Ik heb opeens heel erg veel bier in huis

Want op een of andere manier is vandaag alles samengevallen, onverwacht.

De halve marathon Blijham verliep veel beter dan ik had verwacht, afgaande op het gevoel dat ik er van tevoren over had. Mijn laatste training, gisteren, met 6x1 minuut op blijham-tempo, ik kwam nauwelijks boven de 15 km/uur uit op die minuutjes en dit voelde al moeilijk, hierna stelde ik mijn verwachtingen bij tot 'we zien wel, dat bier ben ik kwijt'.

Maar het ging goed.
Een kilometer voor kilometer verslag:
- 3.49 goed aangegeven zoals alle kilometers in deze halve marathon. Nergens meer dan 10 meter verschil gezien, erg goed. Voor de start voelde ik 'niets', geen sterk gevoel in benen, de steigerungen gingen slap, zonder snelheid, dus ik dacht... niets forceren... Na 1k was er nog geen echte groep
- 3.57 de tegenwind begint.
- 3.55
- 3.58, groepje van 10, met pi op kop. Het tempo was redelijk, met uitzicht op een aardige tijd, maar het lopen kostte me relatief weinig moeite, ik kon gemakkelijk mee, maar in het kader van 'de strijd met pi' besloot ik geen gekke dingen te doen en mijn krachten te sparen
- 3.56
- 3.59
- 4.06 veel wind, deze drie kilometers gingen vrij rustig omdat niemand echt op kop wilde. Energie sparen. Het feit dat niemand echt hard eraan trok, hierdoor zag ik mijn kansen toenemen. Kennelijk is niemand sterk genoeg om een gat te slaan. Aan de andere kant, ik wist niet wie nog troefkaarten achter de hand had.
- 4.04
- 4.02 smalle paden/zijwind, ik liep regelmatig op de kant, PI meestal vlak achter mij aan, geen tekenen van verzwakking daar. Jacob vdM trok het tempo...
- 3.54 zijwind, het tempo ging gevoelsmatig aardig omhoog, en hoewel al flink lopen hijgen voelden de benen nog goed en krachtig aan.

(10k 39.40)

- 3.54 Hier wisselde Jacob en ik de kop af, PI keurig daarachter, geen signalen, niemand liet zich in kaarten kijken. Ik versnelde een paarhonderd meter iets, en voelde toen opeens mijn eigen benen. Niet meer doen.. wachten, wachten
- 3.55
- 3.50, op een licht heuvelaf stukje versnelde ik weer, iedereen pareerde, hoewel het leek alsof er aan de achterkant lopers verdwenen. Het aantal hoorbare voetstappen verminderde.
- 3.56
- 3.54,
- 3.53, door tunnel en omhoog en langs het kanaal. Hier was wat zijwind. Maar het liep nog altijd goed en gemakkelijk. Waar ik op dit punt in amsterdam al volledig gesloopt was, voelde ik me nu sterk. Wachten op een goed moment om aan te vallen.
- 3.56
- 3.50, kilometer 18, ik zat in een flow momentje en gaf wat gas bij... enigszins tot verrassing hoorde ik PI wat afzakken. Ik drukte wat door en was opeens los! Maar PI gaf zich niet gewonnen. Hij naderde weer en zat er weer bij.... ik had dit verwacht en versnelde weer, nu voorgoed los.
- 3.52, Jacob kwam langszij en ik pikte aan, voelde me opeens slecht. Maar dit ging ik niet meer weggeven, doorharken, op techniek blijven letten, kaats....
- 3.54,
- 4.05, de laatste 1.097 km, ik kon nog wat aanzetten en zo het krat binnenslepen.

Uiteindelijk liep ik, na op 18km dus met een splijtende demarrage PI te hebben afgeschud, 1.22.41, een seconde boven mijn tijd van Amsterdam, maar met veel betere benen/beter gevoel. Als we die drie langzame kilometers niet hadden zou ik zelfs de 1.22.15 van 3 jaar geleden benaderd hebben.


De Analyse:
- De vier weken van bijna 90 kilometer, en de twee lange vlotte duurlopen (24 en 28k a 13+ km/uur) blijken goed te hebben uitgepakt.
- Ik was voor de wedstrijd volkomen uitgerust omdat ik nergens in de laatste weken in mijn reserves heb getast. Alle trainingen gingen (mede doordat ik me af en toe niet goed voelde, wat misschien een blessing in disguise is geweest) behoudend, bijvoorbeeld de 5x2000 die ik moest afbreken wegens moe/duizelig.
- Ook de bewust overgeslagen wedstrijd in Peize. Vroeger, voor marathons, wist ik dat ik geen wedstrijden langer dan 10k moest lopen binnen 3 weken voor de marathon, omdat dat op een of andere manier teveel (mentale?) energie kostte.
- Het bietensap pakt toch weer goed uit. Dit houden we erin.

De Vooruitblik:
- Het goede gevoel in de benen (de eerste kilometers voelden als 'marathontempo') geeft aan dat de training aanslaat. Daarom de komende maand gewoon eenzelfde blok. Hierin als duurlopen een 32 km op tegen de 13 km/uur, en, denk ik, een 26 km met 3x5k in 20.30 of 21.00.
- Dan ergens begin februari een testloop of wedstrijd, daarna blok drie richting (mogelijk) city pier city loop om daar dan in de 1.21 te duiken. In dit blok ook de langste duurloop 38 km in 13 km/uur, en een 30 met wat vlotte kilometers.
- In het laatste blok eind maart, 3 weken, met daarin mogelijk de 6-5-4-3-2 kilometer intervaltraining. Dit hangt allemaal af van hoe de eventuele halve marathon valt.

Totzover...

POV

Bietensap en andere dingetjes

"Stilleven met bietensap"



Vandaag rusten.

Afgelopen week: 5 dagen waar ik nauwelijks getraind heb, 1 dag met 10x1000...

Het voelt onwennig allemaal.

Soms is het gemakkelijker om maar gewoon in training te blijven, dan om te rusten. Je komt opeens ver van het hardlopen af te staan terwijl de benen wel goed aanvoelen. Je wordt onrustig. De endorfine of serotonine drug verliest zijn uitwerking. Er is een nieuw shot nodig.

Eind van de dag zal ik alvast (voor alle zekerheid, ik zou tegen een slechte dag kunnen aanlopen morgen) het Krat kopen.

POV

ps.. heb overigens zojuist de laatste hand gelegd aan mijn wereldbeeld, zal het een dezer dagen publiceren

Regen

Vanochtend keek ik op de buienradar.
En ik schrok.
Heel Nederland was bedekt onder 1 grote bui.
Zou dit de loopgroep leden afschrikken?

Nee uiteraard niet... met ons achten liepen we een lekker trainingkje....

Daarna 's avonds nog even wat gelopen zodat de teller op 15k staat. Ging overigens moeizaam allemaal. Geen macht, slechte benen, geen zin in lopen.  Waarschijnlijk aan vakantie toe. Genoeg stress gehad de laatste weken.

POV


ps.. maandag (vandaag) loopbandtraining met 10km op tempo (zo'n 16.2 km/u), in een poging nog wat 'vorm' te kweken voor de zaterdagse Blijham. Maar het voelt niet echt sterk. Nouja... maakt niet veel uit. Om van Marwijk te quoten "ik kan genieten van tegenslag".

Blok 1 zit erin.

Vandaag een 4weeks trainingsperiode afgerond:
- 87 kilometer per week gemiddeld.
- inclusief fietskilometers, een aeroob equivalent van 101 km/week waarmee ik mijn doel haalde.
- gemiddeld 13 km/week rond anaerobe drempel getraind

Gisteren zo'n 8x hard de Leutingwolde tunnel door. Was ik niet van plan maar het was te leuk. Lekker naar beneden knallen en nog harder weer omhoog....

Vandaag, om het gemiddelde boven de honderd te tillen, moest ik minstens 12 km trainen. Het werd 8 lopen (vlot 14 km/u loopband) en 10 vlot fietsen (equivalent)... Was wel moeilijk, vooral mentaal. Want ik wilde niets liever dan gewoon nietsdoen, boek lezen. Maarja toch maar trainen want ik ben een trainingsbeest.

En nu ben ik moe, te moe eigenlijk. Maar... dat is natuurlijk ook wel een beetje de bedoeling van "training". Nu dan ook rusten en wachten op de superbenen.

En op het Krat.
Half Hoegaarden Wit half Leffe Tripel graag (en een hoekje voor 4 kersenbier)

POV

ps.. vandaag rustdag, morgen waarschijnlijk ook

pps... vandaag vergaat de wereld.
En ja! het is zo. Want elke dag vergaat de wereld en elke volgende dag ontstaat de wereld opnieuw. Elke seconde gaat 'nu' dood en ontstaat er nieuw 'nu', helemaal gratis en vers en mysterieus (want er is misschien wel een verklaring hoe alles gebeurt, maar er is geen enkele verklaring voor het feit DAT dit alles gebeurt). En wij zijn op een of andere zeer vreemde manier deelgenoot van dit merkwaardige gebeuren....
De verklaring DAT dit alles gebeurt, is gemakkelijk te verzinnen (God etc etc, of 'universele oerkracht') maar voor nu ga ik niet doen....

Reanimatie,

gisteren een herhalingscursus gehad.

Als iemand hartstilstand krijgt, wat ruim 300 keer per week (!) in Nederland gebeurt, moet je z.s.m. reanimeren. Na een paar korte checks of het echt om hartstilstand gaat, de bekende hartmassage / drukken op de borst (30x) afgewisseld met 2x mond op mond beademing.

In het merendeel der hartstilstanden is er sprake van ventrikelfibrilleren: het hart trekt wel samen, maar dit is ongecoordineerd, en is een soort 'trillen': er is hartspier activiteit maar om een of andere reden is dit niet coherent. Het effect is dat er geen bloed meer rondgepompt wordt.

Bij dit fibrilleren kan toedienen van een electrische schok helpen. Dit kan m.b.v. een AED (Automatische Externe Defibrillator). Probleem is: als je net 'ergens' bent, en iemand krijgt hartstilstand: waar haal je zo snel zo'n ding vandaan: welnu: op m'n android phone heb ik de app AED4.EU gedownload. Hiermee kan je zien waar zich in je omgeving de AED's bevinden. Je kan op een AED klikken en bellen, en/of snel zelf het ding ophalen.

Reuze handig... graag allemaal AED4.EU even installeren aub!!!

POV


ps.. de training nog: op schema stond 5x2000, maar het ging niet zo goed. Ik was moe ofzo, had wat buikkrampen en voelde me niet echt sterk. Maargoed... toch gestart, 7.39, 7.44, 7.47, en toen nog 2x1000 in 3.47 en 3.58. En toen was het genoeg. Misschien moe van het vele trainen. Maarja... het probleem is, als ik minder train, word ik langzamer. Etc etc....

Tijdens het inlopen was PI er niet en ik rekende mezelf al rijk, met het oog op Blijham. Ook niet-in-vorm zijnd, zou ik dat krat wel kunnen binnenslepen. Maar eenmaal terug op baan kwam PI opeens opdagen, alsof hij een schrikeffect teweeg wou brengen. Waarschijnlijk stond hij de hele tijd strategisch achter een muurtje opgesteld.
En met zijn 5x2000 bracht hij nog meer schrikeffect teweeg, ik kon hem niet bijhouden. Maar toen hij zei dat hij weinig getraind had noemde ik toch even mijn 28K van vrijdag hetgeen hem voorlopig even de mond snoerde.

Enfin. We zullen er toch gewoon om moeten lopen vrees ik. Met een goede tapering-off moet het mogelijk zijn in de juiste vorm te komen. Voorlopige schema:
- woensdag 18k rustig
- donderdag loopband / 10x1000 HF155 (vandaag was hartslag wat lager omdat ik te beroerd was om tempo te maken)
- vrijdag/zaterdag rustig/weinig
- zondag duurloopje 15-20k ofzo
- maandag 2x4k in precies halvemarathontempo (15.30)
- dinsdag/woensdag rust
- donderdag kort loopje
- vrijdag kort loopje
- zaterdag Blijham.

In de laatste 8 dagen zitten dus eigenlijk nog twee redelijke trainingen en moet ik in elk geval kompleet uitgerust aan de start kunnen verschijnen. Mooi.

Peize

, dit jaar maar eens niet gelopen. Ik had nog zere benen van gisteren, en van de afgelopen week. Want het 7 daags voortschrijdend gemiddelde piekte op 104 kilometer. Waarvan zo'n 55 km a 13 km/uur, 13 km a 16 km/uur. Kortom, een werkelijk perfecte trainingsperiode.

Perfect op schema naar Blijham, waar 1.22 nog altijd het doel is. Komende week probeer ik op de trainingsflow waar ik nu in zit mee te liften en nog een goed weekje bij aan te plakken. Hopelijk een goede baantraining en eind van de week nog een 20+ km op snelheid.

Maar verder was Peize vandaag een mooie loop. Ik was wat laat en ik dacht dat het koud was. Daarom muts op en handschoenen aan. Ook omdat mijn te lange haar helemaal in de war zat. Maar het was zo warm, het leek wel 10 graden, dat ik gedwongen was muts af te doen. Hetgeen even een pijnlijk momentje opleverde. Of....

Hieronder nog een foto, ik heb een stuk of 50 foto's die binnenkort op de loopgroeproden site komen en op elke foto staan mensen. Om niet iemand voor te trekken of te ontkennen heb ik hier een geanonimiseerde Peize foto geplaatst. Prijsvraag: wie stond hier op.

We waren met volgens mij 16 individuele en nog enkele estafette lopers, een grote bezetting. Ook uit Groningen, LA groep, nog wat deelnemers, die zich, het moet gezegd, aardig stukbeten op dit 'obscure loopje'. Mijn tijden van de afgelopen jaren zijn geen moment in gevaar geweest...

POV

lange duurloop:

Vandaag een mooie 28k in 2.08.34 (zei de garmin), en nog een kilometertje in/uit gelopen.
Hartslag bleef mooi laag, meest 130-135, kon gemakkelijk dit tempo lopen. Waarschijnlijk al een effect van het goede duurblok de laatste drie weken... mooi mooi...

Zo'n loop levert redelijk veel info op: benen van begin tot eind goed, maar wel wat last van bepaalde spiertjes rechts -> souplesse oefeningetjes doen.

... afijn. Morgen naar Peize, kijken en coachen en foto's maken.

baantraining

Lekkere baantraining gegeven, niet echt zelf meegedaan. Want was nog moe van gisteren. Maar toch 15 km gelopen, dat wel...

POV

Dat Krat Bier Ga Ik Pakken!

waar ik gisteren nog vastliep in filosofisch gewauwel, is vandaag de stemming compleet omgeslagen.

Het begon toen ik de buienradar, het weer morgen, checkte. Eerste gedachte, bah weer nul graden, gladde baan, trainen in de kou, uitglijden ipv lekker trainen.
Toen opeens: NEEEE ik kan dit gewoon naar mijn hand zetten! Vanavond lange tempo's loopband, schema even reviewen en alles is mogelijk!

En zeer gemotiveerd dus richting sportzaal.
2400-2200-1800-1600-1000-1000 op 16.2,16.2,16.4,16.2,16.6,16.2 km/uur. Pauzes 600 meter rustig lopen, totaal 16 km gelopen. De 16.2 km/uur voelde nog aeroob, HF154-155...
Prettig moe gevoel in benen, biertje erbij, ... ach mooi

Vervolg schema: ergens moet er nog een lange (28 km) duurloop in mijn Blijham-schema, voor mijn gevoel. Verder moet er nog een lange intervaltraining, bijv 6x2000, en een goede baantrainingen en lekker veel kilometers overal. Komende zaterdag Peize: mogelijk skip ik die, en concentreer ik me daar op de coaching... Inplaats daarvan vrijdag een lange duurloop...

Dit denk ik allemaal nu, maar zoals we weten kan de stemming weer omslaan. Morgen maar zien of dit plan nog geldig is.

POV

Waarom eigenlijk trainen?

Het 'probleem' is: nu, hier, is alles perfect. De wereld is op een verbijsterend mooie manier in elkaar geknutseld.

Er is niets te doen.
Ohja... even de vis voeren.. even een schema'tje tikken.. even eten maken, huis opruimen..
en ohja even tv kijken... even een droom achterna gaan. Even whatsappen, even een planning maken. Wat voor het werk uitzoeken...

maar verder is er niets te doen. Datwilzeggen... wat er verder nog te doen is gebeurt al. Het hart klopt, miljoenen mensen om ons heen houden ons in stand (of hoe denk je anders, dat de albert heijn vol produkten komt te liggen). Het regent... zelfs mijn auto wordt schoon gewassen. Zoals ik al zei... verbijsterend mooi.

En dan opeens "moet" er getraind worden...  De hele week al moet er getraind worden: woensdag 18km incl wat 800jes T13-14 eentje T16.5, donderdag 18km incl 5x1'T17 en 3x2300m T14-15, zaterdag 7km, vanochtend 7 km. Vanmiddag 'moet' ik nog een lange duurloop, bouwsteen 002 marathon, doen.

Dat gemoet komt vanwege verzonnen doelen... marathon rotterdam, krat bier, 'ik moet in vorm zijn'. Verhalen, schema's.

Vraag: stel je had beperkt geheugenverlies. Je bent je schema's en trainingsvoornemens op een of andere manier 'vergeten', je bent vergeten dat je een hardloper bent. Wat zou je dan doen ipv lopen, op dit moment?

POV

ps.. Mijn duurloop van 20 km werd ingekort tot 12, want: rond 3 uur zondagmiddag was er niets aan de hand, starten met duurloop, geen dreigende buien. Maar na 6 soepele kilometers (26.30) regende ik opeens totaal nat, en kon toen niet verder. Terug, 6 hele koude en natte kilometers....

ps2.. Daarna mjin jaarlijkse bezoek aan de buurvrouw. Ze is bjina 80 en ik moet dan de kerstboom van zolder halen. Ik krijg dan als beloning altijd 2 port, en die hakken er behoorlijk in als je net 12 km gelopen hebt. We hebben ons gestort op de Volkskrant puzzel... twee opgaven alvast opgelost, die van de boomblaadjes (er zijn in elk geval 2 bomen in nederland met exact hetzelfde aantal blaadjes. Want: een gemiddelde boom heeft zo'n 200000 bladeren. En er zijn naar schatting 1000x zoveel bomen in nederland. Dus logischerwijze zijn er vele bomen met hetzelfde aantal bladeren). En die met schaatsen .... afzetpunt...

Energiecrisis:

Afgaande op de training van vanavond:

3x (1600/800), alle pauze 1.15.

Tempo over eerste serie ging goed, 6.08/2.56,
tweede serie voelde ik me opeens energieloos, slap, licht in hoofd, 6.20/3.02,
derde serie zelfde, 6.20/3.07.

Training ging slechter dan ik tevoren verwacht had. Verrassing dat ik opeens weinig energie had.

Nu zijn er twee reacties mogelijk: a) verd... hoe kan dit? Waar ben ik mijn vorm verloren, analyseer analyseer, die krat bier kan ik wel vergeten, of b) gaap... weinig boeiend.

Ik reageer meestal volgens optie b).

Want: in het hele universum van het leven zijn momentjes van slapte slechts het topje van de ijsberg. De ijsberg is zeer complex en is grotendeels onzichtbaar, en bestaat bijvoorbeeld uit: teveel doen, te hard je best doen, allerlei invloeden, alle dingen die iedereen zegt, interacties, energiestromen, ook complexe herstelmechanismen in lichaam en geest.
Kortom: onmogelijk te doorgronden door de denkende geest. Want die geest zelf is onderdeel van dit alles, is ook moe, moet herstellen, en komt dan met de raarste theorieen en conclusies aanzetten.
Belangrijk motto: "geloof niet alles wat je denkt".

En: op een ander moment kantelt de ijsberg en krijg je plotseling meer energie dan je op kan. Dit voltrekt zich grotendeels buiten je macht. Goede dagen zijn niet altijd te plannen, opeens heb je een goede periode waarin je maandenlang niet stuk kan, en waarin alles wat je aanraakt in Goud verandert.

De energieen zijn complexer dan de mensch kan omvatten, er rest slechts een stilzwijgen in ontzag.

Advies: als alles goed gaat, denk er niet veel over na, maar gebruik de energie, doe wat je altijd al had willen doen, nu is de kans. Als alles slecht gaat, denk er niet veel over na, weet dat ijsbergen zich zullen keren.

Vraag: weet je eigenlijk wel of iets goed gaat/is of slecht? Slecht kan goed zijn. Mijn moeheid van vanavond is natuurlijk prima, de ideale aanleiding of excuus om goed it te rusten. En zogenaamd erge gebeurtenissen breken maar al te vaak vaststaande situaties open zodat er zich weer nieuw leven kan manifesteren. De eurocrisis is nog niet erg genoeg, we worden nog niet voldoende geprikkeld om nu eens echt het beste stelsel op te zetten. Goed kan slecht zijn. Het zoveelste succes... gaap... voorspelbaar en doods. Wat moet je ermee. Wat schiet de mensheid op, met weer drie seconden harder op de marathon.

POV

Duurblok krijgt vorm

Het bijna twee weken geleden ingezette duurblok krijgt vorm.
Trainingen gaan goed: vrijwel elke dag redelijk wat omvang + snelheid, nergens te hard of geforceerd.
Ik ben gemotiveerd.
Het krat bier lokt.

Woensdag: o.a. 12xheuvelop en 2x6 minuten T13-15, alles relatief rustig aan. Totaal 15 km.
Donderdag: eerst 11 km op bijna 13 km/u, daarna stukje loopgroeptraining meegepakt. Totaal 16 km.
Vrijdag: rust / geen tijd

Zaterdag: 9 km in 39.30, ging wat moeizaam. Tegenwoordig lijkt het erop dat ik na een rustdag 'niet lekker draai'. Dat hebben die fietsers in de Tour ook. Moet voor volgende wedstrijden hierop letten: dag voor de loop gewoon rustig trainen.
Zondag: eerst 11 rondjes zuurscheduinen: rondjes zijn 385 meter. 7 stuks rustig, en 4 stuks vlot, snelste tijd 1.23.  Daarna bleek er nog maar 7.5 km op de teller te staan, dus nog 13.5 extra gelopen op bijna 13 km/uur. Dit ging erg goed en gemakkelijk. Hier voelde ik duidelijk het 'rendement' van vorige trainingen, en ook dat ik helemaal hersteld was van de 24k van vorige week.
Maandag: 8 km loopband T13-14; 40 minuten hometrainer (200 watt).

Morgen baan: kijken of gat naar PI al dicht is.

POV

Miraculeus herstel, dank....

aan Wim v Houtert, die me vorig jaar de truc leerde om een gevoelige enkel los te maken: gisteravond na de fietstraining, zo'n 15 minuten voet ontspannen laten hangen en licht losschudden vanuit hiel, proberen die paar pezen die langs en door de voeten lopen, 'los te knakken', en zowaar na enkele minuten knakte er iets en voelde het soepeler.

Vanochtend zonder enige pijn opgestaan, en pas 's avonds besloten naar de training te gaan nadat een 30 meter jog zonder enig probleem verliep.

Baantraining ging lekker, in totaal 6.2 km op zo'n 3.47/km gemiddeld, in diverse intervallen. Voelde nog vermoeidheid van de 24k van zaterdag.

Een gedenkwaardige training trouwens vanwege:
- Weddenschap met PI: wie is snelste in Blijham. Krat bier. Ik zie kansen want de feestdagen hebben normaliter wel vat op de conditie van PI (althans, vroeger was dat in elk geval zo en gewoonten verdwijnen nooit helemaal)
- Er werdt mij gevraagd vlak voor de start van de 800-1200-1600-1600-1200-800 (waarvan ik wegens toiletbezoek 1000 meter miste) die in halve marathontempo zouden moeten gaan: "En POV, wat wordt het tempo, je echte halvemarathontempo of je OPSCHEP halvemarathontempo". Hoewel ik deze term nog nooit gehoord had antwoordde ik onbewogen: "eerste helft normaal, en als de enkel het houdt dan tweede helft opscheptempo".

Okee... nu dus even goed aan de bak. Vele kilometers lopen, vele ijzertabletten eten, goed rusten, ...

POV

Blessure...

Vanavond een ruim uur hometrainer.

Moest wel, want ik kon niet lopen. Bij harder dan 5 km/uur een steek in rechterenkel. Waarschijnlijk de pees waar ik vaker last van had, Peroneus. Over oorzaken tast ik in het duister, hoewel de zaterdagse duurloop natuurlijk wel lang en vlot was. Hmm.... achja....

Ik herinner me onze zondagse oefening, die gebaseerd was op: herstellen na een tegenslag. Kunnen we woensdag ook wel doen. Ik verklap nog niets.

POV

ps... na overleg schrappen we die oefening...

Duurloop:

Vandaag toch maar niet naar cross Norg. Eerst weer wat basis leggen en kijken hoe goed of slecht het gaat na anderhalf uur.
En ging best goed: 24 km in 1.49, hiervan 21 in iets van 1.34 en de overige kilometers iets rustiger (methode: telkens 1 a 2 km vlot en paarhonderd meter iets rustiger).

Nu 's avonds geen last van spieren maar wel wat van liezen, voeten en zo. Maar is morgen vast wel weer over.

Trouwens raar hoe rustgevend zo'n duurloop is. Na afloop zweef ik heel kalm de dag door, alle eventuele conflictjes worden als onbelangrijk afgedaan... zou dat dan het runner's high zijn?

POV

overigens zondag 12 km gelopen, maar hoewel voorzichtig gedaan, tijdens/na lopen geleidelijk steeds meer last van rechterenkel. Waarschijnlijk toch wat geforceerd gisteren. Had er vorige week al iets, minimaal, last van. Ik zie een blessure naderen, voorzichtig doen, eventueel dinsdag baantraining skippen.

Conflicterende zenuwstelsels.

Beetje rare titel, maar wat ik bedoel is het volgende:

Het Menschelijk zenuwstelsel is 'op te delen' in het Sympatische en het Parasympatische deel. Eigenlijk omvat het meer dan alleen zenuwen, ook (stress-)hormomen spelen een rol.

Sympatisch = Aktiverend. Voor 100 meter sprint, en voor sport in het algemeen, wordt dit deel aangesproken. Hartslag omhoog, adrenaline hoog, pijn wordt onderdrukt, je komt in vecht of vlucht toestand terecht.

Parasympatisch = Rust. Wanneer de stress voorbij is gaat de hartslag omlaag, adrenaline verdwijnt, hiervoor in de plaats komen groeihormonen, opbouw van spieren, kortom herstel.

Als je hard traint en goed rust houden deze twee elkaar in evenwicht. Kracht en snelheid worden beter, en de rust is ook kwalitatief goed.
Soms ontstaat er een onbalans, die zich kan uiten in overtrainingsverschijnselen. Als je teveel 'hard traint' kom je niet tot rust, er is continu adrenaline, hartslag blijft hoog, herstel wordt verstoord, en geleidelijk breek je jezelf af. Dit gebeurt vaak als je 'teveel mentaliteit' hebt, of als je vergeet goed te rusten en eten. Uit deze hoek komt ook het advies 'Hard-Easy': na een dag hard trainen een dag rustig trainen. Deze variant wordt 'sympatische overtraining' genoemd.
Soms, als je lange tijd achter elkaar vrij hard traint en te weinig rust, kan er ook een soort uitputting optreden waarbij hartslag juist laag blijft, je kan niet meer sprinten, er is geen energie, en je sleept je door de dagelijkse trainingen. Alles lijkt okee want hartslag is lekker laag en er is een soort kalmte (die door gebrek aan energie komt)... dit wordt
wel 'parasympatische overtraining' genoemd.

Maar dit is allemaal natuurlijk theorie... je moet er niet teveel bij nadenken. Elke onbalans herstelt zichzelf in principe (als je moe bent en je voelt je niet lekker, dan heb je geen zin om hard te trainen, als je je leeg en moe voelt ga je een dagje rusten en goed eten etc etc etc etc etc).

Ik schrijf dit omdat ik in een mini conflictje zit: morgen de Cross Norg lopen of een rustige duurloop. Cross betekent Sympatische inspanning, en ik voel me al zo gestresst. Duurloop betekent Parasympatische inspanning, zou beter zijn. Maar misschien minder leuk. Hmm....

POV

lekkere trainingen

...
Maandag meteen begonnen met "het duurblok". 18 km aeroob aequivalent (45' fietsen en 9 lopen). Als je wat wilt met hardlopen kan je je niet uit het veld laten slaan....

Vandaag: training geven aan de 15 man sterke groep LA Groningen atletiek. Sterke, want ik kom qua niveau nauwelijks in de top acht ofzo. Bij de warming up moest ik denken aan Loopgroep Roden: er werd flink gekletst, de dames hadden heel wat bij te praten. De skippings waren vergelijkbaar qua niveau, de kaatsjes doen we in Roden beter!

De tempo's: 2x (1200-800-1200), pauze 70 sec seriepauze 3'.

Eerste: 4.31/2.56/4.33, tweede: 4.34/2.54/4.28. Ging allemaal lekker en goed. Beter dan zaterdag...

POV

nieuwe doelen:

dat doen hardlopers nu eenmaal, nieuwe doelen stellen.
En ik mag mezelf toch wel tot de subcultuur der hardlopers rekenen....

Het nieuwe doel is de halve in Blijham, en het is meteen een soort testtrajectje: hoe zal ik reageren op het lopen van 'veel kilometers'. In plaats van de magere 50 a 70 km / week de laatste weken, ga ik gewoon vijf weken honderd lopen, in een combi van 'strakke snelheidstraining' en 'daarna veel dagen rustig'. Kan makkelijk, als de enkel zich okee houdt. En dan daarna kijken 'wat het resultaat is'.

Verder is de stress van me afgevallen, kan ook niet anders, want wat is het eigenlijk, stress, een beetje opgejaagd gevoel... Volgens mij werkt het zo: 1) je hebt een wat gejaagd gevoel. 2) Daarna ga je denken dat dat komt  omdat er allemaal dingen zijn die je nog moet doen. Daarna ga je denken dat als je die dingen verwijdert of afwerkt, dat dan dat gevoel beter wordt. Het punt is dat tussen stap 1 en stap 2 geen direkt verband bestaat. Je weet niet echt waardoor dat gejaagd gevoel komt. Misschien wel teveel koffie gedronken of te veel bier. Misschien een of ander mini virusje. Kortom... je hoeft alleen maar wat te relaxen, ice age 2 kijken met zoon, schemaatje maken, stukje lopen, sauna.... denk nooit dat je per se "moeilijke dingen moet doen", dat is de grote misvatting.

POV

al dat gepresteer.... daar wordt een mens moe van

Vandaag naar Scheemda geweest om te proberen een snelle tijd op de 10 te lopen.
Helaas is de poging mislukt. Na 3.37/3.40/3.45/3.47/3.56 stapte ik uit.

De eerste twee kilometers gingen goed, ik leek gemakkelijk te lopen en zag mezelf al een hoge 36'er lopen. Maar misschien iets te snel gestart. Na 3 a 4 km kreeg ik een soort 'slap gevoel', geen verzuring maar eerder een leeg gevoel, mogelijk dat ik wat te weinig gegeten had voor de wedstrijd, of misschien was ik te moe na een hele week 'presteren', werken, nadenken, activiteiten, gedoe.

Ook confronterend dat wat vroeger soms zo moeiteloos ging, nu niet lukt. Vroeger ging ik gevoelsmatig nog veel 'harder weg' in wedstrijden, maar kwam er geen verslapping en kon ik 'gewoon doorrammen' tot het eind. Misschien werkt dat oude gevoel tegen me. Je zoekt de 'flow van toen' maar nu is alle anders. Eigenlijk zou ik 20 jaar wedstrijdlopen van mijn harde schijf moeten wissen en weer helemaal fresh beginnen.

Tja wat nu... ik zou volgende week een 'revanchewedstrijdje' kunnen lopen maar de gedachte alleen al staat me tegen. Ik weet nog niet wat ik ga doen. Lichamelijk is er niets aan de hand. Ik zou zonder twijfel meteen de training kunnen voortzetten en een goede halve marathon lopen. Maar mentaal: het is soms vervelend en slopend om 'wedstrijden te moeten lopen' of 'in vorm te moeten zijn'.

Waarschijnlijk worden het wat rustige lange duurtrainingen en wat mooie dinsdagtrainingen op de baan.

POV

duvel! swinckels!

Men traint een kilometer of negen, wat steigerungen, wat versnellingen. En benen voelen nog steeds supergoed (maar natuurlijk is alleen de uitslag van de wedstrijd zaterdag belangrijk).

En neme dan twee Duvel a 8.5 %

Het weldadige effect der alcohol! Tijdens onze loopgroep borrel, en nog zeker twee uur daarna, zweef ik op een roze wolk door de kamer, verblind door mijn eigen geluk en rondtollend in grootse dromen....

Morgen zullen we zeker en vast keihard op aarde neerkomen. Maar intussen genieten van de vrije val.

POV

ps... de donderdagtraining ging men ook aan de borrel, en ik was niet te beroerd om een Swinckels mee te drinken. Wat overigens wel beroerd ging was de training... ik deed niks en had toch zware benen. Hier kan ik geen wedstrijd mee lopen.... maar rug is okee.

baantraining

De training: 2x (5x600, 200m pauze) eerste serie in 10k tempo tweede serie sneller.

Het ging best goed:

Eerste serie: 2.13.8 / 2.13.5 / 2.14.3 / 2.15.2 / 2.13.7, pauzes 1.05. Hier was tempo wel okee, de baan was nat en er lagen veel bladeren op, wat hier en daar glad was. Technisch liep het niet helemaal lekker. Kan zijn doordat ik alleen liep, en dan heb je geen referentiepunt qua ritme, en er was geen trainer die me een hint gaf. Maar macht had ik wel.

Tweede serie: 2.06.1 / 2.06.7 / 2.06.0 / 2.06.4 / 2.06.0, pauzes 1.30, erg constant. Qua macht was het okee, maar technisch voelde het slecht. Benen voelden als knakworsten, het boog alle kanten op, mijn voet zwabberde. Er zat geen lijn in. Maar toch ging het vlot genoeg.

Na afloop: benen voelden in no time hersteld, helemaal geen diepe vermoeidheid, eerder lekker verfrissend. Maar wel wat teveel last van onderrug. Qua conditie heb ik volste vertrouwen in snelle 10k, maar moet natuurlijk wel hersteld zijn mbt rug, soepel zijn. We zullen zien... ik neem geen risico, als ik denk dat het blessurerisico hoog is doe ik het niet.

POV

ps. vandaag (dinsdag) even weer getraind, op de baan, een paar vierhonderdjes om even op techniek te letten met trainer. Techniek was okee, in elk geval symmetrisch. Ik had een heel mooi snelheidsgevoel in benen (16 km/u voelde gemakkelijk). Maar ik heb het bij de paar 400's gehouden, totaal 6.5 km. Rug is nog gevoelig, maar... man wat voelen die benen goed! Is tijden geleden dat het zo solide en blessurevrij aanvoelde allemaal.

Druk, en "in vorm":

pffffff

Alles komt tegelijk.

En druk op het werk, en ook elke avond en ochtend wat te doen. En ook nog eens in topvorm (waar komt dat vandaan...) zodat ik goed moet nadenken over welke trainingen ik wanneer doe, om er het maximale resultaat uit te persen.

En te laat eigenlijk vannacht, de Hokband in de Pompstee, bekeken. Waardoor maar 5 uurtjes ofzo slaap.

