Na de halve marathon zondag, zijn er nog geen nieuwe doelen in zicht.
De maandag en dinsdag kon ik niet lopen wegens teveel spierpijn, de woensdag rustig wat gedribbeld en training gegeven. Was niet echt geinspireerd, eerder wat slap en afwezig, moest moeite doen om wakker te blijven en hard genoeg te praten etc. Maar dat is natuurlijk prima.
Ik kan lichamelijk gesproken vast en zeker volgende week of over twee weken een uitstekende wedstrijd lopen, maar mentaal ben ik in niemandsland. Ik zou niet weten wat ik moet doen qua lopen. Natuurlijk.... er zijn volgend jaar marathons.... er is een mooie atletiekbaan, er is de goede trainingsgroep op dinsdag..... nouja laat ik daar dan maar gewoon in meedraaien. Misschien goed om gewoon wat onverantwoord hard met de snelle mannen mee te gaan, beetje spelen.
Of zoals een wijs man eens zei: "doelloosheid is de beste voedingsbodem voor alles".
POV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten