Hallo lezers,
Woensdag heb ik een training gedaan om de melkzuurproductie-snelheid (vermogen) te maximaliseren: zo'n 8x80 meter heel hard omhoog een helling van 6%, met rustig en lang genoeg pauze.
Daarna nog 2x180 meter heel hard omlaag/omhoog (tunneltje) met ruim herstel.
Hierdoor train ik het 'motorvermogen' van melkzuurproduktie. Hiermee kan je een hogere snelheid op 200-400-800 krijgen, en is dus voor mij eigenlijk niet een echt specifieke training.
Maar een zij-effect is verbeterde coördinatie. Nuttig voor alle afstanden, dus eigenlijk zouden marathonlopers ook af en toe sprintjes moeten doen.
Vrijdag voelde ik al een effect van de training:
- nog een ietsje spierpijn/gevoeligheid.
- een goede coordinatie/loopgevoel. Ik heb 6.5 km gelopen in 27 minuten, waarbij ik 3x1000 gelopen heb in 3.55. Dit voelde heel goed en sterk en 'precies gecoordineerd'. De hartslag was hierbij 145 dus rustig genoeg.
Zaterdag 11.4 km in 46.50 gelopen. Hierbij telkens 1.30 vlot (16 km/u) en 2.00 rustiger (14 km/u) gelopen, een heel lekkere aerobe training.
Mijn volgende berichtje hier, zal wat dieper ingaan op het nut van 'verzurende' trainingen, dit naar aanleiding van een reactie van Loopgek. Waarom zou je ze wel of niet moeten doen en voor welke afstanden zijn ze nuttig.
Paul
1 opmerking:
Leuk onderwerp, verzuren. Vooral om over te praten, in de benen doet het vooral pijn.
Ik doe ook sprints als coördinatietraining, maar ook daarbij blijf ik weg van de verzuring. Oftewel, echt snelle sprints (nou ja, voor mijn doen dan) doe ik niet verder dan 100mtr. Ik ben benieuwd naar jouw verhaal.
Een reactie posten