Eerst de training:
- do: 50 minuten hometrainer, hartslag laag gehouden omdat de dagen daarvoor intensief getraind.
- vr: rust
- za: 13 km in 1.02, ging erg gemakkelijk, benen voelen erg krachtig en ik moest me inhouden om niet te gaan scheuren. Wel iets last beenheffers/liezen. Maar niet erg
- zo: 14 km incl wat heuveltjes die ik allemaal rustig nam. Maar ondanks het rustige, voel je dat toch altijd wel. In de middag nog even 40 minuten gefietst, omdat het mooi weer was en omdat ik nog even helemaal ontspannen wilde trainen. Want morgen 'moet het weer hard'.
- morgen: twee series 5x600... eens kijken of het echt zo goed gaat als ik nu voel.

Dan de rest: komende week achtereenvolgens training, overleg over loopgroep, training, borrel, borrel, rustdag, wedstrijd. Naast als het werk.

Ik praat op mezelf in... rustig blijven, niet nadenken over stress of druk of de lange lijst dingen, alleen maar bezig zijn met elk volgend stapje, het op dat moment aanwezige taakje goed doen.... (en uiteraard: ik zie hier opeens parallellen met het voorbereiden en lopen van een wedstrijd. Ondanks allerlei moeilijkheden het hoofd koel houden).

POV

Schema

.... oninteressante inhoud vernietigd....

althans. Bij herlezen vond ik het zelf allemaal niet echt boeiend, maar kan ook aan mij liggen natuurlijk. Binnenkort maar weer eens iets origineels schrijven...

Vandaag nog PI tegengekomen (hij werkt op zelfde verdieping als ik), door deze ontmoeting werden mijn plannen om volgende week zaterdag op de 10K toe te slaan nieuw leven in geblazen. De plannen dreigden wat onder te sneeuwen, de echte motivatie lijkt er niet te zijn, benen voelen wel helemaal top maar er moet ook iets van uitdaging of gevoel zijn dat het 'belangrijk' is om erg hard te lopen. En dat gevoel is er, ondanks ontmoeting PI, nog niet. In mijn ervaring kan je dat gevoel terugkrijgen door hard te trainen, alsof je door hard trainen weer in de stemming komt... daarom ga ik me goed voorbereiden op de 5x600 + 5x600 maandag, en probeer de lat hoog te leggen voor de dinsdaggroep. Ik denk aan 5x2.12 en 5x2.05... Als dat redelijk soepel gaat kan ik onder de 37 lopen... dream on...



POV

een paar dingetjes

1) mijn vorige blog over aerobe basis, handleiding, blijkt erg goed gelezen te worden. Al 38 x aangeklikt, waarschijnlijk komt dit door de interessante titel. Daarom vandaag een saaie titel gekozen, eens kijken waar dit experimentje dan toe leidt. Overigens, de blog zal verwerkt worden in het volgende loopgroep roden schema.

2) sinds de halve marathon twee weken geleden, lijken mijn duurloopjes in een andere versnelling te gaan: waar voorheen 5.00 per km mjin snelheid was, is het nu structureel 4.40 per km. Dit komt omdat mijn benen "erg sterk aanvoelen", en dat traint gewoon lekker.

3) ik zit in een kleine motivatiedip: heb meer zin in zitten, bier drinken, nietsdoen, wat lezen, en meer leuke dingen. Maar "ik heb nu eenmaal goede benen" en dus toch maar lopen. Eenmaal buiten, is het best wel lekker.

4) donderdag clubtraining en zelf lopen, totaal 14 km. Vandaag 11 km in 51'. Morgen ga ik denk ik mijn eigen aerobe basis uitbreiden met 2x5k op HF 140 en 150.

5) ALLEMAAL SUCCES IN DE BERENLOOP!!!!!!!!!!!!!!

POV

ps.. ad 4) Slechts 6 km rustig gelopen. Want: ik voel mijn liezen, dezelfde pijn die me een paar jaar geleden lang aan de kant hield. Oorzaak is misschien de halve marathon, in combinatie met de krachtoefeningen. Die de zaak te strak hebben getrokken, en in combinatie met goede benen waardoor ik iets te snel de duurlopen deed, irriteert dat wat pezen hier en daar. Dus even rustig aan, geen kracht, rustig lopen, wat fietsen, en bekijken hoe het gaat.

aerobe basis vergroten: een korte handleiding

Eerst de training vanavond, 4x1600 m, de eerste in halvemarathontempo, de rest afwisselend rondjes 92/88. Dit werd voor mij een 6.04 (zeer gemakkelijk), en 2x 5.59 (zeer gemakkelijk). De laatste moest ik overslaan wegens lichte krampverschijnselen, een gevolg van de krachtoefeningen van zondag.
Tevoren dacht ik vanavond geen meter tempo te kunnen lopen wegens spierpijn die neigde naar verrekkingen en spierscheurtjes. Maar na het inlopen en de eerste paar vlotte meters was duidelijk dat 'het goed zou komen'. Voelde erg goed en sterk allemaal.

Daarna wat gediscussieerd over het doen van lange tempo's in het weekend.

Hierbij een handleiding:

1) Bepaal je snelheid en HF tijdens een halvemarathonwedstrijd. Stel 15 km/uur en HF 160
2) Het trainingsgebied voor tempo's is dan 13-15 km/uur met een HF van 140-160.
3) Elk weekend een van de volgende trainingen:
- 2x5 km, HF150 en HF155
- 2x7 km HF145 en 150
- 3x4 km HF 145
- 10 + 5 km HF 145 - 155
- (verzin zelf, hartslag kiezen op basis van lengte. Niet te lang HF160)
Dus elk weekend 10 a 15 km tijdens een zo'n training
4) Elke training opschrijven: gemiddelde hartslag per tempo en gemiddelde snelheid, bijv:
- 2x5 km: HF148 / 21.45, HF155 / 20.40
- 2x7 km: HF145 / 31.20, HF150 / 30.05
- 3x4 km: HF145 / 17.20, HF144 / 18.00, HF145 / 18.10
- 10k HF145 / 45.20, 5k HF155 20.20

Dit gewoon 10 weken of meer achter elkaar doen. Wat je zult zien: elke week of twee weken wordt de snelheid bij een bepaalde hartslag hoger. Na enkele weken kan je, als je merkt dat je de volgende dag hersteld bent, een tweede iets lichtere training (max 10km, HF max 150) in de week toevoegen. Je zal merken ook, na een paar van dit soort trainingen, dat je meer ontspannen bent tijdens het tempo lopen (het wordt 'normaler' om tempo te lopen), en het gaat voelen als gewone normale activiteit inplaatsvan als 'harde training'.


Ik schrijf hier expres een handleiding, omdat in al die loopbladen altijd maar voorbeelden staan van toplopers, en theoretische bespiegelingen over de fysiologisch effecten en zo, en het eens tijd is om gewoon de training bij de horens te vatten. Niet altijd maar proberen de perfecte benadering te krijgen, nee, gewoon eens DOEN. Hardlopen is een DOE sport. Ontdekken hoe dingen in elkaar zitten. Ontdekken hoe training echt inwerkt op je lichaam.

mocht e.e.an niet duidelijk zijn of vragen oproepen: stel ze hieronder in de reacties, dan antwoord ik direkt.

POV

Nieuwe doelen?!?!?!

Nadat ik woensdag nog doelloos was,
en donderdag even fietstraining (losfietsen) gedaan had,
kreeg ik vrijdag mijn nieuwe doel te horen van PI, die ik even in persoon had gefeliciteerd met zijn goede 2.55 (wat bij deze dan meteen het voorjaarsdoel is).

Het doel zou zijn: 17 november Sinterklaasloop Scheemda. Theoretisch moet ik 37.20 ofzo kunnen lopen. Het moet mogelijk zijn als ik niet al te veel stommiteiten uithaal... even met trainer H. overleggen.

Trainingen: vrijdag 9k, zaterdag 10k, zondag 12k, ik kan heel gemakkelijk 'tempo maken', ik loop de hele tijd tegen de 13 km/uur zonder te forceren. Mooi.... wel vandaag spierpijn van mijn krachtoefeningen tijdens de loopgroeptraining gisteren. Het voelt als enkele kleine verrekkingen, en ik zal daarom morgen niet mogen forceren tijdens de baantraining. De schaatszit oefening zondag was "aan de zware kant".

Vanavond een aeroob equivalent van 16k getraind (780 kcal hometrain, en 3 km hardlopen), voelde wel erg goed en krachtig.

POV

ps. Patrick Makau liep gisteren 2.06 in Frankfurt, tijdens een marathon in te koude omstandigheden. Tevoren werd hem gevraagd naar zijn mogelijkheden. Zijn antwoord verbaasde me: "2.03.10 is mogelijk als alles perfect gaat, maar 2.03.00 is onmogelijk". WTF!! Kunnen we tegenwoordig een marathon op 10 sec voorspellen? Wat een onzin! Of...

ps2. Er zijn wat ontwikkeling m.b.t. doping in Kenia. Een undercover journalist schijnt te hebben ontdekt dat EPO daar gewoon te koop is en dat in de desbetreffende winkel o.a. P.M. wel eens gesignaleerd zou zijn. Hetgeen P.M. overigens ontkende.

ps3. Over krachttraining: student haalt betere cijfers door krachttraining. Ik dacht al... waaarom voel ik me zo slim vandaag.

tja... wat nu.

Na de halve marathon zondag, zijn er nog geen nieuwe doelen in zicht.

De maandag en dinsdag kon ik niet lopen wegens teveel spierpijn, de woensdag rustig wat gedribbeld en training gegeven. Was niet echt geinspireerd, eerder wat slap en afwezig, moest moeite doen om wakker te blijven en hard genoeg te praten etc. Maar dat is natuurlijk prima.

Ik kan lichamelijk gesproken vast en zeker volgende week of over twee weken een uitstekende wedstrijd lopen, maar mentaal ben ik in niemandsland. Ik zou niet weten wat ik moet doen qua lopen. Natuurlijk.... er zijn volgend jaar marathons.... er is een mooie atletiekbaan, er is de goede trainingsgroep op dinsdag..... nouja laat ik daar dan maar gewoon in meedraaien. Misschien goed om gewoon wat onverantwoord hard met de snelle mannen mee te gaan, beetje spelen.

Of zoals een wijs man eens zei: "doelloosheid is de beste voedingsbodem voor alles".

POV

Amsterdam halve marathon 1.22.40

Hoi,

Na een zware wedstrijd finishte ik de Halve van Amsterdam in 1.22.40, en hier was ik heel blij mee.
Want de wedstrijd was van begin tot eind een worsteling... ik vertrok niet echt vlot, kon niet helemaal vrijuit lopen wat een handvol seconden kostte. Daarna, kilometer 5, voelde ik mijn benen hier en daar al: een soort zwaar gevoel, maar tegelijk nog wel macht.... 19.15. Daarna doortrekken naar de 10, de 38.53 was moeizaam, en even verloor ik aansluiting bij de diverse lopers om mij heen. Ik kreeg even een soort uitstapmomentje: het ging al vrij slecht, benen deden zeer, een 1000je van 4.04 (bleek achteraf overigens 3.58), en ik vroeg me af of zelfs een 1.24 er nog in zat... maar toen praatte ik op mezelf in, "niet zeuren, niet zo soft doen. Gewoon doorrammen" en na een kilometertje worstelen begon het weer wat te lopen. Iemand haalde me in, het draaide wat windmee, en opeens kwamen er weer een aantal redelijke kilometers uit.

Toen 'de tunnel', klein stukje naar beneden, lang stuk omhoog. Dit was zeer lastig, ik harkte naar boven en kon de man voor me niet meer bijhouden.. weer even mezelf toespreken, "kom op! Zometeen loopt pi 2.55 en kom jij met een 1.23 aanzetten". Deze woorden gaven me hernieuwde energie en uiteindelijk kwam dus de 1.22.40 op de klokken. Hoewel ik zelf een netto 1.22.36 had geklokt...

's Avonds, dit typend, voelen mijn benen aardig 'vernield', kan ik moeilijk de trap af... lekker!

