst!

crash at 31k

Uitgestapt, dus.

Het marathonbeest kan nog niet getemd worden.

De wedstrijd:
het weer was goed, niet te veel wind, goede temperatuur.

Ik startte wat achteraan, na een sec of 20 over de startstreem, en de eerste kilometer file-lopen. Desondanks toch nog in 4.00 doorkomen, dit belooft veel goeds. Toen een bruggetje en afdaling, en op zich ging alles best goed hoor, maar ik voelde al meteen een soort gespannen bovenbenen. Even rondkijken of PI of J in de buurt zijn: nee.

Doorkomst 5km 20.15 ofzo (schatting omdat mijn Garmin de satellieten niet goed kon vinden, misschien door al die hoge gebouwen in R'dam).

Hier moest ik opeens al een belangrijke beslissing nemen. Mijn bovenbenen waren stijf en tegelijkertijd was hartslag heel laag, zo rond de 140 en ik voelde me ruim onder mijn vermogen lopen. Ofwel rustiger aandoen en mijn benen niet teveel belasten, ofwel gewoon volgens plan tempo houden en hopen dat alles goed zou gaan.

Ik koos voor het laatste... dit ging best goed, allemaal kilometertjes tussen 4.00 en 4.10 klokken, met een langzaam toenemende spanning op bovenbenen. Op de halve kwam ik net onder de 1.27 (dacht ik) door, en het ging aardig. Erasmusbrug op, was lekker. Beetje massage van bovenbenen, die klim. Maar brug af was vervelend en opeens sprong bijna-kramp in bovenbenen. Dit wist ik nog wel los te schudden, maar... oei. Na 28 km weer iets lastigs, een tunnel. Ook deze afdaling was erg vervelend. Maar okee... gewoon doorgaan. Op 30 het flesje AA van broer aangepakt, en op hoop van zegen.

Maar het ging te snel slechter, hoewel het voelde alsof er nog brandstof zat in mijn benen zat, verkrampte alles en ik stond voor de tweede beslissing. Wat te doen. Doorlopen en een tijd van rond of iets boven 3 uur lopen, met lang herstel en risico op blessure? Of uitstappen en mijn benen sparen. Ik besloot door te lopen. Dan maar kapot.
Maar na 32 km, en een 1000je in 4.39, besloten mijn benen anders. Ze zeiden: "stop nou gewoon met deze onzin" en ik luisterde. Ik ging bij lantaarnpaal bovenbenen rekken, je weet nooit, misschien helpt het.

En weer even verder lopen, wieweet.... Rond 12 km/u kom ik nog op 3.04 uit... Toen kwam PI voorbij beuken en was het over en uit.

Snel broer opzoeken die nog ergens rondfietste, en hem achterop genomen en naar huis.

POV

ps.. werd in trein terug nog gebeld door Maurice, mijn uitleg was kort, want alle ogen van andere wel succesvolle lopers in de stiltecoupe waren op mij gericht.

pss.. "nu ben je zeker wel teleurgesteld". Tja, ik weet het niet. Wat voel ik? Op zich ook wel lekker gelopen, qua energieniveau zat ik goed (hartslag laag bij bijna 15 km/u), ik heb niets kapot gemaakt. Ik heb mooie trainingsperiode gehad en volgens mij nu goede benen. En wat onduidelijkheid over die kramp, misschien teveel gerust? Ik had idee dat benen 'te vol' zaten. Verder prettig om dit te kunnen doen, opzichtig te kunnen falen na 30 km tijdens een marathon, op 48 jarige leeftijd, volkomen gezond (!). Najah... een soort bonte mix van van alles en ik voel me prima. Het woord "teleurgesteld" is niet van toepassing.

Vrijdag

Ik zie donkere wolken.
- wind: windkracht 5 in het rotterdam gebied zondag. Is strakke wind, kost veel tijd als je alleen loopt. Windmee levert dit juist tijd op. Strategie: snel openen, het lijkt me mooi om de eerste 10 km onder de 40 minuten te openen 'om dan wat marge te hebben'. Of is dat gekkenwerk.
- hoofdpijn: heb ik nu. Af en toe heb ik een migrainedagje. Hopelijk toch goed slapen....