POV

ps nog wat verdere analyse
1) zelfgeklokt van startstreep tot finishstreep 1.22.36 dus hoe ze aan die 1.22.40 komen?
2) 21.13 km volgens m'n Garmin. Heb in het begin wel wat heen en weer geslingerd, de eerste kilometers moest ik soms van links naar rechts om trage lopers te omzeilen. Die extra meters, en het afremmen en telkens weer versnellen, heeft me naar schatting 10 seconden gekost. Dat wordt dus 1.22.26.
3) en het waaide, volgens sommigen scheelt dit ook weer 20 seconden ofzo. Dus kom ik al aardig dicht richting doeltijd, met 1.22.06.
4) De tussentijden, geklokt op de niet altijd goedstaande bordjes, dus ik geef hier de door Garmin berekende snelheden weer:
- 3.52 / 52 / 53 / 51 / 56, doorkomst 19.11. Ging dus behoorlijk vlak.
- 3.53 / 58 / 57 / 59 / 56, doorkomst 38.48.
- 3.57 / 58 / 51 / 51 / 52, doorkomst 58.35, te zien is dat vanaf km 13 tempo iets sneller
- 3.59 / 53 / 59 / 50 / 58, doorkomst 78.18
- laatste 1.1 in 4.28. Maar afstand 20k tot 20.97k was in het echt 170 meter. Dus daarom de 'tegenvallende' laatste 1.1k. Laatste km ging in 3.47.
Dus al met al behoorlijk vlak met max 8 sec verschil tussen de 1000jes en de laatste het snelst.


ps2: woensdag, nu, nog steeds flinke spierpijn. Maar ga vanavond natuurlijk training geven...

voorbereidingen

Achja... de laatste dagen weinig gedaan...
Woensdag nog een korte training (waar ik weer wat spierpijn van kreeg) maar sinds gisteren voelt alles weer top. Ik ben ook begonnen met een bietensap kuur (2 flessen a 0.75l gekocht bij de reform). Verder geen speciale dingen qua voeding nodig. Koolhydraten stapelen doe ik niet, benen zitten nu al helemaal vol...

Gisteren dus rust. Vandaag ook rust. Bevalt wel. Ik ga zondag gewoon op 1.21.45 weg, het weer wordt goed, de wind niet te hard.... Tussentijden: 18.55, 38.20, 57.50 (pr), 1.17.30 (pr), 1.21.45 (pr). Ik ga niet voorzichtig doen...

POV

ps. nog even over de 4mijl: je kan je 10km tijd berekend door je 4mijltijd te vermenigvuldigen met 1.58 a 1.62 (neem 1.58 als je marathonloper bent, 1.62 als je meer van de korte afstanden bent).

Monique vd Vorst: give the girl a break

heeft ze gelogen? Net zoveel als jij.
heeft ze pech: ja, niemand wil gezondheidsproblemen.
heeft ze geluk: ja, net als jij die dit 'alive and kicking' leest
is ze sterk: ja, noodgedwongen...

merkwaardig hoe iedereen een (soms raar agressieve) mening heeft

De meest intrigerende zin 'ik moet leren mens te worden'. Dat vind ik jammer. Ze is al compleet en volledig mens... waarom toch, het is wrsch een westers cultureel trekje om naar een doel toe te werken... om te definieren: 'ik ben er nog niet ik moet dit of dat worden'. Ook jammer dat dat aangepraat en niet waar is.

Dit negeert het feit dat NU, dit moment, alles is wat er is dus compleet (er is niets wat NU niet bestaat...moet ik het verder uitleggen?)... het is een enorm gedoe om te leven met het moeten toewerken naar een door anderen en de wereld gedefinieerd ideaalbeeld. Niet doen!

Waarom niet leven vanuit de compleetheid, je niet vastbijten in opgelegde dingen die moeten... maar meer als een verbaasd kind die uit totale onwetendheid precies de goede vraag stelt.."mama waarom zit dat meisje in een rolstoel?".

POV

wow!

Nike heeft dan toch het contract met LA verbroken. Ik zat er twee dagen naast.....
Ook is hij teruggetreden uit Livestrong.
Oei wat gaat dit hard....

Mijn gele bandje blijft overigens zitten. Je moet de dingen kunnen scheiden.

Zelf even getraind, 11k. Toch weer zere bovenbenen. Nu twee dagen echt rusten, dan moet dat toch wel weggetrokken zijn.... wacht... zal even wat bier pakken.... misschien helpt dat.

POV

ps.. nieuwe voorspellingen:
Verbruggen treedt af (dit weekend) mcQuaid... treedt niet af
UCI bestuur treedt af schuift schuld op A. en doet zelf verder niets
UCI wordt ontmanteld dit zal pas gebeuren als A. gaat praten
Er komt een nieuwe organisatie geinitieerd vanuit anti doping kringen


ps2: statement Nike: "Due to the seemingly insurmountable evidence that Lance Armstrong participated in doping and misled Nike for more than a decade, it is with great sadness that we have terminated our contract with him."
Whaahahahaaaaahhhhhahahaaahahahahaaaaa!!!! Dus Nike wil met droge ogen beweren dat ze 'niets vermoed hadden tot het rapport uitkwam'?.

de laatste trainingen.................

Vandaag 3x1600, ik liep 5.55, 6.05 en 3.00 (derde stapte ik uit). Ging best goed, maar stapte uit omdat ik geen zin had om mezelf te overbelasten. Want voel toch nog iets gevoelige bovenbenen. Wrsch ouderdom.

De 1.22 moet er nog altijd in zitten.. De 1.21.xx uiteraard, is nog volop mogelijk. Omdat:
- vorige week supergoede training
- vandaag tempo okee terwijl nog niet helemaal hersteld
- voldoende kilometers; voldoende lange trainingen; voldoende intensiteit in de periode (2-4 weken voor de wedstrijd) dat het er echt toe doet

Verder kwam ik er achter, ivm 'age grading', dat mijn feitelijke halvemarathonPR van 1.14.23, equivalent is aan 1.21.50 (en ter vergelijking aan 37.10 op de 10k). Dus wel zeer scherp en vrijwel onmogelijk met een beetje fantasie best goed te doen.


POV

age grading

Als je ouder wordt, word je langzamer.

Dit kan in een formule worden gevat. Dit is mijn formule:  http://www.chatnrun.nl/calculator/calc/agtimes.php?graded=81.3&age=49&gender=M&Submit=Bereken

Hier staan de tijden in die ik nu zou moeten lopen als ik net zo 'goed' zou zijn als in mijn jonge jaren. Op de 10K 36.39 en halve marathon 1.20.27. Deze tijden zijn nu net onhaalbaar. Dit komt omdat ik iets minder hard train dan vroeger (want: baan, kinderen, trainerschap vragen veel energie, en ik heb gewoon geen zin meer om altijd maar in topvorm te moeten zijn).

Je kan er achter komen hoe hard ik vroeger liep door leeftijd 30 op de pagina in te vullen.

Het is interessant mijn gelopen 10K's en halve's van de laatste jaren te 'age-graden' en een patroon te ontdekken:

2012: 37.50 = 34.14
2011: 38.30 = 35.10
2009: halve marathon 1.22.15 = 34.45
2006: 36.46 = 34.48
1999: 2.37.36 = 33.40

Ik word de laatste jaren dus geleidelijk weer 'sneller'. Ik liep een 'beste tijd' sinds 1999, het laatste jaar dat ik erg hard trainde. Mijn 37.50 was zelfs beter dan de 1.22.15 in 2009, en is equivalent met een halve marathontijd NU van 1.23.00.

Zondag: mocht ik 1.22.00 lopen dan zou dat een erg goede prestatie zijn, bijna onhaalbaar, gezien recente prestaties etc.... maar wie weet, bietensap, erg goed rusten, perfecte wedstrijdindeling, perfect weer, perfecte mentaliteit...

POV

geen 4 mijl...

maar gewoon getraind. 's Ochtends training 'geven' met ons drieen, een duurloopje met 6x1 minuut, totaal 13.5 km/u. 's Avonds nog eens 13 km, in 58 minuten ('vlotte duurloop').

Dit ging niet al te goed. Ik heb een soort lichte spierpijn in mijn bovenbenen. Najah... morgen rusten, dinsdag wat rustige tempo's en dan nog weer 4 dagen vrijwel rusten.

bietensap

: een pakkende titel. En het werkt, je hebt geklikt...

Verder een saai verhaal: donderdag getraind: eerst 6k gelopen toen vond ik lopen in donker niet meer leuk. Toen maar naar binnen (sportschool) gegaan daar halfuurtje hometrainer + 9k lopen (loopband rond 13.5-14 km/u). Want moet wel wat bezig blijven. Overigens: donderdag zo hard gewerkt dat ik vergat voldoende te eten waardoor de avondtraining eigenlijk erg lastig was. Beginnersfout.

Twee dagen na de 'snelle' baantraining: lichte spierpijn en allerlei pijntjes in bovenbenen. Maar vrijdag rust, en zaterdag rustig duurloopje dus herstel is gegarandeerd.

POV

ps.... mooi om te zien hoe het kaartenhuis van L.A. in elkaar stort. Ben benieuwd wanneer Nike z'n contract verbreekt. Ik zeg: maandag.

ps2... zaterdag 1 uur gelopen, 13 km. Ik was wat verbaasd dat ik 13 liep want het voelde rustiger... toen ik na 20 minuten m'n garmin checkte bleek het sneller te gaan. Wel allerlei pijntjes in benen. Maar pijntjes in goede benen zijn minder erg dan pijntjes in slechte benen.

ps3... dat van L.A., ik ben niet echt tegen hem hoor, want, ik bedoel, het is natuurlijk een samenspel van vele factoren: miljoenen dollars te winnen, sportbonden en organisaties die corrupt zijn, 'de hele cultuur' die aan iemand een bepaalde vrijheid biedt om z'n gang te gaan, ons gedrag om ons snel geimponeerd te voelen door dominante figuren, om iemand op z'n woord te geloven.

mentale aspecten

Gisteren ging het nog beroerd.
Slechte benen, zelfs een soort spierpijn, maakten dat ik de rustige duurloop al na 5 km afbrak.
Zou ik dan zolang moeten herstellen van de 'zes zware dagen' vorige week?
Heb ik dan teveel van mezelf gevergd?
BBBENNN IKKK OVERTRAIND???!?!

Vandaag moest uitsluitsel brengen, de 1200 + 6x600 die op het programma stond wilde ik gebruiken om te weten te komen wat het nu zou zijn: harken en slechte benen of toch helemaal fit. Het was gewoon niet te bepalen hoe fit ik was door 'te voelen hoe je benen voelen'. De signalen zijn onbetrouwbaar, benen voelen wat gespannen en geprikkeld, wat moet ik daar nu mee.... hier kan de loper zichzelf niet 'mentaal overtuigen' dat hij 'fit is'. Er moet hard bewijs in de vorm van gelopen tijden komen.

Na de eerste meters van het 1200je voelde ik: dat laatste. Ging erg goed, liep 4.06... gaf nog wat extra gas om de mentale schade bij de overige atleten te vergroten, vierhonderd meter pauze, daarna de 600jes met telkens 1.15 pauze: 2.09/10/07/08/07/03.  Genieten!!

En een 'bevestiging dat het goed zit'. Ik hoef me geen zorgen te maken over overtraining of dat de komende trainingen te zwaar zullen zijn. Mentaal gezien hoef ik mezelf niet op te peppen of moed in te spreken. De zaken zijn immers duidelijk. 1.21 is gewoon mogelijk, ik hoef mezelf niet in bochten te wringen.... Er zijn nog een paar trainingen nodig: iets als 12x1000 in 3.53... dat gaat wel lukken denk ik.

POV


ps..schema:

wo 10k rustig (herstel)
do 20k rond 13km/uur
vr rust
za 10k rustig (herstel)
zo 25k incl 12x1000 (afwisselend duizendjes 4.40 en 3.52)
ma rust(ig)
di 15k incl rustige tempo's
wo 12k
do + vr rust /bietensap
za 6k /bietensap
zo Halve marathon voluit (uiteraard)


ps2.... vandaag/woensdag: supergoede benen, dat trainde lekker, 9k T12-13 gelopen.

ps3.... En Echt, Er Zijn Nog Steeds Mensen Die Bij De Naam Armstrong Zeggen: Leuk Dat Rapport Maar Hij Is Nog Nooit Positief Getest!

ps4.... NIKE steunt Armstrong nog steeds? Waarom!

ps5.... en (Armstrong) het grote draaien is begonnen. "Rabo ontkent alles". Wanneer zou 'renner 14' bekend worden?

ps6... die arrogantie...  http://www.nu.nl/sport/2933491/armstrong-ondergaat-mogelijk-test-met-leugendetector.html

hmm....

Vanochtend training gegeven, zelf wat tempo's 12.5 a 15 km/uur en wat steigerungen. Benen veel beter dan gisteravond.

Vanavond wilde ik nog 12K lopen, om 'de omvang' hoog genoeg te krijgen om kans te maken op de hoofdprijs van 1.21.xx halve marathon. Maar ik twijfelde... misschien is het risico, zou het echt nodig zijn dit nog te lopen? Aan de andere kant... het leek me wel erg lekker, even lopen, en als ik 1.21 zou moeten kunnen lopen dan zou 12k in 55 minuten toch echt geen enkel probleem mogen zijn toch?

Dus schoentjes aan en het ging goed...

POV


ps... twee weken voor de halve en hele marathon, en een week voor de vier mijl... sommige lopers beginnen zenuwachtig te worden. Het is belangrijk hier een paar woorden aan te wijden. Weet dat al dat lopen een soort spelletje is, het op volgorde zetten van een aantal activiteiten, proberen 'iets te laten lukken'. En net zoals alle spelletjes valt alles soms samen en soms komt er niets van terecht hoewel je het goed voorbereid hebt. Of er komt iets tussen ofzo. Weet dat het niemand iets kan schelen of je goed of slecht loopt. Weet dat het zelfs jezelf niet veel kan schelen. Het lijkt belangrijk maar als het allemaal mislukt gebeurt er niets ergs. De zon komt de volgende dag weer op en verwondert zich over al die mensjes die zich 'ergens druk over maken'. Dit gezegd hebbende.... mooie trainingen zijn toch wel altijd gaaf, voelen van fitheid, goede wedstrijden geven een prettige kick en zijn mooie herinnering. Dat wel. Of zoals een wijs man eens zei: "perfectionisme: is een goede mix van fouten, blunders, en gelukte pogingen".

kort loopje

8.34 km in 41.29. Voel nog:
- kleine 'dingetjes' in bovenbenen, pijntjes, niet-hersteld gevoel
- verkouden, lichte hoofdpijn

Komende dagen rustig aan. Gewoon aan plan vasthouden... benen zullen herstellen, verkoudheid trekt voorbij...

POV

ps. Dit was een 'informatieloopje' ofwel diagnostische loop om a) even te kijken hoe alles er voor staat en voldoende info te hebben om te kunnen bepalen hoe hard of zacht ik moet trainen, en b) gewoon even lekker lopen. b) is het belangrijkst.

nu rusten

Vandaag een niet helemaal geplande snelheidstraining gedaan, met de donderdaggroep mee besloot ik Maarten wat partij te geven. We liepen de 1600-1400-1200-1000-800-437 allemaal rond de 16 km/uur, met lekker lange pauzes van 4-5 minuten. Beetje tot mijn verbazing had ik best goede benen. Maar voel nu wel van alles.

Dit zware trainingsblok, met de lange duurloop + 2 tempotrainingen + nog 3 andere trainingen waarin oefeningen en versnellingen, maakt mijn schema de komende dagen heel simpel: rust; rustig kort duurloopje; rustig langer duurloopje, rust; en daarna op de dinsdag doe ik 'iets langs', wat dat is dat zien we dan wel....

POV

"overtraining is een informatieprobleem"

, dit zinnetje heb ik even gegoogled, en het bestond nog niet, dus ik dacht, laat ik de eerste ter wereld zijn die dit zo stelt.


En het is waar: als je precieze informatie over de toestand van je lichaam zou hebben, precieze informatie over wat trainingen doen en hoe de impact ervan is, kun je nauwkeurig de juiste beslissingen nemen. In de praktijk gaat het soms anders: negeren van toestanden van lichaam, geloven in mythen ('zware vermoeidheid is nodig' 'zware benen horen erbij'), overschatting van het nut van training, onvoldoende informatie over wat rust met je doet. Niemand wil overtraind zijn, als we het konden vermijden deden we dat.

Ok genoeg hierover...

De training: vandaag voelden mijn benen beter dan gisteren (slechter kon ook niet). Ik 'kreeg informatie door' van mijn lichaam, dat het verantwoord was om een gematigde vlotte intervaltraining te doen. Echt hard gaan voelde nog niet verantwoord.

We deden 5x1200 'in 4mijltempo'. Voor mij werd dit 4.26/29/25/27/24, een tempo van ongeveer 23.48 over de 4mijl. Hartslag 158, vrij hoog, maar het voelde wel sterk allemaal. Alleen nog niet echt helemaal gemakkelijk lichtvoetig.
POV

de thuisblijvers hadden ongelijk

De buienradar deed een beetje dreigend, een grote blauwe vlek was zichtbaar.

Maar zoals zo vaak, lijkt het erger dan het is. Sterker nog, het was fantastisch loopweer. Weinig wind, klein beetje regen waardoor de lucht mooi schoon is, een atletiekbaan met zoab zodat er geen plassen op staan, de lampjes aan en lekker veren maar...

bijna 15 deelnemers aan deze ad-hoc 4 mijl-baantraining: 1600-1400-1200-1000-800-437, en er werd hard en goed gelopen. Vrijwel iedereen zat in het juiste tempo (4mijl+), en we wachten met spanning de uitslagen over 2 weken af.

Ik zelf kwam niet echt vooruit. Totaal heb ik een kilometer of 11 gelopen, maar benen voelden alsof er een truck overheen gereden was. Enkele lichte versnellingen, dat was het wel. Maar is natuurlijk allemaal de bedoeling en zere benen leidt tot groei... dus niets aan de hand.

Dit brengt mij op het puntje 'overtraining'.... Ik zou mezelf gemakkelijk kunnen overtrainen als ik vanavond 'door de pijn hee was gelopen' en 6x1000 had gedaan. Jazelfs, in mijn jonge jaren, hebben trainers mij wel overtuigd 'ach joh, gewoon doen, beetje spierpijn is niet erg'. Daarom denk ik dat overtraining geen 'te hard trainen' probleem is, maar een soort informatieprobleem. Je bent als atleet niet voldoende geinformeerd over 'hoe moet ik mij voelen voor een zware training'. En soms ook: je hebt te horen gekregen dat 'een periode met forse vermoeidheid en zware benen er "nu eenmaal bij hoort"', dit stukje info zet de deur wagenwijd open voor een overtrainingsval.

Ok genoeg... nu bier

POV

WWWWWwwhhhaaahhhhh! Deel 2.

Omdat het zo'n mooie training was.

De training: de 6x280m bospaadje werd steeds sneller afgelegd, hier en daar werden zelfs verrassende PR's gelopen, S. en L. noteerden een 54' en D. liep een ongekende 1.03. Maar het clubrecord van 41.3 van G., bleef buiten bereik.

Op het laatst kwam duurloopsters groep E+R+J+H voorbij, de eerste kilometers van een 28+K duurloop... en ja, ik... ik... voelde iets van... wat is het goede woord?, het was.... het was..... trots! Ja!

POV

zelf had ik gevoelige bovenbenen, de training van gisteren was hard aangekomen. Precies goed.... het moet zwaar genoeg zijn om verbetering uit te lokken, licht genoeg om niet in de blessures etc terecht te komen. Dit brengt me overigens nog op een theoretisch puntje.... soms zie je in voorbereidingen dat de training te zwaar is, maar: soms, vooral in de laatste weken voor halve en hele marathons, en vooral wanneer het de bedoeling is om HARD te gaan, zie ik te lichte trainingen in schema's staan. Dan is het gat tussen bijvoorbeeld een halve marathon onder de 1.30 en een trainingstempo van 11 km/uur, te groot. Verdacht vaak, zijn mensen twee weken na hun halve of hele marathon, in topvorm, en dit komt dan vanwege het 'trainingseffect van de wedstrijd'. De belasting van de wedstrijd is zo zwaar dat het lichaam supercompenseert en perfecte benen oplevert. Dus: in de derde of tweede week voor de wedstrijd, is een lange snelle duurloop of vele tempo's in 1 training, niet iets om al te voorzichtig over te doen. Jazelfs... vroeger, ik had mijn basis in de jaren 80,  was een training van bijvoorbeeld 28 km met 3x6k vlot, normaal. Nu wordt al snel het woord 'overtraining' in de mond genomen. Maar neem van mij aan: overtraining moet je meegemaakt hebben. Probeer eens overtraind te raken. Je zal zien dat dat nauwelijks lukt. Ik heb in al mijn trainersjaren zelden iemand gezien die overtraind was. Vaker zag ik mensen die dachten dat ze overtraind waren maar in feite ondertraind waren. Ik ben zelf wel eens overtraind geweest, en mocht zoiets gebeuren, het probleem lost zichzelf op, tenzij je extreem gemotiveerd bent. Het lost zich op omdat je kleine blessures krijgt, geen zin meer in trainen hebt, te moe bent, slecht loopt. Je ziet het nut van lopen niet meer en traint een paar weken heel licht en probleempje opgelost.

WWWWWwwhhhaaahhhhh!

Omdat het een zo mooie training was.

Lekker toch, om weer blessurevrij te zijn en gewoon te kunnen rennen, zonder elke minuut te moeten nadenken over enkel of knie en of het wel verantwoord is om verder te gaan.

Het werd 27.00 km in 2.02.53, volgens de nieuwste technologie. Afwisselend delen in 4.50/km en ongeveer 4.25/km, dit kon nog net lekker op ontspannning. Hartslag 130 resp 142, dit laatste is nog 15 slagen onder het 'omslagpunt'. Doorkomsttijd halve marathon 1.35.15.

Nog even iets over looptechniek. Het is allemaal mooi, oefeningen, licht lopen, kaatsend, etc etc, maar het kwartje lijkt (wederom) pas te vallen als je voldoende traint. Het lijkt alsof pas na vele kilometers het loopritme, afzet, houding, echt goed op elkaar afgestemd raken (m.a.w. je kan niet echt 'bewust technisch goed lopen', omdat je altijd net een paar milliseconden fout zit, je net niet de pas raakt, ..... pas aan het eind van die lange training merk je dat opeens alles goed zit.... ).
POV

nog wat training

Woensdag 18k incl wat leuke oefeningen (vond ikzelf)
Vandaag 14k incl wat oefeningen en rustige tempo's, ging goed
Vrijdag rust
Zaterdag lange loop 26 km (denk ik)
Zondag korte training
Maandag baantraining '4mijltraining'
Dinsdag baantraining rustig of duurloopje

etc

goede training

Maandag 7k gelopen, was nog met lichte spierpijn van zaterdag.

Vandaag: ik deed 1600-800 in 5.59-2.59, toen zei trainster F. dat ik wat 'zittend' liep. Vervolgens ter correctie setje loopscholing gedaan met accent op 'hoog', en toen de serie 1600-1200-800, in 5.52/4.21/2.50. Ging erg goed, liep technisch ook veel beter (althans... ik meende dat trainer en trainster goedkeurend knikten).

En ook qua conditie. Rondjes 88-90 voelen 'gemakkelijk', op een of andere manier voelt alles goed en sterk. Jammer dat ik moest stoppen na in totaal 6k op temp gelopen te hebben, ik had het gevoel er nog vele extra duizendjes uit te kunnen persen.
Dit uitbouwen, rustig veel lopen de komende dagen, zaterdag weer lang.... verder kijk ik nog niet.

Maar qua gevoel zit ik wel degelijk op de 1.21.xx vorm, ik ga er gewoon voor. Voluit trainen.