POV

ps.. heb nog een bananenpostje nodig op 23 a 25 km. Wie?
pps.. iedereen leeft erg met mij mee. Dank! Het lijkt zelfs zo dat men bijna zenuwachtig en gespannen is voor 'mijn' prestatie. Ik kan alleen maar zeggen: geen zorgen. Ik ben zeer stressbestendig, het wordt wat het wordt, onafhankelijk van de eventuele prestatie zal ik zondagavond weer tevreden achter PC zitten om de blog bij te werken.


ppps:

Doorkomsttijden:
5km: 20.15 (windmee)
10km: 40.30 (windmee)
15km: 1.01.10
20km: 1.22.20 (tegenwind)
21.1km: 1.26.55
25km: 1.43.30
30km: 2.04.40
35km: 2.26.00 (windmee)
40km: 2.47.30
42.2km: 2.56.17

Donderdag

Geen nieuws.

... of...

Nee.

Niet getraind, wel de juiste mix voeding genomen, 70 energie-% koolhydraat. Heel simpel, niets bijzonders.

Dat is wel een puntje, ik zie toch wel vaak marathonlopers allerlei rare dingen doen die laatste paar dagen waardoor ze alles nog verklooien. Zoals:
- heel erg veel eten ('stapelen'), zodat men 3 kilo aankomt. Niet nodig.
- opeens heel veel gaan drinken, 3 of 4 liter water per dag ofzo. Niet nodig, verstoort bestaande balansen.
- zich drukmaken over de wedstrijd, zich voornemen 'alles te geven', de hele tijd aan de westrijd denken. Niet nodig, maar ook niet echt schadelijk. Tenzij je er onrustig van wordt en niet meer kan slapen ofzo.

Nog een leuke video voor de liefhebber:

oopss... lig al 2 dagen achter qua rapportage

Maandag rustdag

Dinsdag: 1020 kcal getrapt (meest 200 watt, ook 20 minuten a 230 watt), het was zwaar omdat het warm was in de sportschool. Ook nog 3 kilometer hardlopen loopband. Aeroob equivalent 20 km. Hartslag bij die 230 watt liep uiteindelijk op tot bijna 150, vrij hoog dus. Redenen: zie onder.

Woensdag: 13 kilometer gelopen, waarvan 2x750 meter in 2.55, en later nog 1500 meter in 6.05 ongeveer. Tijdens al dit lopen voelde ik me supergoed, zelfs 15 km/uur voelde 'langzaam'.

Nu neemt dus de 'druk' toe, ik verwacht veel van me zelf, en anderen beginnen te roepen dat ze zeker weten dat ik onder de 3 uur ga lopen. Maar hier word ik niet warm of koud van. Het is wel leuk om te denken aan een gelopen 2.54 ofzo, en 'ik mag dit nu niet meer uit handen geven' en dat soort gedachten. Maar het zijn allemaal een beperkt soort gedachten... ik bedoel, TIJDENS de marathon gaat alles pas echt blijken, dan treden alle goede en slechte verschijnselen op. Ik heb al paar keer meegemaakt dat alles zogenaamd perfect voorbereid was maar toch opeens slechte benen. Maar ook aantal keer meegemaakt dat alles nog beter ging dan verwacht of gehoopt.

Als het perfect gaat zal ik de gelukkigste mens ter wereld zijn.

Als het helemaal mis gaat zal ik de gelukkigste mens ter wereld zijn.