POV

foutje

Vanochtend training gegeven. Donderdag nog enthousiast gemeld dat vandaag de training in Norg zou zijn, maar ik bleek me vergist te hebben: is pas volgende week zondag. Desalniettemin toch lekker in Norg getraind, de estafette was zwaar. Benen waren ook aardig moe na gisteren. En het lang staan op het leuke feestje blijkt er toch dan ook wel weer in te hakken.

Vanavond nog even 25 k gefietst. Want morgen geen tijd denk ik.

Mijn schema voor komende weken tekent zich al aardig af: nog 2 lange duurlopen 26 km, baantrainingen, .... de 1.21.xx zou haalbaar moeten zijn. PI is mij vandaag voorgegaan met een snelle 1.00.xx op de 10 mijl dam tot dam, "wat hij kan kan ik ook", hoewel hij redelijk voorligt qua trainingsomvang. De 37-k duurlopen werken kennelijk goed!

Dat verbaast me trouwens wel altijd (maar niet heus), marathonlopers lopen vaak uitstekende kortere wedstrijden als ze middenin de marathontraining zitten. Net 6 dagen eerder een 37k achter de kiezen, lijkt geen belemmering voor snelle tijden te zijn. Officieel moet je afbouwen voor een belangrijke wedstrijd, maar in de praktijk wordt het tegendeel bewezen. Ik heb dit principe vroeger ook voor marathons toegepast: net doen of je gek bent en in het laatste weekend gewoon nog 38k op de zaterdag maken en 22 op de zondag. Geen negatief effect. Ik moest alleen wel mijn 'officiele' schema's door de papierversnipperaar gooien.


POV


ps: een legendarische kwam zondagochtend uit mijn mond: "nee Luc, je zit in de snelle groep", nadat we ons opdeelden in twee groepen voor een klein vaartspelletje en L. in de 'langzame groep' wilde plaatsnemen. En zelfs in de snelle groep konden we hem niet loslopen.

lange duurloop:

vandaag 26.00 km in 1.59.55 (volgens m'n Garmin), een erg lekkere duurloop.

Tevoren tastte ik wat in het duister, voelde me fit maar er zijn altijd De Enkel en De Knie. Maar het liep lekker en vooral gemakkelijk, 'het voelde sterk'. De enkel zeurde iets maar na 8 kilometer ging dit over, kennelijk warmgedraaid.... de knie, hier voel ik nog altijd een pijn aan binnenkant knie. Waarschijnlijk knieband of iets met meniscus. Maar toen ik wat 'korter' ging lopen, was daar weinig meer van te merken.

Korter lopen: iets kleinere pas, iets meer op de kaats. En ook eksplisiet meer met armen bewegen zodat er geen ongewenste torsies zijn die door de knieen moeten worden opgevangen, dat hielp.

POV

16x400

Na in 9 dagen 3x gelopen te hebben, vandaag een lange training, totaal 16 km, met 16x400/1.20pauze. Ging moeizaam in gemiddeld 87.5, met zere knieen dus beetje ingehouden. Voor het eerst nieuwe 'groene monsters', dit keer in de kleur blauw, gebruikt (de Tarther II). Hetzelfde idee als 'kijk pap, ze hebben hier gele roze koeken!'.

Zeer tevreden met deze training omdat het weer een goede start is, komende twee dagen gewoon veel lopen en niet te hard, en dan zaterdag/zondag  iets langs. En de dinsdag daarop zouden de benen dan weer helemaal okee moeten zijn, dat is het vage plan tot nu toe.

POV

ps... morgen BAANtraining!

oprit gemaaid

Vandaag na het werk, bleek dat ik mijn netvoeding vergeten was.

Een mooi excuus om even te fietsen: naar het werk en terug. 29 km in 58 minuten ofzo. Ook even gemeten of er effect was van extra rode bloedlichaampjes, ik had immers 7 dagen op hoogte 1200 a 1500 meter gezeten. En een klein effectje bleek meetbaar! Bij hartslag 130 bleek ik 1.58 per km te fietsen, dat is 1 seconde 'beter' dan eerder in het jaar. Maar het zal wel niet statistisch significant zijn.

Voelde mijn knieen behoorlijk. Maar heb vorige week dan ook circa 10 a 11 uur geklommen.

Hoe dat met lopen gaat weet ik nog niet, even 5 km geprobeerd, dat ging niet best: zere knieen en heel zware benen. Hoe dit ooit naar 1.21.xx op de halve marathon moet leiden is mij eerlijk gezegd volkomen onduidelijk.

Maar zoals een wijs man ooit zei: verleden is een herinnering, toekomst is fantasie, heden is enige dat echt 'bestaat'.

POV

Jour Sans

's ochtends om 08.30 vertrek uit Canazei. Volgens schema routeplanner en zonder tussenstops zouden we om 19.30 misschien wel in Roden kunnen arriveren.

Hoe anders zou het lopen... rond Munchen verloren we veel tijd met files bij wegwerkzaamheden. Vervolgens tanken, en de onvermijdelijke tussenstop waar ik een Semmelbrot met een 'lange worst' nam. Tot zover alles cool... een uur of 5 zitten (en 200 blz Baldacci) later, begon ik mijn knieen wat te voelen, en ik leek een soort trombose te ontwikkelen in rechterbeen. Ik besloot de stoute schoenen aan te trekken en een beenstrek pauze te vragen, ik zette in op '5 a 10 minuten', dit werd keihard uitonderhandeld naar '5 minuten max en dan rijd ik weg'.

Na een halfuurtje werd de tussenstop bereikt en de cola en snickers gekocht. Mijn mede reisgenoten stonden na 04.59 nog lekker warm binnen bij de Shell, maar stapten gedwee na strikt 05.00 naar buiten om in de auto plaats te nemen. Hierdoor voelde ik me gedwongen hun voorbeeld te volgen (durfde het risico op zondermijwegrijden niet te nemen, stel je voor... ik zou een taxi moeten nemen ofzo, of liften. En ik had geen jas aan) en we knalden door richting Roden.

Daar aangekomen verbaasde ik me over hoe een tuin kan groeien bij een week afwezigheid, wat EF de opmerking ontlokte "je kan je oprit wel maaien". HH zag het allemaal hoofdschuddend aan... na afscheid en wegrijden meende ik hem nog minutenlang hoofdschuddend in de auto te zien zitten.

Een geslaagde vakantie.

POV

Even rustig aan; vermoeidheid

Vandaag even rustig aan.

Bij het opfietsen van de col de Sella, had ik geen zin. Daarom maakte ik bovenop rechtsomkeert, mijn mede fietsers verbouwereerd achterlatend. Maar: ik weet het verschil tussen wel zin in fietsen en geen zin, en de worsteling die zou ontstaan als je 'geen zin' wil omvormen naar 'wel zin'. Kansloze missie.

Tijdens de afdaling wat foto's gemaakt:

Verder heb ik rustig aan gedaan. Wel even (8k) lopen, maar dit ging niet gemakkelijk. Ik lijk geen energie te hebben. Misschien ligt het aan de hoogte ofzo...whatever, niet zoeken naar oorzaken, gewoon rustig wat lezen. Het Diner uitgelezen, wel aardig boek, maar niet een boek dat mij lang zal bijblijven. Dit komt omdat het is gevormd uit clichebeelden. Ook De Man zonder Ziekte van Grunberg uitgelezen. Dit boek blijft mij meer bij, ik weet niet precies waarom, misschien de bijzondere mix van bizar en gewoon, en dat die mix ook in levens van vele mensen plaatsvindt, vaak zonder dat men het doorheeft, ja, zoiets moet het zijn. Verder Baldacci, 'last man standing' op bladzij 100 nu. Het wachten is op de onvermijdelijke 'oude mijnschacht'.

Rond 15.00 kwam GZ terug, een rondje van 60 km gedaan, veel meer dan mijn miezerige 28 km. Maar minder dan EF en HH die geheel fris (of zo wilden ze ons doen geloven) rond 18.00 na 117 km en 3400 hoogtemeters, de kamer in dartelden. 's avonds bij het wegbrengen van afvalzakken sprong EF tweetredentegelijk voor mij de trap op, zinnen de lucht in slingerend als 'toch gek dat ik me zo goed voel'. Hierdoor voelde ik me nog vermoeider dan al het geval was.

Maar, zoals een wijs man ooit eens zei: "het dieptepunt van vermoeidheid bevat alles voor totaal herstel". Geen fitheid zonder moeheid. Vermoeidheid en dieptepunten zijn de essentiele belangrijkste steunpilaren van ons bestaan. De cyclus van leven en dood zit zo diep en hard in dit alles verankerd... hoe briljant.

POV

Het huisje heeft geen wifi

Sinds woensdag zijn we verstoken van wifi.

We kunnen wel inloggen op 'trentinonetwork', maar om daar een accountje aan te maken, maakt de loginprocedure een uitstapje naar paypal... Juist, die is geblocked omdat we NOG GEEN ACCOUNT HEBBEN!!

Dan maar vandaag op pad om wifi te zoeken. Voldoende wifi, een hotel binnengegaan, een uur wifi gekocht... helaas deediehetniet. Veel te traag, de bytes kwamen een voor een binnen. Geld teruggevraagd en maar weer de straat op.

In Canazei (IT) elke paarhonderdmeter even zitten, kijken of we ergens een passwordloze wifi hebben.

En ja... na al 10x gezeten te hebben, op slechts 200 meter van ons huisje, wil 'Netgear' ons toelaten.

Vandaar dit eerste bericht.

Later meer, want de zoektocht heeft zolang geduurd dat mijn laptop batterij nu op is.

POV

ps... heel kort:
Woensdag regen, ik alleen 10x30 sec hardlopen (7k)
Donderdag: mooie tocht van 65K, wel erg koud, er dwarrelden sneeuwvlokjes op de passen, en afdalingen waren niet te harden. Totaal 1900 stijgmeters. Ik had slechte benen.
Vrijdag: nog veel mooiere tocht, supermooie bergen (dolomieten), staken als keiharde granieten stenen een kilometer de lucht in (foto's volgen). Totaal 2100 stijgmeters (bijna 3 uur klimmen!). Ik kreeg een hongerklop. HH fietste ver voor allen uit.

ps2.... ondank de Stelvio etc, is mijn vorm, in elk geval fietsvorm, ver te zoeken. Ik kan niet hard bergop, ben te moe om op het vlakke tempo te maken, het enige lopen dat ik deed hier, ging met enorm zwaar ademhalen gepaard terwijl ik niet hard liep. Zit hier op 1500 meter, dat kan er iets mee te maken hebben.

Maar ik ga de vorm niet proberen te vinden want, zoals een wijs man ooit zei: "het zoeken naar iets blokkeert het vinden. De zoekstand is niet de waarnemingsstand.". De waarneming is dat het een fantastische avond is, nog niet eens koud, omringd door onzichtbare kilometerhoge bergen.

fietsen 2e dag: Stelvio

Ons appartement: van parkeerplaats af, rechtsaf dertig meter klimmen a 12%; linksaf en meteen begint de klim naar de STELVIO!

HH, EF en ik: ieder kiest z'n eigen tempo. Ik doe rustig aan want zou de knie het houden? (ja dus). En rustig aan want zeer slechte nacht, ik sliep om 02.00 nog niet, heb nauwelijks een oog dichtgedaan. Maar dat heb ik wel vaker. Geen aandacht aan schenken, dan maar wat slaperig zijn, wat maakt het uit...

Allereerst: Het Profiel:

Niet al te steil, peddelden we voort. Rond 8 km, kwamen een heleboel snelle mannen ons voorbij. Het bleek een of ander profteam te zijn, incl Bob de Jong. Heel soepeltjes trapten ze 5 km/uuur sneller dan onze miezerige 12 km/uur omhoog. Ze moesten wel erg hijgen, dat dan weer wel.