POV.


ps.. waarom ik vandaag, maar vooral dinsdag, nog 'zwaar' getraind heb: er is een zgn. voorbereiding-aanpassing-toepassing cyclus.
Voorbereiding: 3-4 weken voor marathon, hoge omvang, lege benen
Aanpassing: 1-2 weken voor marathon: lichaam stelt zich in op zware belasting, laadt zich op
Toepassing: met herstelde benen, opgeladen lichaam, ook nog wat zware belasting doen om ook hier aan aan te passen. Bij alleen licht trainen bestaat het gevaar dat de marathon te 'onverwacht zwaar' is. Je bent helemaal uitgerust maar je kan geen intensiteit meer opbrengen.

Verder is nog een laatste reden, dat bepaalde stofjes in je benen, vetsplitsende enzymen en zo, al na enkele dagen rust beginnen af te nemen. Dus daarom gisteren nog een laatste stofwisseling boost.

Specifieke training

Nu, 12.19 zondag, zit ik te overwegen wat te doen qua training.

Het is erg mooi weer, eigelijk mooi om in Rotterdam outfit (korte broek / r'dam2010 shirt / groene monseters) vlotte loop in marathontempo te doen. Ik heb zin in iets van 18 km, maar is misschien te lang.

...

Uiteindelijk heb ik 14 km, wel met pant, gedaan, want het was koud. Hierin zo'n 9 kilometer in intervallen, gemiddeld 4.10 per km (2.55 tempo). Viel nog best tegen, het liep opzich soepel, maar na een zo'n 6 km tempo kreeg ik een soort spierpijn in bovenbenen. Kan ook aanstellerij zijn. Of die 24 km van gisteren.

Deze week alleen nog dinsdag een lange training. Weet nog niet precies wat, maar wil eigenlijk nog een lange fietstraining doen. Want is altijd lekker als volledige beentraining zonder veel kans op overbelasting.

POV

kleine pijntjes

De laatste week heb ik een licht prikkelend gevoel rond de knieen. Komt nog waarschijnlijk van valpartij vorige week. Maar het is vandaag niet erger geworden en het zal geen belemmering zijn. Er is altijd nog ibuprofen (of is dat niet verstandig?).

Gisteren rustdag, even niets met lopen te maken willen hebben.
Vandaag 24 kilometer, meest 12 km/uur, met 2x1750 meter in 7.15/7.03 ('marathontempo'). Lekker.

Morgen nog 18 ofzo iets vlotter, dinsdag nog wat tempo's. Er kan qua training nu weinig meer fout gaan. Niet ziek worden...

POV

blokje

Hmmm... Gisteren wat gevoelige knieeen.... hoe zou dat nou toch komen.

Ik heb even geteld,
Het blok van zaterdag 24 maart t/m dinsdag 3 april, heb ik een aeroob equivalent gedraaid van 227 kilometer waarvan 170 lopen en 57 fietsen. Dit is gemiddeld meer dan 20 km/dag. Een top blok dus, inclusief een 34 km T12.7 en een 28 km vlot, en nog een 6x2000 en andere snellere baantraining etc etc etc...

Fijn.

Vandaag clinics, 6.5 kilometer langzaam gelopen. Ik voelde me, net als gisteren, moe in mijn benen. Morgen nog weer verder herstellen, misschien zaterdag ook nog wel, en dan zondag t/m dinsdag nog een soort mini blokje om nog even lekker bezig te zijn.

POV

je bent in vorm als...

Ik krijg vaak suggestieve opmerkingen over mijn gewicht/dikheid.
"je moet niet lichter worden".

Dat betekent vaak dat de hardloper in vorm is.
Voor alle duidelijkheid: 1.85 meter en 69 kilo. Meestal 70 maar in voorbereiding op marathons een kilootje lichter. Nog altijd veel zwaarder dan vele topmarathonlopers, die gemiddeld (moet bron nog even opzoeken) 340 gram per centimeter schijnen te moeten wegen. Ofwel 63 kilo bij 1.85.

Elke kilo scheelt zo'n anderhalve minuut op de marathon...

Genoeg gezeurd.. .waar zijn de chips

POV

ps vanavond 13 km langzaam gelopen. Beetje zere knieen, nog van de val van vorige week denk ik. Rusten maar.

de weg is het doel

Dit hoorde ik vanavond, ergens tijdens de tweeduizendjes die we liepen,
Groep met PI, J, en ik.