Na 10 km was er plotseling een venijnig stukje weg, 14% (het was op de weg geschreven). Aan het eind van dat stukje stopte ik even want voelde een knars in mijn knie. Er stonden een paar Nederlanders op dat punt, en eentje zei tegen mij "nu telt hij niet meer he". Ik was even in de war, wat de man waarschijnlijk bedoelde was dat als je stopt om even te rusten, dat 'de klim dan niet meer telt'. Of zo. Ach ja.

Verder: een paar vrij lastige kilometers, toen lekker relaxed omhoogrijden (het blauw-groene stuk rond km 15). De laatste 3 km waren erg zwaar: weinig zuurstof, koud, net iets te zwaar verzet voor continu 11-12%, maar: we hebben het gered. HH netto 1.45, ik netto 1.55, EF daartussenin...

De foto is het bewijs:

HH en EF zijn nog onderweg wankelden om half7 binnen. Met 3500 hoogtemeters in de benen, omdat ze de Stelvio OOK nog eens vanaf de andere kant hadden genomen.

Ze hadden imposante beelden van de afdaling van de Col d'Umbria (wat eigenlijk een zijtakje van de Stelvio-klim is), deze afdaling is hier en daar onverhard.

Morgen gaan we naar Canazei, zo'n 200k hiervandaan. Lastig detail is dat we over de Stelvio moeten of anders een flink end moeten omrijden. Nog lastiger is dat het zou kunnen gaan SNEEUWEN op de Stelvio.

We gaan het zien. Morgen gaat het sowieso de hele dag regenen in de dalen, dus fietsen kan niet. Maar uiteraard kan (en ga) ik gewoon hardlopen. 10x1000.

POV

ps... zaterdag zal mijn Piek zijn. De dan geklommen klim (welke maakt niet uit) zal ik 'mijn neus aan het venster drukken', gebruikmakend van het gisteren en vandaag opgedane trainingseffect en mijn hartslag (die nu rond 150 zat) op 165 zettend, hetgeen mij 50 watt extra oplevert, wat voldoende moet zijn voor de zege.

fietsen 1e dag

Zondag in een uurtje of 13 bruto, naar Bormio gereden. Twee korte pitstops gemaakt. De eerste stop ergens in midden Duitsland. Snel tanken, koffie drinken, toilet. Hier verloren we enkele kostbare minuten omdat ik zonodig nog een Brotchen Wurst wilde hebben: een hele dikke vette worst met mosterd.... Later, in Oostenrijk, was het verkeer over de passen druk. Ook hier verloren we enkele minuten omdat ik zonodig cola wilde kopen.

Het laatste uurtje van de rit ging over de Stelvio: 45 haarspeldbochten omhoog, en 30 bochtjes weer naar beneden. Echte haarspeldbochten: geen overzicht, ondoenlijk voor caravans, zelfs grote auto's kunnen klem komen te zitten.

VANDAAG:

Eerste tocht om 10.00: een niet te lange klim van Bormio city naar Bormio 2000, een klim van 9.85 km. Hoogteverschil 735 meter, gemiddeld dus 7.5 %.

Ik fietste rustig omhoog, mijn mede fietser HH was na twee bochten al uit het zicht verdwenen en EF bleef de hele tijd in de buurt, tweehonderd meter voor mij. Ikzelf heb me voorgenomen om de eerste twee dagen van deze fietsweek, goed in te fietsen en nergens te forceren. Het ging gemakkelijk, benen voelen goed, maar ondanks dat goede gevoel is het toch zwaar: hartslag 145-150 betekent meer dan 200 watt trappen, gemiddeld ongeveer 11 km/uur denk ik.

De foto's als bewijs

Tussen de middag even wat boterhammen naar binnengewerkt en opladen voor de volgende col: de beruchte Gavia, klim tot meer dan 2600 meter hoog. Het profiel:

Het ging als volgt:

De eerste  7 kilometer waren gemakkelijk. Daarna wisselend, en vanaf 12.5 km liep het heel onregelmatig met soms hele steile stukken a 14% en soms bijna vlakken stukken, omhoog. Ik kreeg wat last van rug en (andere) knie, niet al te erg, en moeheid (had vandaag al 2 uur 20, uur met een hartslag van boven de 145 rondgefietst, een aeroob equivalent van 30 km hardlopen)  en besloot op 19 km om te keren. HH en EF gingen door, en dat hebben ze geweten. Wat dat onschuldige rode balkje op 21, nekte hun ook bijna. Maar ze overleefden het... ik hoorde direkt na hun binnenkomst in het appartement, de tijden, 2.00 resp 2.06.... ooopssss! word hier direkt op m'n vingers getikt! Het was 1.57 (EEN ZEVENENVIJFTIG), laat het genoteerd zijn!!

Ik begreep, na hun thuiskomst, dat ze het ook moeilijk hebben gehad. Koud boven, brrrr.... En slecht wegdek, nou!

De Berg: Hij Stond er Vanochtend, Hij Staat er Nu. Hij heeft slachtoffers gemaakt. Over 1000 jaar staat Hij er gewoon Nog Steeds.

Afdaling was trouwens erg mooi, eerst wat draaen en keren a 40 km/uur, maar opeens was er perfect asfalt en als je even jezelf stroomlijnde zat je zo op 65 km/uur, tikte ik net aan. HH en EF schijnen de 70 te hebben aangetikt, er is bewijs van: de downhill camera van HH heeft alles geregistreerd. Als hij de 3 gig geupload heeft naar youtube knal ik hem hier op.

Nu relaxen, blog bijwerken... plannen voor morgen zijn: Stukje Stelvio omhoog, afslag Umbria omlaag, via lusje naar andere kant van Stelvio en vandaaraf een meer dan 20k klim a 8.5 %. Dat gaat mooi worden....

POV

ps... hier meer foto's

Winschoten

Team LA1, ofwel team Moviat, ofwel.... het winnende atletiekteam vandaag!

Wij werden derde overall en eerste atletiekteam bij de 10x10 Winschoten. Totaaltijd circa 6.27, ofwel 38.45 per 10k.
Ik liep zelf 39.16. Eerste twee K ging goed, zo rond 16 km/uur, daarna zakte tempo tot een aantal 1000jes van 3.55. Km 7, was een breekpunt met een 4.10 over de kilometer. Was vooral een mentaal soort probleem "ach wat is het toch zwaar en moeilijk". Daarna 4.04, 4.00 en 3.43, toch goed afgerond.

Tijd is natuurlijk niet echt goed, maar er zit denk ik een  minuut 'slecht weerbonus' in, het was max 24 graden. Dus een 38.laag kan bij goed weer wel. 37 hoog niet, denk ik... PI, aan wie ik me altijd meet, zit middenin de marathontraining en heeft meer inhoud, met een 38.40... verder was J.V. het snelste met een 36.29, en de rest van de groep toch slechts binnen de 2 minuten... De trainer in mij vraagt zich af: welk type training moet ik nu doen om die sprong naar 37, of 36, te maken. Of kan het gewoon niet meer....

POV

ps. Loopgroep roden liep ook goed, totaaltijd 8.15 ofzo, en er was speculatie over een compleet Damesteam volgend jaar. Dat kan vast wel....
We liepen met gastloper L.B., die een 44'er liep, ikzelf kwam tot 43.45 ofzo

rustig aan

Woensdag, grote trainingsgroep, ik liep afwisselend hard en zacht mee, zo'n 13 km totaal. Ging lekker
Donderdag: niets doen (althans niet trainen want het was best wel druk. Dingen inpakken voor mijn fietsvakantie. Hoewel inpakken, ach dat kan zaterdagavond ook nog wel).
Vrijdag: een gevoel van 'slechte benen', zwaar en moe. Nog even 5 km losgelopen, ik kon nauwelijks de 12 km/uur halen.

We hebben nog 1 persoon voor ons Roden Run team morgen nodig.... wie het weet mag zich melden. Maar zal wel loslopen, er zijn morgen zoveel lopers in Winschoten aanwezig er is er vast wel eentje die nog een rondje extra wil doen.

POV

ikzalnooitmeerzeurenikzalnooitmeerzeurenikzalnooitmeerzeurenikzalechtnooitmeerzeurenikz

Want maandag was mijn 'knieblessure' weer over.

Kon vrij gemakkelijk 31 a 32 km/uur trappen, gedurend 54 km in 1.43. Lekker!

Vandaag, de clubtraining Groningen, dan wel wat zware benen. En nu eens niet de fout gemaakt om te hard te trainen, nee: gewoon rustig de 1600-800-400-200-200 serie in 6.05/3.05/88/42/42. Hopelijk ben ik zaterdag dan weer eens helemaal op de toppen van mijn kunnen. Ik overweeg bietensap cq benen afbinden.

POV

voorzichtig....

Zaterdag 70k fietsen, gemiddeld zo'n 28-29 km/uur, nog net 'rustig'. Hartslag 120-125 bij die snelheid. Conditie en vermogen is dan ook absoluut geen probleem, het zijn de knieen die "de zwakke schakel" zijn.

"In een trainingsproces moet je altijd de zwakke schakel in de gaten houden en er mee omgaan... de kunst is om je er zo weinig mogelijk aan te ergeren en te proberen de meest zinvolle actie te selecteren"

Vanochtend dan ook met de rem erop getraind, 13 kilometer, niets forceren. Morgen vermoedelijk een rustdag.

POV

Schoenen

Het loopt lekker.



Woensdag met schoenen Cumulus 13 (linksonder) getraind. Ging goed, ik leek helemaal geen last van de harde training van een dag eerder te hebben. Supergoede benen....Lekkere schoentjes.

Donderdag met Tarther2 gelopen, training geven aan ex-clinic lopers. Zelf een aantal tweehonderdjes op 16/17 km/u gelopen, voelde soepel en goed. Een waardige opvolger van de Tarther (zie onder)

De linksboven schoenen, dit zijn wedstrijdschoenen. Nadeel is: ze 'klappen' tijdens lopen, althans dat deden ze vorig jaar. Misschien nog te gebruiken. Tweede van linksboven, Mizuno's, een eerste echte training hierop, 2 jaar geleden, leverde me een venijnige enkelblessure op. Ik vertrouw ze niet. Miskoop.

De groene Cumulus 14: twee weken geleden gekocht, ik lijk er zere knieen van te krijgen omdat ze iets te 'zacht' zijn (hierdoor is er nog te veel beweging in voet/been/knie vlak na het neerkomen en dat irriteert). Hier kwam ik pas na 20 km achter kan ze dus niet meer terug brengen. Te gebruiken bij kort inlopen etc. Daarnaast de 'groene monsters', Asics Tarther. Al helemaal afgetrapt maar ze lopen nog steeds lekker (want alle demping is eruit en het gevolg is dat je na landen geen ongewenste bijbewegingen meer hebt. Je 'staat' meteen). Officieel moeten ze allang bij het oud vuil, heb er minstens 1500 km op gelopen.... Maar ach...wat zitten ze lekker.

Daarnaast spikes. Wachten tot de baan weer open is, komende dinsdag denk ik. Ik neem ze over 2 weken mee naar de baan. Midden onder, lichte nikes, geschonken door Loopgek. Soms doe ik ze aan, ze zijn net iets te ruim voor wedstrijden. Daarnaast rechts oude Cumulus 13. Ze kunnen allang bij het grofvuil maar lopen nog steeds lekker. Tja... En helemaal rechtsonder, Adidas Zero. Te gebruiken bij baantrainingen en misschien wegwedstrijden. Moet ze nog inlopen. Eigenlijk was het een impulsaankoop. Er zit een soort harde plaat in waardoor ze goed 'kaatsen'. Misschien Rotterdam'2013.

Samenvattend:

POV

ps...vandaag ruim een uur hometrainer waarvan 20 minuten op 250+ watt.

Volgende week zaterdag de 10km Run Winschoten, daar wil ik 'pieken'. Dit doe ik de laatste 5 dagen geen 'harde' training meer te doen. Morgen lang stuk fietsen (voorbereiding op fietsvakantie over 2 weken), zondag waarschijnlijk 2x12 minuten op 16.x km/uur, maandag nog een eindje fietsen, dinsdag wat rustiger tempo's (4x1000 in 3.50 ofzo), daarna 3 dagen boemelen en nietsdoen.