Toen ik dit hoorde wist ik....
"het doel is het middel, en de weg ernaar toe het doel"

De dingen die je de hele dag door doet, misschien gedreven door een dieper liggend doel. Die dagelijkse dingen zijn het eigenlijke doel want juist dat zijn de dingen die helpen, even iets oplossen voor iemand, even een goed advies geven, een contactje leggen, iets toevoegen aan het leven, aandacht geven, aandacht krijgen. Dat zijn de dingen die bijdragen. Leven is het doel van het leven. Natuurlijk!!!


Maar... in het kader van de tweeduizendjes klopt het uiteraard niet. De tweeduizendjes zijn het middel tot het doel: de marathon. Overduidelijk. J, die het zei, verkeert kennelijk in opperste verwarring door doel en middel door elkaar te halen.
Ik zag direct mijn kansen toenemen om hem voor te blijven in Rotterdam. Zeker toen hij opeens meldde dat hij tijdens het 5e tweeduizendje ging afhaken, "ik begin wat moe te worden". Dat zijn teksten!

Zeer tevreden verliet ik na 6x2000 in gemiddeld 8.03, de baan. Hartslag vast op 148, prima. Niet moe na afloop, maar genoeg gedaan, totaal 25 kilometer.

POV

ps... nog iets over weg en doel:



"When an archer is shooting for nothing he has all his skill.
If he shoots for a prize of gold
His skill has not changed. But the prize
divides him. He cares.
He thinks more of winning than of shooting
and the need to win
drains him of power."

Chuang Tzu (300 BC)

alles gaat erg goed 2

Vanavond 1080 kcal getrapt, meest 200 watt,
ook een Hartslag140 testje waarbij ik op 5 seconden mijn PR miste. Dus veel macht en kennelijk al helemaal hersteld van de zaterdagtraining.

Groen licht voor de volgende trainingen: morgen lang lopen met wat lange tempi.

't is erg prettig en gemakkelijk trainen allemaal. Zoals de diverse collega's zeiden die even oud zijn, en al wat hartproblemen of hoge bloeddruk etc hebben: jij hebt mazzel... en zo is het.

POV


ps..
wat technisch detail:


Training de laatste 6 weken in blokken van 2 weken:

km<12 betekent: kilometers langzamer dan 12 km/uur
fiets betekent: aeroob equivalent fietsen in hardloopkilometers uitgedrukt.

Week / totaal / fiets / km<12 / km<14 / km<15 / km<16 / km<18 / langeduur
1+2 / 161 / 60 / 49 / 78 / 16 / 16 / 2 / 33
3+4 / 176 / 73 / 108 / 22 / 16 / 24 / 6 / 38+30
5+6 / 184 / 75 / 63 / 79 / 18 / 13 / 11 / 34+31

Dus: eigenlijk maar weinig kilometers in de <15 categorie: marathontempo. Maar vergeleken met vroegere schema's klopt het wel.
Wel zit in het fiets segment veel fietsen met hartslag 135-140, dat is qua aerobe belasting vergelijkbaar met sub marathontempo. En in de categorie <14, zit ook lekker veel.
En de totale aerobe omvang is natuurlijk mooi... 121.5 km/week.

Kortom het schema steekt perfect in elkaar.

the day after

vanochtend bij de loopgroep training wanstaltig slechte benen.

Dat betekent dat de training van gisteren een voltreffer was. Twee uur lang zeer specifiek belast en kennelijk alle systemen goed uitgeput. Geen spierpijn. Dat is mooi want dan hoeven er geen grote dingen gerepareerd te worden. Slechts het opvullen van reserves is nodig.

Vanavond zou ik nog even lopen maar dat heeft geen zin (want wat zou dan het trainingseffect zij? Bij 11 km/u een uur harken?!?. Geen effect. Veel beter om gewoon niets te doen en morgen nog een mooie fietstraining invoegen).

POV